De vorige nieuwsbrief heeft heel wat losgemaakt onder onze leden. Bijna 70 mensen hebben gehoor gegeven aan de oproep om een brief te schrijven naar het College voor Rechten van de Mens (en u kunt uiteraard nog steeds meedoen). Ook ik heb een brief geschreven, en het leek wel of deze week alles samenviel om aan het college duidelijk te kunnen maken dat er iets goed mis is in Nederland. In deze nieuwsbrief (21 Februari 2019) staan drie artikelen: De brief die vanuit de Stichting Vaccinvrij naar het college is geschreven, een aangrijpend ervaringsverhaal van een van de leden van onze facebookgroep, en een voorbeeld van de gebruikelijke behandeling die ex-vaxxers en non-vaxxers krijgen in de media. Wat mij betreft is dit het startsein voor meer gezamelijke acties.
Brief aan het College voor Rechten van de Mens
Amsterdam 22-02-2019
LS,
Graag uw aandacht voor het volgende. Mijn naam is Door Frankema en ik ben initiatiefneemster van de Stichting Vaccinvrij, opgericht voor transparante informatie over vaccineren en het behoud van een vrije vaccinatiekeuze.
Recentelijk werd er in onze facebookgroep een post geplaatst die veel heeft losgemaakt onder onze leden. Een groeiende groep burgers voelt zich gediscrimineerd in Nederland.
Achtergrond
Het afgelopen jaar is de Nederlandse bevolking in de media onderverdeeld in pro-vaxxers en anti-vaxxers. De anti-vaxxers zijn ten eerste geen anti-vaxxers. Als wij onszelf al een naam zouden willen geven, dan is dat de term ex-vaxxer of non-vaxxer.
Ex-vaxxers zijn ouders die gestopt zijn met vaccineren.
Dit is een aanzienlijke groep ouders die eerst in het volste vertrouwen hun kind hebben laten vaccineren, maar zijn gestopt omdat ze hebben ervaren dat vaccins ernstige, soms levenslange schade kunnen veroorzaken.
Non-vaxxers zijn ouders die er bewust voor kiezen om hun kind niet te laten vaccineren.
Het overgrote deel van de non-vaxxers is maandenlang bezig met onderzoek, en zeer goed geïnformeerd voordat zij ertoe besluiten om hun kind niet te laten vaccineren.
Sinds staatssecretaris Blokhuis eind juni 2018 in de media heeft aangekondigd dat de vaccinatiegraad met een paar procent is gedaald, worden de ex-vaxxers en non-vaxxers onder de noemer ‘antivaxxer’ gelabeld als gekkies, antiwetenschap-activisten, aluhoedjes, onverantwoordelijke idioten, bakfietsmoeders, een bedreiging voor de volksgezondheid etc. Het heeft dermate grote vormen aangenomen dat het voor vele ouders bijna onmogelijk is geworden om in hun vrienden, – of familiekring te zeggen dat zij ervoor kiezen om niet te vaccineren, of dat zij van mening zijn dat hun kind ernstig beschadigd is door vaccins.
Klacht 1 – Discriminatie van ex-vaxxers en non-vaxxers in de media
De provaxxers krijgen uitgebreid podium in de media om aan te geven waarom zij vinden dat de vaccinatiegraad omhoog moet. De ex-vaxxers en non-vaxxers krijgen geen ruimte om aan te geven waarom zij niet willen vaccineren. (hoofdredenen: hun kind is door vaccins ernstig beschadigd; de veiligheidsnormen ontbreken evenals objectief wetenschappelijk bewijs dat vaccineren veilig en effectief is; en de volledige, gespecificeerde cijfers ontbreken eveneens).
Provaxxers mogen in de media zeggen wat ze willen over vaccins. Ze mogen zeggen wat ze willen over infectieziektes. Ze mogen zeggen wat ze willen over ex-vaxxers en non-vaxxers. Ex-vaxxers en non-vaxxers mogen niet eens zeggen wat de reden voor hun afnemende bereidheid om te vaccineren is. De ratio van de krantenartikelen waarin provaxxers het woord krijgen versus het aantal artikelen waarin ex-vaxxers en non-vaxxers het woord krijgen is het afgelopen driekwart jaar ongeveer 95%-5% geweest, ondanks de journalistieke beginselen van hoor en wederhoor.
Dit is extra schrijnend om dat de uitspraken van provaxxers niet controleerbaar zijn voor de bevolking, en omdat de informatie van ex-vaxxers en no-vaxxers – die bijeen is gebracht door duizenden ongeruste ouders – de uitspraken van de provaxxers grotendeels tegenspreekt. (bijlage 1, 2)
Vanuit de Stichting Vaccinvrij zijn meerdere brieven gestuurd naar VWS en het RVIM, waaronder drie WOB-verzoeken. De procedures zijn nog niet helemaal afgerond, maar tot op heden is de confronterende realiteit dat overheidsinstanties niet de documenten kunnen overleggen waar bewuste burgers om vragen. Er zijn:
– geen veiligheidsnormen voor het injecteren van de inhoudsstoffen van vaccins in baby’s, prematuur geboren baby’s en zwangere vrouwen
– geen wetenschappelijke onderzoeken die bewijzen dat vaccineren veilig is
– geen volledige ziekte, – en sterftecijfers, uitgesplitst per ziekteverwekker en per leeftijd
– geen documenten waaruit blijkt dat het RIVM onderzocht heeft of de claims dat (combi)vaccins veilig zijn op waarheid berusten
Er zijn genoeg aanwijzingen om te denken dat de hetze in de media wordt gevoed door economische belangen en niet rust op medische gronden of een gevaar dat infectieziektes in Nederland grote aantallen slachtoffers zullen eisen. En de discriminatie van ex-vaxxers en non-vaxxers in de media lijkt deel uit te maken van de strategie (niet de noodzaak) om ‘de vaccinatiegraad te verhogen’.
Ik voel mij persoonlijk gediscrimineerd omdat ik na twintig jaar werkzaam te zijn in dit veld deskundig ben op het gebied van niet-vaccineren. Ik ben moeder van twee ongevaccineerde, inmiddels volwassene kinderen. Ik heb twee websites, een boek en meer dan honderd artikelen geschreven. Vertalingen in het Engels, Spaans, Duits, en Frans zijn de hele wereld overgegaan en ik heb inmiddels miljoenen mensen bereikt.
Ik weet waar ik over spreek, maar ik ben de afgelopen 9 maanden – afgezien van één keer waarin ik door een journalist misbruikt ben, en één keer dat ik niet kon omdat ik in het buitenland zat – niet uitgenodigd om de standpunten van de ex-vaxxersen en non-vaxxers in de media te verduidelijken. En ik hoop dat u van mij wilt aannemen, dat wat er op dit moment over ons geschreven en gezegd wordt onzin is.
Klacht 2 – Discriminatie van ex-vaxxers en non-vaxxers in de nationale politiek (Tweede kamer)
In December 2018 kwam mij ter ore dat er een rondetafelgesprek plaats zou gaan hebben in 2019. De Stichting Vaccinvrij is een van de belangrijkste steunpilaren voor ouders die een bewuste vaccinatiekeuze willen maken. De site trekt dagelijks meer dan duizend bezoekers die allemaal op zoek zijn naar onderbouwde, regulier ontbrekende informatie. Daarnaast hebben wij via de Facebookgroep van Vaccinvrij (30.000 leden) contact met een onophoudelijke stroom van ouders die bij ons erkenning en steun zoeken. Het moge duidelijk zijn: de vaccinatiegraad daalt niet voor niets, en na twintig jaar werkzaam te zijn ‘in het veld’ ken ik de wereld van de ‘twijfelaars’ en de ‘weigeraars’ als geen ander. Vorig jaar december heb ik een mailtje gestuurd naar de voorbereidingscommissie, waarin ik mij voorstelde en vroeg om een uitnodiging om deel te nemen aan het rondetafelgesprek. Ik kreeg per ommegaande te horen dat ik niet welkom was.
Er zijn vele aanwijzingen die erop duiden dat de toename in chronische aandoeningen te maken heeft met de toename in het aantal vaccins bij kinderen die het RVP volgen, ‘volgens schema’ krijgen toegediend. De toenemende terughoudendheid om deel te nemen aan het RVP is volkomen logisch. Maar het hele eenzijdige ‘debat’ gaat kennelijk niet over de veiligheid van onze kinderen, maar alleen over hoe de vaccinatiegraad weer omhoog gebracht moet worden. En daarmee wordt het werkelijke probleem onder het vloerkleed geschoven. Als het zo zou zijn dat de bewuste ouders gelijk hebben, dan zou dat betekenen dat vaccins in staat zijn om ernstige schade te veroorzaken. En hier dient aandacht voor te zijn.
Het gevolg van struisvogelpolitiek, waarbij er slechts aandacht is voor één kant van de zaak, is een schrijnend gebrek aan kennis is onder de ‘pro-vaxxers’. Journalisten, artsen, Tweede Kamerleden, en andere ‘deskundigen’ zijn niet in staat om de ziektes te beschrijven die we ‘bestrijden’ (artsen herkennen ze zelfs vaak niet eens); de cijfers aan te halen van de mate waarin deze ziektes in Nederland voorkomen; de stoffen te benoemen die we inspuiten, laat staan de werking ervan, en meer. Het is onvoorstelbaar – van de deskundigen die beslissingen nemen, het vaccin inspuiten, ons erover ‘informeren’, blijken er maar bitter weinig bereid te zijn om (buiten de informatie die zij beroepsmatig ontvangen) zich goed te verdiepen in het onderwerp.
Volgens online encyclopedie Wikipedia is een rondetafelconferentie ‘een vergadermodel tussen gelijkwaardige partijen’. En een hoorzitting ‘een zitting waarbij verschillende partijen en belanghebbenden hun mening kunnen geven (zij worden “gehoord”).
Hoe kan een hoorzitting over vaccineren nu plaats vinden zonder de meest betrokken partij, de ouders die twijfelen of weigeren, te horen? Zijn wij niet de groep waar het om gaat? Als vertegenwoordigers van deze ouders de reden voor hun twijfels of weigering niet mogen toelichten, is er dan nog wel sprake van een gezond democratisch proces? Eén ding is zeker: op basis van de informatie die de Tweede Kamerleden op 21 januari hebben gekregen, is het onmogelijk dat zij een weloverwogen beslissing kunnen maken op basis van wat ze in een rondetafelgesprek hadden moeten vernemen – namelijk alle kanten van de zaak. Het is mij wat mij betreft duidelijk dat ex-vaxxers en non-vaxxers in niet alleen gediscrimineerd worden in de media, maar ook worden uitgesloten van democratische procedures. Een ‘pro-vaxxer’ krijgt wel een kans op inspraak, een ex-vaxxer of non-vaxxer niet. Dit is discriminatie. En bovendien een dermate ernstige schending van een democratische procedure, dat ik ook hier een klacht over heb ingediend bij de voorzitter van de Tweede Kamer. (bijlage 3)
Het Nederlandse, of het Europese vaccinatiebeleid?
Het Nederlandse vaccinatiebeleid wordt steeds meer beïnvloed door het Europese en zelfs mondiale vaccinatiebeleid die beide sterk worden beïnvloed door de belangen van het bedrijfsleven (bijlage 2).
Het grote taboe, waar noch de beleidsmakers, noch de artsen, noch de journalisten het over hebben, is dat een dalende vaccinatiegraad gigantische economische gevolgen heeft. In de Europese Uni werken volgens ‘watchdog’- organisatie ‘Corporate Europe’ 30.000 lobbyisten, op 31.000 ondemocratisch verkozen Europarlementariërs. Geen wonder dat de belangen van de farmaceutische industrie zijn gaan overheersen boven de belangen van de bevolking. Vaccins en vaccinatieschade leveren jaarlijks miljarden euro’s op voor de medische wereld, en gezonde kinderen niets.
Buiten het zicht van de burger hebben Nederlandse politici verdragen ondertekend waarmee zij ons land binden aan de ‘maatregelen’ die op Europees niveau genomen zijn. Deze gaan in een sneltreinvaart richting één groot gelijkgetrokken Europees (verplicht) vaccinatiebeleid en het monddood maken van ‘oppositie’ (de wens van de multinationals, niet van de burger). De media berichten ons niet over wat er in Brussel gaande is. Hoe is het mogelijk dat maatregelen die elk kind in Europa betreffen achter gesloten deuren worden genomen, zonder democratisch procedures te volgen? Het is logisch dat ouders die niet alleen het vertrouwen in de beleidsmakers verliezen, maar ook in de media, en zelfs in de medici die braaf en kritiekloos het beleid volgen.
Onze kinderen worden zieker, niet gezonder, maar tot op heden heeft geen enkele politicus het gehad over bijvoorbeeld de noodzaak van het vaststellen van objectieve veiligheidsnormen voor de stoffen die we injecteren in baby’s. Tot op heden kan het RIVM geen objectief wetenschappelijk bewijs van veiligheid overleggen. En tot op heden zijn ook de volledige, gespecificeerde ziekte, – en sterftecijfers niet toegankelijk voor de burger. Hiermee wordt ons de mogelijkheid ontnomen om bijvoorbeeld te kunnen controleren of de berichtgeving in de media berust op een hype of daadwerkelijk gevaar.
Het gevolg van een onwetende massa is dat zij gemakkelijk te bespelen is, en dat irrationele angst de drijfveer wordt om te vaccineren. Wie kritisch is naar de overheid is een complotdenker, een levensgevaarlijke anti-vaxxer. We hebben vrijheid van meningsuiting, maar wie afwijkt van de norm en zich dingen afvraagt, of vragen stelt, wordt al snel iets genoemd. En daarna worden er maatregelen genomen om deze groep te bestempelen als gevaar en monddood te maken. Vaccinbeschadigde kinderen tellen kennelijk niet mee in het hele verhaal over de ‘dalende vaccinatiegraad’. (bijlage 4)
Het moge duidelijk zijn dat de behandeling die provaxxers genieten van een andere aard is dan de manier waarop non-vaxxers, en ex-vaxxers behandeld worden. Wie niet gelooft dat vaccineren veilig en effectief is wordt gediscrimineerd.
Ik verzoek u de twee bovengenoemde klachten over het discrimineren van ex-vaxxers en non-vaxxers in de media, en het discrimineren van ex-vaxxers en non-vaxxers in de politiek, in behandeling te nemen.
Hoogachtend,
Door Frankema
Bij deze brief horen een aantal bijlagen. Het ervaringsverhaal van Belinda van de Pijl en het artikel over het stigmatiseren van ex-vaxxers en non-vaxxers in de media vind u eveneens in deze nieuwsbrief. De klacht naar voorziter van de Tweede Kamer komt in de volgende nieuwsbrief.