Coronavirus, voeding en immuunsysteem
C.F. van der Horst
Wat is de relatie tussen het coronavirus, voeding en het immuunsysteem? Het verband tussen voeding en gezondheid is algemeen bekend. Simpel gezegd houdt goede voeding ons gezond en maakt slechte voeding ons ziek. De juiste voeding voorziet het lichaam niet alleen van macronutriënten (vetten, koolhydraten en eiwitten), maar ook van micronutriënten (vitaminen, mineralen en secundaire plantenstoffen). Met het volledige spectrum aan voedingsstoffen kan het immuunsysteem het lichaam gezond houden en ziekteverwekkers zoals het coronavirus de baas worden. Dus wat gaat er mis?
Voeding is het grote manco
Artsen leren in hun opleiding nauwelijks iets over voeding. En wat ze leren is zo summier dat ze niet in staat zijn om iemand met voeding gezond te houden of te genezen. Ook weten ze niet hoe voeding het immuunsysteem versterken kan. Huisarts Tamara de Weijer, voorzitster van de Vereniging Arts en Voeding, lichtte toe: “Reguliere (huis)artsen zijn leken wat voeding betreft. Eigenlijk hebben wij medicijnen gestudeerd, geen geneeskunde.”
De opleiding heeft de dokters afhankelijk gemaakt van de grotendeels symptoom-gerichte middelen die de farmaceutische industrie aanbiedt – elk met hun bijwerkingen. Zelfs de behandelprotocollen zijn daarop afgestemd. We zien dat patroon terug bij het coronavirus. Er zou geen oplossing zijn en het wachten is op een vaccin tegen het coronavirus uit de hoed van de farmaceutische industrie.
Daartegen zijn bedenkingen op te werpen. Naast de overwegingen over de veiligheid en de bijwerkingen van het vaccin, bestaat er een praktisch probleem. Hoeveel mensen moeten geïnoculeerd worden? Het verplichten van vaccinatie tegen het coronavirus (of enig andere ziekteverwekker) gaat niet zo maar. Dat druist in tegen de Code van Neurenberg en de Universele Declaratie van de Rechten van de Mens.
Gebrek aan kennis over voeding
Door het gebrek aan kennis over hoe ze met voeding het immuunsysteem kunnen versterken, zijn artsen, waaronder virologen en epidemiologen, niet te benijden. Ze lopen achter de feiten aan en moeten keihard werken om de schade te beperken. Virologen en epidemiologen adviseren maatregelen om de gevolgen in te dammen. Maar hoe zit het met het immuunsysteem? We worden 24/7 doodgegooid met berichtgeving over het coronavirus. Hebt u tussen al die berichten ooit iets gelezen over maatregelen om het immuunsysteem te versterken om zo mensen weerbaarder tegen het coronavirus te maken?
Rijksvoedingsprogramma
Hebt u ooit gehoord van het Rijksvoedingsprogramma? Het Rijksvoedingsprogramma is een serie van stappen om de Nederlandse burger van jongs af aan de relatie tussen voeding en gezondheid te leren. Op school is voeding een vak en leert het kind het verschil tussen voeding en vulling, welke voeding hem of haar doet groeien en sterk en gezond houdt, welke voedingsstoffen belangrijk zijn voor het immuunsysteem en in welke voedingsmiddelen deze zich bevinden. Het kind leert – binnen het niveau dat het aankan – ook zelf eten klaar te maken, zoals het bereiden van een gezonde salade. Sommige scholen hebben een moestuin waar kinderen hun groenten kunnen verbouwen en waar ze – over de jaren – het verschil kunnen zien en proeven tussen biologisch geteelde gewassen en die met kunstmest verbouwd worden.
Leren over het immuunsysteem
De kinderen leren over het immuunsysteem en zijn verbaasd om te ontdekken dat witte suiker (snoep, frisdrank) gevaarlijk is voor de gezondheid, dat suiker hun immuunsysteem verzwakt, hen voor virusinfecties vatbaar maakt en hart- en vaatziekten veroorzaakt. Ze leren dat de vitaminen A, B6, B11 (tegenwoordig bekend als folaat), B12, C en D en de mineralen zink, ijzer, koper en selenium het immuunsysteem versterken, zodat ze niet bang voor een coronavirus hoeven te zijn. Ze snappen dat de hoeveelheid voedingsstoffen die hun lichaam nodig heeft, zoals vitaminen, afhangt van de eisen die aan het lichaam gesteld worden. Dat het niet mogelijk is voor elke dag van het jaar één soort dosering voor deze voedingsstoffen vast te stellen, omdat bijvoorbeeld bij ziekte of sport het lichaam veel grotere hoeveelheden nodig heeft.
Ze leren voorts dat het beter is af te zien van toegevoegde chemicaliën. Dat geldt ook voor de stoffen die zijn goedgekeurd door een officiële instantie omdat een dergelijke instelling om verschillende redenen (nieuwe inzichten, belangenverstrengeling) er nog wel eens naast kan zitten. Ze juichen daarom ook niet als papa voorstelt om naar een snackbar te gaan, omdat ze hebben geleerd dat sommige frietjes met wel veertien chemicaliën bewerkt zijn. Ouders krijgen vanuit de werkgever een voedingscursus aangeboden om zo het ziekteverzuim terug te dringen. Door de bewustzijnsverandering zijn supermarkten genoodzaakt meer voeding in plaats van vulling te verkopen.
Gezondere burgers door goede voeding
De regering ondersteunt het Rijksvoedingsprogramma van harte, omdat de burgers gezonder zijn en meer weerstand hebben tegen ziekte. Ziekteverwekkers zoals het coronavirus vormen daardoor geen ernstige bedreiging. Er treedt minder ziekteverzuim op, de ziektekosten dalen en wanhopige maatregelen die de economie en het moreel van de bevolking aantasten, kunnen achterwege blijven. Er is geen noodzaak voor een politiestaat. Ouderen gebruiken steeds minder chronische medicatie waardoor hun lichaam weer normaal functioneren kan en ook hun weerstand toeneemt. De regering kan ouders die zich zorgen maken over de bijwerkingen van vaccinaties een alternatief aanbieden. Mogelijk verdwijnt zelfs de noodzaak om te vaccineren geheel.
Artsen bijgeschoold in voeding
Artsen zijn als deel van het Rijksvoedingsprogramma inmiddels bijgeschoold in ten minste de elementaire kennis over voeding. Als er onverhoopt een coronavirus rondwaart, zeggen ze niet dat er geen oplossing is, maar benadrukken de dokters goede voeding (met name veel verse groenten en eiwitten) en dringen er op aan om witte suiker te laten staan. Ze schrijven op grote schaal vitaminen voor. Ze weten dat ze hoeveelheden moeten aanbevelen die afgestemd zijn op de behoefte en dat deze soms vele malen hoger zijn dan de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid.
Dosering vitamine C
Ook weten de dokters dan hoe ze vitamine C (ascorbinezuur) moeten doseren. Ze hebben geleerd dat als het lichaam verzadigd is, het niet langer vitamine C opneemt. De overtollige vitamine C komt in de darm terecht en trekt water aan waardoor de ontlasting dun wordt. Zo kun je goed meten of je lichaam voldoende vitamine C heeft. Ze weten dat het maximale effect en de symptoomverlichting met orale doses ascorbinezuur wordt verkregen op een punt net onder de hoeveelheid die diarree veroorzaakt.
Bij gezonde mensen ligt dit verzadigingspunt bij vier tot misschien 15 gram per dag. Voor een lichte verkoudheid heeft het lichaam 30-60 gram nodig, bij een zware verkoudheid 60-100 gram. Bij griep kan men rustig 100-150 gram ascorbinezuur per dag nemen zonder dat de ontlasting dun wordt. Het lichaam heeft kennelijk behoefte aan dergelijke enorme hoeveelheden en neemt ze volledig op. De artsen zijn zich bewust dat vitamine C geheel veilig is en geen bijwerkingen heeft. Wel laten ze iemand eerst iets eten voordat hij of zij ascorbinezuur inneemt. Ze raden mensen aan om gebruik te maken van wat de natuur ons biedt om de weerstand te verhogen.
Chronisch ziek en het vak voeding
Volgens cijfers van het RIVM is het aantal mensen in Nederland met één of meer chronische aandoeningen gestegen van 8,8 miljoen in 2016 tot 9,9 miljoen in 2018 (58% van de Nederlandse bevolking). Een toename van 1,1 miljoen mensen in slechts twee jaar tijd! De coronavirusepidemie lijkt bijna een logisch gevolg.
Kan het zijn dat het ontbreken van het Rijksvoedingsprogramma en vooral het gemis van het vak voeding in de medische opleiding hieraan debet is?
Het is aan u.
De enige barrière voor dit programma wordt gevormd door de economische belangen van de farmaceutische industrie en de banken die deze bedrijfstak sponseren, en de enorme lobby van deze industrieën in het parlement. Het is aan u als lezer om druk om uw volksvertegenwoordiger uit te oefenen om het Rijksvoedingsprogramma een feit te maken, zodat een coronavirus of een andere ziekteverwekker nooit een ernstige bedreiging kan zijn.
Bron originele artikel: Coronavirus, voeding en immuunsysteem”