“De minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) heeft de Commissie Ethiek en recht van de Gezondheidsraad gevraagd een afwegingskader op te stellen voor de ethische dilemma’s en juridische vragen die zich kunnen voordoen bij de COVID-19-vaccinatie. Dit betreft in het bijzonder de vraag in hoeverre de overheid mensen mag stimuleren om zich te laten vaccineren.” – Rapport Gezondheidsraad
Op 04-02-21 publiceert de Gezondheidsraad een rapport dat gaat over het verschil tussen dwang of drang, beide manieren om de mensen te “stimuleren” om zich te laten vaccineren.1
Van een simpele vraag wordt een uitermate gecompliceerd vraagstuk gemaakt, om kennelijk nog enigszins te verbloemen dat het kabinet een wanbeleid voert. Volgens Jaap van Dissel is 98% van de geteste mensen “weinig ziek tot vrijwel zonder klachten”.2
Op de vraag of we dus überhaupt een Covid-vaccin nodig hebben is het antwoord dus: “Nee”. We zitten zelfs ruim boven de 95%, waarvan we eindeloos hebben gehoord dat die behaald moet worden met de vaccinaties in het Rijksvaccinatieprogramma om “beschermd” te zijn.
We ZIJN beschermd. Ons eigen natuurlijke immuunsysteem is niet stil blijven staan en we zijn beschermd door natuurlijke groepsimmuniteit. Jammer voor de miljarden die door het afvoerputje zijn gegaan om “te vechten tegen een virus”, maar beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Nu nog vaccineren met een experimenteel vaccin is niet nodig, en uitermate risicovol.
De dubbele tong van de overheid
Het kabinet, demissionair of niet, is geenszins van plan de goede vaccin-deals van Hugo de Jonge teniet te laten gaan. Zij beraadt zich op dit moment over dwang of drang. In de praktijk is er geen verschil tussen die twee opties. Het komt beide neer op: gevaccineerde mensen hebben toegang tot de maatschappij, ongevaccineerde mensen niet. Maar in plaats van te focussen op de mensonterende praktische gevolgen van een “vrije keuze”, wordt er nu geneuzeld over de theoretische verschillen tussen dwang en drang.
Recentelijk heeft minister Hugo de Jonge advies gevraagd aan de Gezondheidsraad over het “stimuleren” van de bevolking om zich te laten vaccineren. De doorzichtige introductie van dit rapport op de website van het RIVM spreekt boekdelen over de vooringenomenheid ten aanzien van de vaccin-agenda.
“Het demissionaire kabinet is op dit moment niet van plan drang toe te passen bij vaccinatie. Het is echter mogelijk dat instellingen en bedrijven wel vaccinatiebewijzen willen gaan inzetten om de toegang tot bedrijven of instellingen te reguleren.”1
Geen drang, maar wel een flinke “stimulatie”…
“Economische belangen kunnen daarbij een rol spelen maar ook de wens om de gezondheid van de bezoekers te beschermen (uitoefening van zorgplicht).”1
Geen aanleiding om de mensen te beschermen – 98% van de Nederlandse bevolking heeft geen klachten en de groepsimmuniteit is allang bereikt – maar economische belangen van een paar miljard Euro per jaar “kunnen” een rol spelen.
“Op grond van de wet kunnen private partijen in principe vragen om een vaccinatiebewijs bij de toegang tot diensten of voorzieningen. Maar een dergelijke maatregel mag niet leiden tot verboden discriminatie of ongelijke behandeling en moet de privacyregels respecteren.”1
Dan hoeven we verder niets te onderzoeken, want deze maatregel is discriminatie van de bovenste plank. Stelt u zich eens voor: de mensen die weigeren om deel te nemen aan het vaccin experiment hebben geen toegang tot diensten of voorzieningen.
De dubbele tong van de gezondheidsraad
De gezondheidsraad, het “onafhankelijke” wetenschappelijke adviesorgaan van de regering en parlement, heeft haar vooringenomen duit in het zakje gedaan. Zij heeft op kosten van de Nederlandse belastingbetaler zitten muggenziften om de verschillende vormen van ‘drang’ in kaart te brengen. Want hoever kan het kabinet gaan zonder de loyaliteit van de bevolking te verliezen?
Deze gekte gaat net zolang door als wij erin meegaan. De bevolking begint onrustig te worden, en op verzoek van Hugo de Jonge is onderzocht welke vormen van “drang” er zijn waarmee de burgers het beste ‘gestimuleerd’ kunnen worden.
Uit het rapport ‘Ethische en juridische afwegingen COVID-19-vaccinatie’ dat de Gezondheidsraad op 04-02-2021 publiceerde komt de volgende tabel.
Voorbeelden van interventies rondom COVID-19-vaccinatie en begrippen op het continuüm van dwang en drang.
De politici houden vol dat er niet gedwongen gaat worden, terwijl dat in feite wel is wat ze doen, alleen noemen ze het “drang”. Er is maar één etische optie in het geheel.
“Communicatie met transparante, betrouwbare en wetenschappelijk onderbouwde informatie met als doel mensen in staat te stellen om een geïnformeerde keuze te maken.”
Maar dat is helaas nou net de enige optie die niet in het woordenboek van het Nederlandse kabinet voorkomt.
Bronnen:
1. https://www.gezondheidsraad.nl/documenten/adviezen/2021/02/04/ethische-en-juridische-afwegingen-covid-19-vaccinatie
2. https://www.rijksoverheid.nl/documenten/rapporten/2020/12/14/catshuis-briefing-13-december-presentatie-rivm-jaap-van-dissel