De Duitse gezondheidsexpert Marion Schimmelpfennig is auteur van de boeken ‘Gif-cocktail in onze toiletartikelen’ en ‘Encyclopedie van voedseladditieven’.1 Een opmerking van haar hand over vergiftiging door meerdere minimale doses van verschillende additieven (toevoegingen) zou ons aan het denken moeten zetten. Schimmelpfenning verklaarde:
“Een van de belangrijkste wetenschappelijke artikelen over dit onderwerp is naar mijn mening al enkele jaren oud en zou daarom zijn weg moeten vinden in het productieproces van toiletartikelen.” Zij refereerde naar het onderzoek ‘Low-level exposure tot Multiple Chemicals: Reason for Human Health Concerns?’ van het team van Andreas Kortenkamp van de ‘School of Pharmacy van de Universiteit van Londen’ wat gepubliceer is in 2007 in het tijdschrift ‘Environmental Health Perspectives’.2
Vaccins
Als we deze vraag stellen met betrekking over het inspuiten (via vaccins), in plaats van het insmeren of inslikken (via voeding en toiletartikelen) van meerdere minimale doses van verschillende additieven, komen we bij een vraag waar de wetenschap bij ons weten nog geen antwoord op heeft.
Laten we voordat we verder gaan met vaccins kijken wat het onderzoeksteam van Andreas Kortenkamp heeft ontdekt over de ‘blootstelling aan lage doses van meerdere stoffen tegelijkertijd’ bij voeding en toiletartikelen.
Onjuist!
Volgens de onderzoekers is de wijdverbreide aanname dat een mengsel van chemicaliën onschadelijk is, wanneer er bij de afzonderlijke chemicaliën in kleine hoeveelheden geen effect wordt waargenomen onjuist!
De veronderstelling dat een concentratie van een stof waarbij geen effect wordt waargenomen ook op andere wijze ineffectief is klopt volgens de bevindingen van de wetenschappers niet. Het hangt er maar net van af welke andere stoffen er tegelijkertijd aanwezig zijn. Dan zou het kunnen zelfs minimale hoeveelheden uitwerkingen hebben, die de afzonderlijke stof op zich alleen niet vertoond zou hebben.
Blootstelling via de huid, mond of door de huid heen
Zelfs baby’s en peuters worden gebombardeerd met gevaarlijke stoffen. Elke dag. Eerst het vochtige doekje om de billen af te vegen, dan de wasgel of het badschuim, dan de shampoo, dan de verzorgingscrème, dan de zonnebrandcrème en later nog de tandpasta. En dit betreft alleen nog maar verzorgingsproducten. Zodra de baby geen moedermelk meer krijgt komt daar uiteraard ook bewerkte voeding bij. Over welke stoffen de baby en peuter wel of niet af kan afbreken en / of verwijderen is nog veel onduidelijkheid. Vaak lukt dat nog niet en die stoffen worden in het (kinder)lichaam opgeslagen.
Er is geen systematisch onderzoek naar de interactie van de verschillende stoffen, omdat duizenden mogelijke combinaties tussen de verschillende stoffen zouden moeten worden onderzocht. Dit is uiteraard onbegonnen werk. Maar dat het moeilijk is om dit te onderzoeken, betekent niet dat er daarom geen effecten op zouden kunnen treden!
Als we kijken naar vaccins, dan worden de mogelijk onbedoelde effecten van de stoffen die we inspuiten waarschijnlijk nog groter, omdat inspuiten betekent dat de stoffen dieper in het lichaam doordringen dan dat ze op de huid of via het spijsverteringskanaal in lichaam zouden binnenkomen. De eerstelijns verdediging om stoffen uit het lichaam te houden (de huid), of om stoffen snel te verwijderen (diarree) zijn beide uitgeschakeld.
Er wordt keer op keer herhaald dat vaccins goed onderzocht zijn, maar de vraag is: hoe wordt dat onderzoek gedaan? Worden in die onderzoeken ook de effecten onderzocht die in het kinderlichaam kunnen ontstaan misschien zelfs maanden na toediening van het vaccin, als verschillende, minieme hoeveelheden stoffen met elkaar een interactie aangaan…
Wie het weet mag het zeggen.
Bronnen:
(1) Marion Schimmelpfennig ‘Giftcocktail Körpferplege’ en ‘Lexicon der Lebensmittel zusatszstoffe’
(2) https://ehp.niehs.nih.gov/1206154