Kinderziektes

Linker kant van zijn gezicht dik. Beetje pijn maar voor de rest niks aan de hand. Wilde zelfs naar de kermis dus dat hebben wij ook gezellig gedaan. Naar een paar daagjes bij allebei de ziektes weer fit! Ik denk juist omdat hij niet gevaccineerd is dat hij ze zo makkelijk heeft doorstaan!

Veel ijs gegeten in verband met keelpijn. Erna nog wel een aantal weken last gehad van duizeligheid en oorpijn.

Hangerig beetje verhoging en last van zijn oren/kiezen flink opgezet, maar na 3 dagen was het over. Zoals bij alle ‘zieke’ kinderen. Vooral veel rust, drinken en aandacht.

De bof kreeg hij rond zijn 6de jaar. Hij klaagde wat over pijn bij het slikken, en ik constateerde dat de klieren in zijn keel zeker aan één kant goed opgezet waren. Buiten pijn met slikken om, viel het allemaal mee, na een aantal dagen zakte de gezwollen klieren af, en werd de pijn met slikken ook minder.

Mazelen verliep erg mild max een week en werd opgemerkt door twee oude vrouwen uit onze kerkelijke gemeente met de opmerking wat heerlijk dat er nog kinderen zijn die de mazelen hebben! Opvallend was de ontwikkelingsafdeling nadien. Ik vond hem zoveel milder verlopen dan de 5e en 6e ziekte. We zijn wel een week thuis geweest met rust en vit c ondersteuning.

Mazelen was wel vervelend, maar goed te doen; niet heel ziek ervan!

Hij had dag plus nacht heftige koorts en was flink ziek. We hadden reeds vitamine A in huis en kregen van onze homeopaat 2 middelen, waarvan 1 om de zoveel tijd gegeven moest worden en 1 alleen bij braken. Na die nacht en dag begon het herstel al en na nog een dag verder was hij alweer bijna beter. Heftig en kort, maar niet beangstigend of met complicaties. Ons zoontje was toen ruim 1,5 jaar oud.

Ik heb mezelf goed ingelezen over wat wel/niet te doen bij mazelen. Ik heb de koorts niet onderdrukt, en mijn kind heeft geen paracetamol gehad. Advies gehad om infludo druppels te geven, dit heb ik gedaan. Kind zat wel tegen longontsteking aan, heeft hiervoor antibiotica gehad.

Ik heb als kind (jonger dan 9 jaar) de mazelen gehad, nare weekje met veel koorts en moeders hand op mijn voorhoofd kan ik me goed herinneren als de beste momenten. Veel kamillethee moeten drinken met honing en citroen, smaakte als enige iets lekker in mijn mond. Veel zweten, veel benauwdheid. Ik weet nog dat toen het over was ik me als een superman voelde. Ik had het idee dat ik dingen sneller snapte. Mijn moeder heeft altijd nog gezegd: tja, na een periode van minder snel kunnen doen en denken lijkt het zo. Maar ik ben zeker dat ik een sprongetje had gemaakt.

Hij heeft de mazelen als baby van 10 maanden gehad. Vier weken daarvoor had zijn broer van 6 jaar het, twee weken daarvoor begon het bij zijn broer van 3 jaar en toen kreeg hij het. Net als de anderen kreeg hij hoge koorts. Hij kreeg nog borstvoeding en was ziek, maar het was niet schokkend of verontrustend. Goed voor hem gezorgd en binnen gebleven. De bof lukte niet om te krijgen en ook de andere kinderziektes, rodehond en waterpokken heeft hij niet meer op kunnen lopen. Helaas…

Mazelen, korte tijd na de mazelenvaccinatie. Normaal verloop, geen complicaties.

Rodehond begon met een milde verkoudheid, daarna een soort uitslag die ik niet eerder had gezien, met vrij hoge bultjes zonder verkleuring, met de niet opgehoogde huid verkleurd met een rode gloed. Opgezwollen klieren in de nek. Niets bijzonders mee gedaan.

Rodehond, amper ziek geweest, waterpokken veel jeuk maar niet ziek. De bof, toen hij 3 jaar was. Ook niet ziek maar wel pijnlijk.

Waterpokken, normaal verlopen. En omdat zij geen BMR had gehad en ik haar later heb laten testen op rodehond, bleek zij ‘bakken vol antistoffen in haar bloed te hebben’ (huisarts). Maar zij heeft kennelijk de rodehond ongemerkt doorgemaakt.

“Van rodehond was ze echt wel ziek, overal plekjes en koorts, ontzettend naar voelde zezich.”

Bof, mazelen, rodehond, roodvonk, waterpokken (2x) kan me alleen de jeuk van dewaterpokken herinneren. Verder geen complicaties.”

“Waterpokken, rodehond en mazelen gehad, vreselijk ziek van geweest. Op IC gelegen in UMCG. Was kantje boord! Ik raad dan ook iedereen aan om wel te vaccineren.”

“Rodehond: Irritante jeuk en weer moeders hand die mij verloste van de ongemakkelijkheden. Wel kon ik prima eten. Bof: Toen ik 9 jaar was. Dit was pas irritant, grote keel en wangen, het zag er niet uit. Veel koorts weer, volgens mij 2 of zelfs 3 dagen rond de 40 graden en boven (40,4, 40,6) en dat was echt schrikken voor mijn moeder. Toen de koorts n beetje daalde nam ze me mee naar een arts en die maakte haar zo schuldig voelen dat ik niet gevaccineerd was dat ze overtuigd raakte en mij sindsdien alle vaccinaties liet krijgen die volgens het vaccinatieschema er waren. Ik zou dood aan kunnen gaan, zei hij nog, dat vond ik zo overdreven toen, want met de mazelen had ik veel meer last van deze bof hierzo. Maar goed, drie dagen zo hoge koorts had ik ook niet eerder gehad, dus als hij het zegt misschien heeft ie gelijk, dacht ik ook. En toch vond ik het zelf overdreven, hoe hij reageerde. Het grappige is, de koorts was al gedaald toen we bij de dokter gingen. De ziekte was dus al rond. En nog een amusant detail: ik had ze alle drie al zelf gekregen en overwonnen (BMR) maar toch vond de dokter dat ik de inenting nog moest krijgen. Ik was tenslotte 9 jaar (leeftijd wanneer het toen echt moest).”

“Alle kinderziektes mogen doorlopen zonder enge complicaties en ziekenhuisopnames.”

Kinkhoest heeft ze vooral ‘s nachts erg moeten hoesten en dat duurde heel lang voordat ze ervan af was maar met wat tijm en drosera was het goed te verzachten.

De kinkhoest in wat lichtere vorm ondanks vaccinatie.

De kinderen hadden en hebben bij ons de ruimte en de tijd om ziekt te zijn. Ze mogen uitzieken!!! De kinkhoest was heftig. De jongens kregen hoestaanvallen tot kotsen toe. Het heeft wel 2 maanden geduurd, maar de ruimte was er, dus eigenlijk niks aan de hand!

Kinkhoest (2,5 jaar) drie dagen flink ziek daarna nog lange tijd hoesten ’s nachts waar hij op den duur niet eens meer wakker van werd. (ik wel).

Heftig hoesten en overgeven. Liefde rust geborgenheid gegeven. De kracht van het meisje bekrachtigen om door te hoesten en adem te halen. Tevens antroposofische pilletjes voor rust (o.a. kamille zetpilletjes).

Kinkhoest was een ander verhaal. Dit had ik nog nooit meegemaakt, en meneertje was al vanaf de eerste bewuste prik continu flink verkouden. Altijd groene snotter bellen, een diepe
blafhoest was ook niet ongewoon. Maar dat ging op een gegeven moment over in enorm toenemen van het hoesten vanaf de namiddag, om dan flink te verergeren, tot het opspugen van lange dikke slijm klodders/slierten. De aanloop na dat overgeven was heftig. Hij leek dan echt in ademnood te komen. Ik reageerde dan kalm, zodat hij ook kalm zou blijven, en klopte op zijn rug, om mee te helpen het slijm los te krijgen. Zei dan ook toe maar, spuug het er maar uit. (zoonlief voelde zich altijd schuldig als hij iets onder gespuugd had, dat moest ik dus voorkomen, dat hij zich schuldig voelde. Mijn moeder moest dat vroeger altijd bij mijn broertje op die manier doen, slijm loskloppen , het leek hem wel te helpen. Uiteraard ben ik meerdere malen naar de huisarts geweest.

Wij hebben hier een praktijk met 8 huisartsen zitten, dus ik had telkens weer een andere. Elke keer weer moest ik het toch maar 14 dagen aankijken en als het dan niet beter werd terugkomen. Kinkhoest werd uitgesloten, want hij was daarvoor gevaccineerd. En daar gingen we dan weer. 8 maanden lang ging het op en af, leek zoonlief op te knappen, en dan kwam het net zo hard weer terug. We vonden dit niet zo grappig meer, hij werd er doodmoe van, die onderbroken nachten, en wij ook. Toch maar weer naar de huisarts. Dit keer een invalster, en die vroeg als eerste, toen ze hem hoorde hoesten ook, van heeft u ook aan kinkhoest gedacht? . Waarop ik zei ik wel maar al uw collega's niet! Kon niet volgens hen, en ik werd dan weer naar huis gestuurd. Deze arts zei mij dat juist gevaccineerde kinderen veelal zo lang met kinkhoest lopen. Dan lijkt het weg te gaan, maar komt het zo weer opzetten. Dat was haar ervaring. Niet gevaccineerden hebben het even goed te pakken, maar dan zakt het af en komt het niet weer terug is het klaar. Dat was volgens haar bij gevaccineerde kinderen niet het geval. Zij gaf ook aan dat vaccineren ook niet betekend dat je niet meer ziek kan worden.

Ook gaf ze aan dat kinkhoest regulier eigenlijk niet te behandelen is. Dat kan door middel van antibiotica enkel in de eerste 2 weken, maar ze zei ook dat eigenlijk in die periode nooit de diagnose kinkhoest gesteld krijgt. Want pas wanneer de bacteriën dood zijn, na die 2 weken, dan reageert het lichaam op de afvalstoffen daarvan op d.m.v. de typische hoest etc. Daarvoor is het nog maar een lichte verkoudheid. Ze zij me ook dat ze gehoord had dat patiënten van haar het homeopathisch lieten behandelen, met goede resultaten. En toen ben ik op zoek gegaan naar een homeopaat. Met de middelen: drosera en coccus cacti knapte mijn zoon binnen een dag al enorm op. Het hoesten ging over in af en toe nog kuchen. Het spugen bleef uit. De blafhoest bleef nog even, maar minder heftig/ intens. Dat was binnen een dag of 3 ook over. Mijn angst voor kinkhoest is dus weg. Ik weet dat het goed te behandelen is.

Kinkhoest erg ziek van geweest , hoge koorts veel hoesten, maar met homeopathie snel onder controle, daarna sprak ze.”

I want to mention though that I noticed after the pertussis vaccine, my child was coughing a lot and for a long time, especially at night, as if she had pertussis.

Kinkhoest verliep normaal. De hoestbuien waren vrij heftig en zorgden in het begin wel voor wat angst en nachtelijk ontwaken. Na een drietal weken verminderden de hoestbuien en
bleven ze beperkt tot 1 à 2 per dag. na een 2 -tal maanden was ze volledig genezen. We hebben haar enkel homeopatisch ondersteund.

Kinkhoest bij 10 weken. Opname van 9 dagen in ziekenhuis. Had vaak ‘hulp’ nodig om weer te gaan ademen. Heftig om mee te maken.

Toen onze zoon 5 weken oud was (4 weken te vroeg geboren, dus prematuur geboren) stopte hij thuis met ademhalen, was blauw en reageerde niet meer. Zijn broertje (2 jaar ouder) was de week ervoor hoesterig geweest met hoge koorts, dit heerste op het kinderdagverblijf. Met spoed zijn we in het ziekenhuis beland, waar onze zoon van vijf weken oud direct aan de beademing en monitor moest wegens aanhoudende ademhalingsstilstanden met bradycardie. Hij heeft 48 uur in kritieke toestand in het ziekenhuis doorgebracht, na de eerste 48 uur kon de beademing afgebouwd worden en na een ruime week mocht hij mee naar huis. In eerste instantie was niet geheel duidelijk wat er aan de hand was, tot we van het kinderdagverblijf hoorden dat een van de kinderen daar kinkhoest had vlak voor de periode dat onze oudste ziek was… Dit kindje was niet gevaccineerd, hierdoor was er een fors risico op kinkhoest bij onze zoon. Hij is hier ook op getest, de uitslag was niet geheel negatief en dus kreeg hij uit voorzorg (en vanwege de complicaties die hij op dat moment had in zijn longen) antibiotica. Ook de RS-test bleek na enkele dagen positief. De artsen stelden uiteindelijk de diagnose RS met forse complicaties, mogelijk ook kinkhoest.”

Kinkhoest is opgelopen een week voor de eerste verjaardag. Het hoesten was in het begin naar maar desondanks sliep onze dochter goed. Geen medicatie gebruikt. Na 3 maanden homeopaat bezocht, druppels gekregen en de kinkhoest verdween kort hier na.

Vlak na de geboorte is een ongevaccineerde bezoeker geweest die drager was van kinkhoest. Omdat mijn zoon te jong was, was hij nog niet ingeënt. Dit is een drama geworden waarbij wij 4 maanden in het ziekenhuis hebben gewoond en het RMD. Ik was mijn zoon bijna kwijt geweest.

Kinkhoest, niet door bloedonderzoek vastgesteld, maar destijds door omgeving mee in aanraking gekomen en huisarts dacht dat het kinkhoest was (wijzelf intuïtief ook). Ze was toen drie maanden, vooral in de nachten enorm heftig en soms ook heel spannend. Homeopatisch ondersteund en vol vertrouwen verder uit laten zieken in alle rust.”

Rond 8 maanden oud kreeg mijn dochter kinkhoest. Het verliep erg soepel. Ze hoestte veel maar met homeopathie was dit prima te doen ook voor haar. Het heeft zo’n drie maanden
geduurd maar het was maar twee weken heel heftig.