Pandemiewet

Wat zijn zoal de bezwaren?

1. De coronamaatregelen zijn niet geëvalueerd

De overheid heeft in de Tweede Kamer-commissies gesprekken gevoerd om terug te kijken op de coronamaatregelen, bijvoorbeeld met de Belgische viroloog Marc van Ranst – een groot voorstander van hard ingrijpen. Critici zijn niet uitgenodigd, terwijl die gemakkelijk te vinden zijn. Zo heeft de Stichting Vaccinvrij een uitgebreide evaluatie van de coronamaatregelen gepubliceerd. De conclusie is dat meeste maatregelen niet of nauwelijks werkten en bovendien schadelijk bleken te zijn voor de samenleving. Journalist Overveen heeft in zijn brief veel aandacht voor geneesmiddelen die niet gebruikt mochten worden, zoals hydroxychloroquine en ivermectine “terwijl inmiddels is vast komen te staan dat deze middelen een zeer gunstig effect hebben op meer dan 95 procent van de corona-besmettingen (ongeacht de variant!)”.
 
 

2. Gezamenlijk effect maatregelen zorgt voor onmeetbaarheid individuele maatregelen

Het RIVM beweerde op 24 februari 2021 dat de werking van de avondklok in samenhang gezien moest worden met andere maatregelen, zoals bezoekbeperkingen. “Je kunt die twee niet los van elkaar zien”, zei voorman Jaap van Dissel in Trouw. De Biomedische Rekenkamer wijst erop dat deze redenering van effect van gezamenlijke maatregelen in de nieuwe wet terecht komt. Het “gezamenlijke effect” van maatregelen als toepassingsrechtvaardiging houdt geen stand, omdat op die basis elke maatregel – hoe bizar ook – kan worden gerechtvaardigd. Daar bovenop stelt de Biomedische Rekenkamer dat de effecten van deze maatregelen in het verleden middels besmettingsaantallen zijn gemeten met de omstreden PCR-test.
 
 

3. De regering baseert zich op niet-onafhankelijk WHO (bestaand Wpg-artikel 12)

De World Health Organization (WHO) stuurt momenteel aan op een internationaal Pandemieverdrag met verregaande bevoegdheden. Zo eist de WHO in artikel 15 en 16 van alle 194 lidstaten dat verregaande censuurmaatregelen worden genomen, bij wat zij zien als desinformatie. De WHO is geen democratisch instituut en wordt voor het overgrote deel gefinancierd door belanghebbende partijen, waaronder vaccinfabrikanten en farmaceutische concerns.
 
 

4. Opheffing medisch geheim (bestaande Wpg artikel 66)

Als de Eerste Kamer op 2 februari instemt met de wetswijziging betekent dat het einde van het begrip medisch geheim. De wet verplicht huisartsen privégegevens met de autoriteiten te delen, op straffe van maximaal 4500 euro boete of twee maanden gevangenisstraf. Overveen: “De arts overlegt uw burgerservicenummer bij een verdenking van een (mogelijke) ziekte. Dat geldt ook voor uw naam, geboortedatum, adres, uw vaccinatiestatus, de vermoedelijke infectiebron, de datum van vermoeden en uw beroep als dit te maken heeft met eten, drinken, verpleging of verzorging van andere personen.”
 
 

5. Verplichte quarantaine (wetsvoorstel 58r bij inreizen, bestaande Wpg-artikel 1)

Bij inreizen in Nederland kan thuisquarantaine geëist worden (58r). Overveen wijst op het feit dat de burgermeester ertoe kan besluiten positief geteste mensen en al hun contacten in quarantaine te plaatsen in een gebouw, schip of in een aantal aangewezen ruimten daarbinnen, zo staat in artikel 1.
 
 

6. Controleren van huis en haard (wetsvoorstel 58k en 58i)

De minister heeft, bij verdenking van de aanwezigheid van ziekteverwekker in een insect, ander dier of zelfs een plant, de bevoegdheid om verregaande maatregelen te nemen zoals het controleren van terreinen, gebouwen, vervoermiddelen of goederen, eventueel door het nemen van monsters.
 
 

7. Opheffing privacy bij onderwijs en ouderen (bestaande Wpg artikel 5.3 resp. 5a)

Alle onderwijsdeelnemers worden gevolgd door het College van burgemeester en wethouders (B&W). B&W is verplicht om vierjaarlijks een overzicht van de gezondheid van onze kinderen, pubers en tieners te leveren. Onderwijsdeelnemers worden gevolgd tot vijf jaar na inschrijving aan de laatstgenoten opleiding. Dit artikel impliceert dat ouders geen keuze hebben als het gaat om het delen van de gezondheidsstatus van hun kind(eren). Ook de ouderengezondheidszorg wordt verplicht ‘ouderen’ op systematische wijze te volgen.
 
 

8. Vaccinatie is opnieuw de (enige) oplossing (bestaande Wpg 6b)

De coronavaccins hebben op hun best maar voor een zeer beperkte doelgroep heel kortstondig gewerkt. Tegen besmetting hebben ze niet gewerkt. De aanwijzingen voor ernstige tot dodelijke bijwerkingen stapelen zich ondertussen op. De voortdurende boosters schaden de gezondheid. Overveen merkt in zijn brief op dat in paragraaf 4, infectiebestrijding, Artikel 6b. lid 1, wordt vermeld dat “een vaccinatieprogramma wordt vastgesteld. De minister draagt via het RIVM zorg voor de regie en de coördinatie van de uitvoering, alsmede de registratie, bewaking en evaluatie van het vaccinatieprogramma.”
 
 

9. Noodbevoegdheid (wetsvoorstel 58d)

In de wet is een zwaar bediscussieerde noodbevoegdheid (58d) ingebouwd. Minister Kuipers verdedigt deze maatregelen in een kamerbrief van 16 december 2022, door te stellen dat je nooit kan weten waartoe een nieuwe A1-infectieziekte noopt. “Als deze wet in werking treedt, dan heeft vanaf dat moment de minister de bevoegdheid om zonder instemming van het parlement een totale lockdown af te kondigen, wanneer dat naar het oordeel van de minister noodzakelijk is”, aldus FVD-kamerlid Gideon van Meieren.