In 2020 leidden orders van de overheid om thuis te blijven – samen met door lockdowns veroorzaakt banenverlies, publieke angst voor COVID-19 en andere factxoren – tot dramatische dalingen in het gebruik van gezondheidszorg onder volwassenen en kinderen, zowel in de Verenigde Staten als wereldwijd.
De vaccinatiegraad bij kinderen en tieners begon sterk te dalen bij het uitbreken van de pandemie. En toen er bezorgdheid ontstond over de veiligheid van de COVID-19-vaccins, begonnen sommige ouders ook te twijfelen aan de noodzaak van de lange lijst van kindervaccins die worden aanbevolen. Het onderstaande artikel is eerder gepubliceerd op Childrens Health Defense
Een lichtpuntje van COVID? Meer ouders dan ooit tevoren zetten vraagtekens bij kindervaccins
In de VS zijn de vaccinatiecijfers voor kinderen en tieners dramatisch gedaald. Afhankelijk van de leeftijdsgroep in 2020 tot 91%, met inbegrip van een merkbaar lager gebruik van difterie-, tetanus- en kinkhoestvaccins (DTaP of DTP), meningitis-injecties en HPV-vaccins.
Beleidsmakers verwachtten dat deze “pandemische kater” tegen 2021 zou verdwijnen, maar in plaats daarvan bleef de verandering in het vaccinatiegedrag van ouders voor kindervaccins aanhouden.
Wereldwijd hebben 6 miljoen kinderen in 2021 ten minste één dosis DTP-vaccin minder gekregen dan in 2019, waardoor het hoofd van UNICEF “de grootste aanhoudende daling van kindervaccins in een generatie” betreurde.
En op de Filipijnen – waar de president heeft gedreigd om weigeraars van COVID-19-vaccins in de gevangenis te gooien – was het percentage kinderen dat in 2021 een eerste dosis DTP kreeg, slechts 57% tegenover 92% tien jaar eerder.
In de VS meldde de staat Washington dat het aantal kinderen onder de 5 jaar dat een griepprik kreeg in november 2021 met ongeveer 25% was gedaald in vergelijking met de twee vorige griepseizoenen. En uit data voor maart 2022 uit het staatsregister van Michigan bleek dat 24% minder peuters “als gevaccineerd werden beschouwd” in vergelijking met maart 2020.
Toen Michigan zijn vaccinatiegegevens van 2020 vergeleek met de periode 2016-2019, ontdekte het dat de vaccinatiegraad was gedaald in “alle leeftijdscohorten, behalve de hepatitis B-vaccinatie op de dag van geboorte.” (Red: in Nederland wordt de Hep B pas bij 2 maanden gegeven.)
Op dit moment speculeren ambtenaren openlijk dat COVID-19-vaccinaties – tot nu toe afgewezen door 97% van de ouders voor hun kinderen onder de 5 jaar – de reden zijn dat ouders in het algemeen steeds ambivalenter staan tegenover kindervaccinatie.
Verwijzend naar deze “spillover doubt”, zei een woordvoerder van de Volksgezondheid in Michigan dat ouders die ooit zonder een moment te twijfelen kindervaccinatie’s accepteerden, nu zeggen: “Wacht eens even. Heeft mijn kind deze vaccins echt nodig?” En ze vragen zich af: “Hoe worden deze vaccins gemaakt?”
Volgens een andere ambtenaar in Michigan is “vaccinatie” – het “V-woord” – een “trigger-woord” geworden voor woedende ouders die geloven dat de overheid niet alleen haar boekje te buiten is gegaan tijdens COVID-19, maar ook hun kleintjes op frauduleuze wijze onveilige vaccins opdringt.
Minder stervende baby’s is geen ‘ramp’
In oktober 2020 schreven drie wetenschappers uit de VS en het VK de Great Barrington Declaration en veroordeelden – nogal somber – de steile daling in kindervaccinatie als gevolg van COVID-19 lockdowns.
Als voorstanders van vaccinatie – professioneel betrokken bij de ontwikkeling van vaccins, de promotie van het gevaarlijke HPV-vaccin en het aanvaarden van COVID-19 vaccins als een oplossing voor lockdowns – plaatsten de drie auteurs van de verklaring de daling van het aantal kindervaccinaties bovenaan hun lijst van “rampzalige” gevolgen van lockdowns.
In plaats van getuige te zijn van een ramp, begonnen waarnemers tegen juni 2020 echter een wonderbaarlijk en “verrassend” effect van de pandemie op het sterftecijfer onder zuigelingen op te merken. Er stierven 200 minder zuigelingen per week, wat neerkomt op een vermindering met 30% van de verwachte kindersterfte in de eerste paar levens maanden.
Om te verklaren waarom “iets mysterieus” het leven van zuigelingen redde, meldden deze analisten – samen met Brian Hooker, Chief Scientific Officer van Children’s Health Defense (CHD) aan het Vaccine Adverse Event Reporting System (VAERS) dat de gemiste vaccins voor zuigelingen samenvielen met een “scherpe daling” van het aantal meldingen van wiegendood (sudden infant death syndrome – SIDS).
Sterfgevallen als gevolg van wiegendood – die per definitie voorkomen bij kinderen die normaal en gezond zijn – en plotselinge, onverklaarde sterfgevallen bij kinderen ouder dan één jaar komen gewoonlijk voor in de onmiddellijke nabijheid van vaccinaties. Negen van de tien sterfgevallen als gevolg van wiegendood volgen op bezoeken aan het consultatiebureau van twee en vier maanden oude “gezonde baby’s”.
Uit een analyse van drie decennia VAERS-gegevens bleek dat 75% van de gemelde wiegendood-gevallen na vaccinatie zich voordeden binnen zeven dagen na de vaccinaties.
Japanse pathologen die wiegendood-gevallen hebben geïdentificeerd die binnen één week na vaccinatie plaatsvonden, zijn het erover eens dat “verdenkingen wel degelijk bestaan,” wat de reden is dat zij forensisch pathologen aanmoedigen om “meer aandacht te besteden aan vaccinatie” bij wiegendood-gevallen.
Natuurlijk betwisten “fact-checkers” het veronderstelde verband tussen de lagere vaccinatiegraad in 2020 en de verminderde sterfte bij jonge kinderen.
Aanvullende aanwijzingen
Medewerkers van Childrens Health Defense hebben tientallen studies bekeken die een dramatisch verbeterde gezondheid aantonen bij niet-gevaccineerde kinderen, terwijl ze “geen studies kunnen vinden die superieure gezondheidsresultaten aantonen bij gevaccineerde kinderen”.
Omdat de effecten van vaccinatie complex zijn, en cumulatief door meerdere vaccins, en synergetisch met andere toxische blootstellingen – en omdat de meeste dataverzamelingen over chronische ziekten de pandemie nog niet hebben ingehaald – is het niet zo gemakkelijk om andere positieve effecten van de lagere vaccinatiegraad van kinderen in 2020 te ontdekken.
Er zijn echter wel een paar aanwijzingen.
Bijvoorbeeld de daling van het aantal bezoeken aan de spoedeisende hulp, en het feit dat de grootste daling zich voordeed bij personen onder de 15 jaar.
Normaal gesproken wordt een op de zeven kinderen elk jaar door een arts bezocht.
Een analyse waarbij de kinderbezoeken aan de spoedeisende hulp in 2020 werden vergeleken met de bezoeken aan de spoedeisende hulp in het voorgaande decennium, liet een “aanzienlijke” daling zien voor bepaalde diagnoses – met name buikpijn, oorinfecties, astma, longontsteking, infecties van de bovenste luchtwegen en urinewegen en trauma – terwijl bezoeken voor diagnoses zoals stuipen, en complicaties van diabetes stabieler bleven.
Hoewel niet met zekerheid kan worden gezegd waarom de bezoeken aan de eerste hulp voor die specifieke aandoeningen zijn afgenomen, worden alle diagnoses in kwestie in de bijsluiters van vaccins vermeld als post-vaccinatiesymptomen – samen met bijna 400 andere acute en chronische symptomen en aandoeningen.
Buikpijn klinkt misschien niet ernstig, maar het kan een teken zijn van acute pancreatitis (plotseling optredende ontsteking van de alvleesklier), zozeer zelfs dat artsen adviseren “altijd” acute pancreatitis te overwegen “in de differentiële diagnose van buikpijn bij kinderen“.
Acute pancreatitis is opgetreden na de inname van onder meer hepatitis A en B, HPV, influenza en mazelen-bof-rubella (MMR) vaccins bij peuters, adolescenten en volwassenen.
En er stromen nu gevallen binnen (bijvoorbeeld uit de VS, Japan, Polen en Nieuw-Zeeland) waarin ernstige pancreatitis wordt beschreven in de nasleep van COVID-19 vaccinatie’s.
Bovendien begonnen acute en chronische pancreatitis op mysterieuze wijze toe te nemen bij kinderen na de uitbreiding van het vaccinatieschema voor kinderen in de jaren 1990 en 2000. En jeugddiabetes en pancreaskanker bij jonge volwassenen – twee aandoeningen die in verband worden gebracht met pancreatitis – begonnen kort na het uitbreiden van het vaccinatieschema eveneens te escaleren.
COVID-vaccins – een streep in het zand?
De meeste waarnemers schreven de plotselinge terugval in routinematige vaccinatie van kinderen in 2020 louter toe aan door omstandigheden opgelegde “zorg-verliezen” (de kloof tussen de waargenomen behoefte, en het werkelijke gebruik van gezondheidszorgdiensten”).
Nu zijn het echter de COVID-19 vaccins – en in het bijzonder de onwetenschappelijke goedkeuring van de prikken voor tieners en jonge kinderen – die de voornaamste reden lijken te zijn waarom veel ouders niet langer “een noodzaak zien” om weer terug te gaan naar de oude vaccinatieroutine.
Zelfs de propagandistische New York Times gaf toe dat er een hardnekkig nieuw contingent van vaccin “sceptici” is, wier vragen werden gesmeed in de smeltkroes van COVID-19 beperkingen, COVID-19 vaccin verplichtingen en, tragisch genoeg voor sommigen, bijwerkingen van kinderen op de COVID-19 injecties.
Zoals een arts begin augustus tweette vanuit de “frontlinie van de geneeskunde”: “Ouders zijn het zat om hun kinderen de zoveelste spuit te geven. Niet alleen dat, maar ze zijn verontrust over wat ze al hebben laten injecteren in hun kinderen. Ze zouden willen dat ze het terug konden draaien.”
De oude, beproefde strategie van de volksgezondheid om deze eigenzinnige ouders terug te winnen, bestaat er blijkbaar in om ouders aan te sporen “zoveel mogelijk vaccins in te halen tijdens één bezoek” – ondersteund door de onjuiste bewering dat het in het voordeel van een kind is om een heleboel inentingen in één keer te krijgen. En ook door de angst voor ziekte aan te wakkeren door het te hebben over een zogenaamde heropleving van “door vaccinatie te voorkomen” ziekten.
Zo probeert de staat New York na een enkel geval van verlamming dat aan “polio” wordt toegeschreven, een uitbraak van polio tevoorschijn te toveren, zonder te vermelden dat de diagnose “polio” al tientallen jaren wordt gemanipuleerd om niet-virale oorzaken van verlamming, waaronder vaccinatie en vergiftiging, te verbergen.
Florida dringt er ondertussen bij studenten en andere groepen op aan zich te laten inenten tegen meningokokken na de dood van zeven homo- en biseksuele mannen, naar verluidt ten gevolge van meningokokkenziekte.
Waarom kregen de overleden mannen om te beginnen meningitis? Niemand heeft informatie gedeeld over hun COVID-19 vaccinatiestatus, maar onderzoekers over de hele wereld melden meningitis als een post-COVID-vaccinatie bijwerking bij adolescenten en volwassenen – bijvoorbeeld in Japan, Singapore, Korea, Irak, België en Duitsland.
Meningitis is ook een op de bijsluiter vermelde bijwerking voor DTaP, hepatitis A en B, griep- en MMR-vaccins, en vaccins die Haemophilus influenzae type b (Hib) en polio-componenten bevatten.
En een 28-jarige arts die vrijwillig deelnam aan de Braziliaanse klinische proeven met het vaccin COVID-19 van AstraZeneca, stierf nadat hij het meningitisvaccin had gekregen dat aan de “controlegroep” was gegeven.
Wat kinderen echt nodig hebben
Helaas worden kinderen en hun ouders, ongeacht de tijdelijke of langdurige positieve invloed van de door COVID-19 veroorzaakte onderbreking in het vaccinatieprogramma voor kinderen, nog steeds geconfronteerd met vele uitdagingen.
Volgens een studie van de Centers for Disease Control and Prevention is het gewicht van kinderen en adolescenten die al overgewicht of obesitas hadden, in 2020 aanzienlijk verslechterd. En zowel in eigen land als internationaal neemt de voedselonzekerheid voor kinderen toe.
Bovendien hebben de massale sociale en gedragsveranderingen die door overheidsrestricties worden afgedwongen, geleid tot grote krantenkoppen over de geestelijke gezondheid van jongeren – hoewel deskundigen waarschuwen dat dit contraproductief zou kunnen werken en leiden tot overdiagnose en overmedicatie met geneesmiddelen waarvan bekend is dat ze geweld en zelfmoord veroorzaken.
In plaats van meer vaccins of meer geneesmiddelen die nooit hun beloften hebben waargemaakt, hebben kinderen en jongeren de langzamere, maar betere basisgezondheidszorg nodig – zoals goede voeding, veilige huisvesting en economische zekerheid – en de liefdevolle aandacht van hun ouders.
Bron originele artikel: https://childrenshealthdefense.org/defender/parents-questioning-routine-childhood-vaccines-covid/