Een federale rechter in Californië heeft woensdag het verzoek van Children’s Health Defense-California ingewilligd om een Californische wet te blokkeren die het voor de staat mogelijk zou hebben gemaakt om artsen te straffen voor het verspreiden van “onjuiste informatie” over Covid-19. Robert F. Kennedy twittert: “Dit is een grote overwinning, niet alleen voor dokters in California, maar voor professionals en burgers in de hele wereld die strijden voor vrijheid”.
Wat is “misinformatie”, en wie bepaalt dat? Wordt het principe van Informed Consent op grote schaal overtreden omdat artsen alleen maar de “juiste” informatie mogen geven? Het onderstaande artikel werd eerder gepubliceerd op Children’s Health Defense
BREAKING: Huge win! This is not only a victory for California doctors, but for professionals and citizens around the world in this battle for freedom.https://t.co/XKvvl6CnqU
— Robert F. Kennedy Jr (@RobertKennedyJr) January 26, 2023
Federale rechter blokkeert wet ‘California Covid Misinformation’
Een federale rechter in Californië heeft woensdag het verzoek van Children’s Health Defense (CHD) om een voorlopig verbod toegewezen. Hiermee wordt een Californische wet verhinderd die het de medische commissies van de staat mogelijk zou hebben gemaakt om artsen te straffen voor het verspreiden van “misinformatie over COVID-19..
In zijn 30 pagina’s tellende opinie bepaalde rechter William Shubb dat de gedaagden in de zaak – de Californische gouverneur Gavin Newsom, procureur-generaal Rob Bonta en de medische en osteopathische raden van Californië – “geen bewijs hebben geleverd dat ‘wetenschappelijke consensus’ een vastomlijnde technische betekenis heeft” en dat de wet “geen duidelijkheid” verschaft over de betekenis van het woord “misinformatie”.
De uitspraak heeft betrekking op een rechtszaak die op 1 december 2022 werd aangespannen in het Amerikaanse District Court voor het Eastern District van Californië namens de eisers CHD-California Chapter, Dr. LeTrinh Hoang en Physicians for Informed Consent.
De rechtszaak werd aangespannen nadat Newsom op 30 september 2022 de Californische Assembly Bill 2098 (AB 2098) ondertekende, die op 1 januari van kracht zou worden.
Assembly Bill 2098 verbiedt artsen “een behandeling of advies te geven aan een patiënt in verband met COVID-19” wanneer die behandeling of dat advies:
(1) “onjuiste informatie” bevat
(2) “die in strijd is met de hedendaagse wetenschappelijke consensus”, en die
(3) “in strijd is met de zorg-standaard”. Met andere woorden de standaard manier waarop een Covid-19 patient wordt behandeld. Als een arts tegen deze slecht gedefinieerde ‘consensus’ ingaat, is de arts schuldig aan ‘onprofessioneel gedrag’ en kunnen hem disciplinaire maatregelen worden opgelegd.”
De uitspraak van rechter Shubb verhindert handhaving van Assembly Bill 2098 in afwachting van de uitkomst van de rechtszaak.
Volgens hoofdadvocaat Rick Jaffe “heeft rechter Shubb naar de wet gekeken en terecht vastgesteld dat de COVID misinformatie over Covid in strijd met de grondwet vaag was, grotendeels omdat de eisers in beide zaken aantoonden dat er geen ‘huidige wetenschappelijke consensus’ is, gezien het snel veranderende tempo van de pandemie.”
“De zaak zal nu op twee sporen verdergaan,” zei Jaffe, eraan toevoegend:
“De partijen zullen de zaak verder uitvechten voor rechter Shubb en we zullen op niet al te lange termijn een motie indienen voor een kort geding.
“Maar omdat wij gewonnen hebben, en omdat een rechter in het Central District van Californië een soortgelijke betwisting van Assembly Bill 2098 heeft afgewezen, zal de procureur-generaal zeker in beroep gaan en stellen dat de rechter in het Central District gelijk had. Deze zaak is dus nog niet afgelopen.”
CHD voorzitter en Chief Litigation Counsel Robert F. Kennedy, Jr., die ook de zaak behandelde, zei:
“CHD en de afdeling Californië zijn enthousiast en trots om deel uit te maken van deze baanbrekende rechtszaak, vooral omdat er andere staten zijn die ook proberen om artsen te censureren omdat ze zich uitspreken tegen het standpunt van de reguliere geneeskunde dat de Covid-injecties veilig en effectief zijn, terwijl ze de schade bagatelliseren, zo niet negeren, die velen mensen door de COVID-injecties en boosters hebben opgelopen.”
Kennedy zei dat de inspanningen van CHD niet beperkt blijven tot de Californische wet. “We onderzoeken of we andere wetten van staten kunnen aanvechten op dezelfde gronden als in deze zaak,” zei hij.
Mary Holland, voorzitter en algemeen adviseur van CHD, juichte ook de beslissing van rechter Shubb toe:
“Dit is niet alleen een overwinning voor Californische artsen, maar voor professionals en burgers over de hele wereld in deze strijd voor vrijheid. Het recht om waarheidsgetrouwe informatie te delen en te ontvangen – hoe ongemakkelijk dit ook mag zijn voor de huidige machthebbers – moet onaantastbaar blijven.”
Holland wees op deze uitspraak: “Omdat de term ‘wetenschappelijke consensus’ zo slecht gedefinieerd is, zijn artsen eisers niet in staat om te bepalen of hun voorgenomen gedrag in strijd is met de wetenschappelijke consensus, en dus ‘wat verboden is door de wet.'”
De uitspraak van rechter Shubb beperkt zich technisch gezien alleen tot “de eisers, alle personen die door de eisers worden vertegenwoordigd en de leden van de organisaties die de rechtszaken hebben aangespannen.”
Rechter: Assembly Bill 2098 “werkt om de uitoefening van First Amendment vrijheden te belemmeren
Assembly Bill 2098 werd in februari 2022 ingediend door het Californische parlementslid Evan Low, die eerder met zes andere Democratische wetgevers de Vaccin Werkgroep had gevormd, met de bedoeling wetgeving te ontwikkelen ter bevordering van COVID-19 vaccins en “het bestrijden van onjuiste informatie”.
Het wetsvoorstel, dat de steun kreeg van de American Medical Association voor zijn inspanningen om “desinformatie” over de volksgezondheid aan te pakken, werd in mei 2022 goedgekeurd door de Californische Assemblee en eind augustus 2022 door de Californische Senaat, voordat Newsom het in de wet ondertekende.
CHD-California’s verzoek om een voorlopige voorziening bevatte een verklaring van terugkomen op aanbevelingen die eerder werden beschouwd als de “consensus”.
Rechter Shubb citeerde de verklaring van Verma in zijn beschikking en verklaarde dat deze “in detail uitlegt hoe de zogenaamde ‘consensus’ zich tijdens de COVID-19 pandemie heeft ontwikkeld en veranderd, vaak binnen slechts enkele maanden”.
“Omdat COVID-19 zo’n nieuw en evoluerend wetenschappelijk studiegebied is, kan het moeilijk zijn om te bepalen welke wetenschappelijke conclusies op een bepaald moment ‘onjuist’ zijn,” schreef rechter Shubb. Bijgevolg is het “moeilijk, zo niet onmogelijk, om een grens te trekken tussen wat waar is en wat door een wetenschappelijke consensus is bepaald”.
“Omdat de term ‘wetenschappelijke consensus’ zo slecht gedefinieerd is, zijn eisers van artsen niet in staat om te bepalen of hun voorgenomen gedrag in strijd is met de wetenschappelijke consensus, en dus ‘wat door de wet wordt verboden’,” zei de rechter.
“Vage statuten zijn vooral verwerpelijk wanneer ze “gevoelige gebieden van de vrijheden van het Eerste Amendement betreffen” omdat “ze de uitoefening van die vrijheden belemmeren”, voegde hij eraan toe.
De uitspraak van woensdag riep ook vragen op over wie bepaalt wat een “consensus” is, en hoe ze dat bepalen:
“Wie bepaalt om te beginnen of er een consensus bestaat? Als er een consensus bestaat, onder wie moet die consensus dan bestaan (bijvoorbeeld onder praktiserende artsen, of beroepsorganisaties, of medische onderzoekers, of volksgezondheidsfunctionarissen, of misschien een combinatie daarvan)?
“In welk geografisch gebied moet de consensus bestaan (Californië, of de Verenigde Staten, of de wereld)? Welk niveau van overeenstemming vormt een consensus (misschien meerderen, of de meerderheid, of een overgrote meerderheid)? Hoe recent in de tijd moet de consensus tot stand zijn gekomen om als “hedendaags” te worden beschouwd?
“En welke bron of bronnen moeten artsen raadplegen om te bepalen wat op een bepaald moment de consensus is (misschien peer reviewde wetenschappelijke artikelen, of klinische richtlijnen van beroepsorganisaties, of aanbevelingen voor de volksgezondheid)?
“Het statuut biedt geen inzicht in wat ‘wetenschappelijke consensus’ inhoudt”