Op 1 januari kreeg ik een appje van Morry Krispijn met felicitaties omdat ik genomineerd was voor “held van het jaar 2020”. De lijst van de genomineerden deed me eerst ineenkrimpen in plaats van groot voelen. Het jaar 2020 is zo zwaar geweest dat ik me meerdere malen vast heb moeten houden aan mijn naam. “Ik heet niet voor niets Door”, is mijn aloude truc om Door te gaan – no matter what.
De afgelopen 20 jaar had ik duizenden keren kunnen stoppen. Maar we zijn blijven staan. Je blijft altijd staan, en je mag zelf kiezen of je slachtoffer wilt zijn, of dat je alleen maar sterker een liefdevoller wilt worden dankzij “tegenslagen”.
Ik heb nog een keer naar de lijst gekeken en toen zag ik hoe enorm snel de “awarenessmovement” is gegroeid in 2020. Hoeveel van hen kende u vóór de COVID-crisis?
En hoeveel mensen staan er inmiddels achter ze?
“During times of universal deceit, telling the truth becomes a revolutionary act.”
― George Orwell
Er gloort hoop aan de horizon. En ik voel me thuis in deze lijst van deskundigen die zich uit durven spreken – no matter what – en het groeiende aantal bewuste burgers die gewapend met kennis, bewustzijn en commitment in hun voetsporen treden.
Al deze mensen, inclusief ikzelf, zijn mensen die met een onderbouwde werkelijkheid naar buiten treden die niet overeenkomt met de “verhaallijn” van de overheid. Al deze mensen hebben hiervoor shit gekregen en zijn gewoon doorgegaan.
En dat komt omdat we nog een keuze hebben, en dat is hoeveel waarde we hechten aan shit.
Of we het willen of niet, en of we ons er bewust van zijn of niet – wij zijn allemaal verantwoordelijk voor de wereld die wij met zijn allen creëren.
En een van mijn grootste doorbraken was het moment dat ik mijn gehechtheid aan shit heb losgelaten. Het moment dat ik kon zien dat de mensen die mij niet begrijpen ook struggelen met gehechtheid. Gehechtheid aan een wereld die bekend voor ze is, aan macht, aan status of wat dan ook. En dat iedereen die daar “uit wil stappen” de fundamenten onder die oude wereld uithaalt. Shit is – ik ben bang voor je. En gehechtheid aan shit is ook – ik ben bang voor je. En beide zijn niet productief.
“If we can face it, we can fix it” – Catherine Austin Fitts
In “mijn tijd” (het pre-corona tijdperk), was het belangrijkste dat over het voetlicht gebracht diende te worden de boodschap dat vaccins NIET veilig en effectief zijn. Dat dit een leugen is, afkomstig van de marketingafdeling van de farmaceutische industrie. De waan om gezonde kinderen te injecteren met ziekteverwekkers en chemicaliën – en dan te verwachten dat hun gezondheid hier niet onder te lijden heeft – doorbreken. Dit was moeilijk, maar relatief gemakkelijk, omdat wij alles konden onderbouwen met bronvermeldingen en het min of meer afgeperkt kon worden tot één topic.
In het corona tijdperk werd deze boodschap nog urgenter, omdat we te maken hebben met een “nieuwe technologie”, een versnelde invoering, een massapsychose. Op dit moment lopen veel mensen het risico – niet allen door de vaccins, maar ook door de maatregelen – om diep in de problemen te raken. De focus in het corona tijdperk werd groter en kwam ook te liggen op het bizarre vaccinatiebeleid, en op de politiek, en op de duistere machten en krachten die daar achter zitten. En daar weer achter.
En we hebben weer we een keuze: onderzoeken of onderduiken. De realiteit is zo confronterend, dat alleen al het feit dat we er kennis van willen nemen voor velen een stap te ver is. Laat staan om te zeggen: Stop, tot hier en niet verder, hier doe ik niet aan mee. Oordelen gaat sneller dan onderzoeken. En het is gemakkelijker om mee te gaan met de fabel van een “onzichtbare vijand”, dan te zien dat we in een oorlog terecht zijn gekomen van de 1% megarijken tegen de 99% van de wereldbevolking.
Vaccins zijn slechts een onderdeel van een spirituele oorlog waarin “het grote geld” onze zielen aan het opkopen is. En dat is iets wat heel moeilijk uit te leggen valt.
Maar de bom is gebarsten. Wie nog gelooft in de COVID-fabel heeft niet de tijd en de moeite genomen om zich te informeren buiten de reguliere media-kanalen om. En de uitnodiging voor het post-corona tijdperk is dat we zien dat we spirituele wezens zijn, die potentieel een wereld van verschil kunnen maken, mits we vrij zijn. Mits we ons niet tegen laten houden door shit.
Vrij zijn betekent dat noch ons denken, noch onze angsten ons klein kunnen houden. Dat we ons uitspreken – no matter what. En dat we de wereld creëren, die we voor onszelf en onze kinderen voor ogen hebben – no matter what.
2021 is de mogelijkheid om allemaal held te zijn.
Informeer uzelf over Vrij en Sociaal Nederland
https://vrijensociaal.nl/wp-content/uploads/2020/11/VSN-themawijzer_v20201112.pdf
Kies uw held van 2020:
https://vrijensociaal.nl/helden-van-het-jaar-verkiezing/
Over de auteur: Door Frankema is moeder van twee ongevaccineerde, volwassen kinderen, schijfster van het boek: “Vaccinvrij – ouders, artsen en wetenschappers over vaccins en vaccinvrij opgroeien, co-auteur van bijna vijfhonderd artikelen over vaccins en vaccinvrij opgroeien en initiatiefneemster van de stichting Vaccinvrij.