De rodehond component van het BMR-vaccin wordt gekweekt op cellijnen die afkomstig zijn van een geaborteerde foetus. Daardoor is het vaccin ‘vervuild’ met menselijk DNA, d.w.z. erfelijke codes die afkomstig zijn van de cellijnen van de foetus waarop de rodehond-virussen gekweekt worden. Recentelijk is nogmaals naar buiten gekomen dat er grote risico’s kleven aan het injecteren van ‘foetaal DNA’. Theresa Deisher schreef een open brief aan wetgevers en burgers om te ons hiervoor te waarschuwen.
Wie is Theresa Deisher?
Dr. Deisher is een regulier opgeleide wetenschapper. Zij is cum laude afgestudeerd aan Stanford University en behaalde haar Ph.D. in Molecular and Cellular Physiology van de afdeling Molecular and Cellular Physiology, Stanford University. Haar baanbrekende onderzoek heeft ertoe geleid dat zij 23 medische patenten op haar naam heeft staan. Nadat zij meer dan 20 jaar werkzaam is geweest in de farmaceutische industrie, richtte zij een ‘non-profit’ instituut op. Het Sound Choice Pharmaceutical Institute (SCPI). Onder haar leiding voeren tientallen wetenschappers onderzoek uit naar DNA-mutaties, stamcellen, kanker, autisme spectrum stoornissen, en mogelijke ziekte-veroorzakende gevolgen van het injecteren van foetaal-DNA, vervuilingen, en retrovirussen in baby’s.1
De reguliere medische wetenschap houdt zich hier liever niet mee bezig. Hoewel bekend is dat er DNA-vervuilingen in vaccins zitten staat er op de Amerikaanse bijsluiter van het BMR-vaccin dat er geen onderzoek is gedaan is naar mogelijk genetische mutatie’s (veranderingen) als gevolg van de vervuiling in de rodehond component van de BMR.2
Het feit dat de farmacie het niet onderzocht heeft, betekent helaas niet dat we daarom zonder problemen foetaal DNA kunnen injecteren in baby’s. Dr. Deisher heeft schokkende feiten uit haar onderzoek in een open brief naar buiten gebracht.
Belangrijke punten uit het onderzoek
• Foetaal cel DNA, afkomstig van het productieproces van de rodehond-component van het BMR-vaccin, is in grote mate aanwezig in gevaccineerde baby’s
• Foetaal cel DNA kan auto-immuun reacties opwekken in de gevaccineerde baby – met andere woorden: het foetale DNA triggert een reactie waarbij het immuunsysteem van de gevaccineerde baby zichzelf ‘aanvalt’.
• Antilichamen tegen menselijk DNA kunnen een rol spelen bij auto-immuun aanvallen bij autistische kinderen.
• Vóór 1980 waren aandoeningen in het autismespectrum zeer zeldzame, bijna onbekende ziektes. In 1979 keurde de FDA de productie op menselijke celllijnen goed.
• Er bestaat een sterk verband tussen plotselinge stijgende autisme-cijfers en de verandering in de productie van het rodehond-vaccin op dierlijke cellijnen naar de productie van het rodehond-vaccin op menselijke cellijnen eind jaren ‘70.
• Vaccins die geproduceerd worden op menselijke foetale cellijnen bevatten cel-resten en verontreinigingen van menselijk DNA, die niet volledig geëlimineerd kunnen worden tijdens het zuiveringsproces van het virus.
• Het injecteren van kinderen met menselijke foetale DNA-contaminanten geeft risico op ‘insertionele mutagenese’: dat wil zeggen dat foetaal menselijk DNA wordt opgenomen in het DNA van het kind en mutaties (genetische afwijkingen) veroorzaakt.
• Een bijkomende zorg is retrovirus-verontreiniging. De aanwezigheid van zowel hoge niveaus van verontreinigd foetaal DNA, als HERVK-besmetting (een reterovirus-verontreiniging) in het BMR-vaccin vormt een nog niet bestudeerd risico met enorme implicaties en gevaren voor de individuele-, en volksgezondheid.
De vertaling van de volledige brief van Dr. Deisher kunt u hieronder lezen:
Open brief aan wetgevers over cel-DNA van foetussen in vaccins
8 april 2019
“Mijn naam is Dr. Theresa Deisher. Ik ben oprichtster van het ‘Sound Choice Pharmaceutical Institute’ – en hier als hoofdwetenschapper werkzaam. De missie van dit instituut is het publiek voor te lichten over de veiligheid van vaccins, en druk uit te oefenen op vaccin-producenten om betere en veiligere vaccins te ontwikkelen om aan de bevolking aan te bieden. Ik promoveerde in 1990 aan de Stanford University in Molecular and Cellular Physiology en ik voltooide mijn postdoctorale werkzaamheden aan de Universiteit van Washington. Mijn carrière heeft plaatsgevonden in de commerciële biotechnologische-industrie, waar ik werk verricht heb variërend van fundamentele biologische ontdekkingen en het uitvinden en ontwikkelen van medicijnen.
Ik schrijf u over onweerlegbare wetenschappelijke feiten met betrekking tot foetale DNA-contaminanten (vervuilingen) in het BMR(bof, mazelen en rodehond)-vaccin, die aan wetgevers en de bevolking bekend moeten worden gemaakt.
Het MMR II-vaccin van Merck wordt (evenals de waterpokken, Pentacel en alle Hep-A-bevattende vaccins) geproduceerd op menselijke foetale cellijnen. De vaccins zijn zwaar verontreinigd met humaan (menselijk) foetaal DNA afkomstig van het productieproces. De niveaus ervan bij onze kinderen kunnen oplopen tot 5 ng/ ml na vaccinatie, afhankelijk van de leeftijd, het gewicht en het bloedvolume van het kind. Van dit niveau is bekend dat het Toll-like receptor 9 (TLR9) activeert, hetgeen auto-immuun aanvallen kan veroorzaken (dat wil zeggen aanvallen van het immuunsysteem tegen het eigen lichaam).
Om u duidelijk te maken hoe groot de auto-immuun capaciteit van zeer kleine hoeveelheden foetaal DNA is, vraag ik u om over het volgende na te denken. Barensweeën worden opgewekt door foetaal DNA van de baby dat zich opstapelt in de bloedbaan van de moeder, waardoor een massale trigger ontstaat van het immuunsysteem van de moeder om de baby af te stoten. Dit zijn weeën.
Het werkt als volgt: foetale DNA-fragmenten1 van een baby met ongeveer 300 basenparen in lengte zijn te vinden in het bloedserum van zwangere moeder. Wanneer ze tussen de 0,46 – 5,08 ng/ ml in serum bereiken, activeren ze de bevalling via het TLR9-mechanisme2 De overeenkomstige bloedspiegels zijn 0,22 ng/ ml en 3,12 ng/ ml. De foetale DNA-niveaus in een kind nadat het is geïnjecteerd met op foetale cellijnen geproduceerde vaccins bereiken hetzelfde niveau dat de auto-immuun afstoting van de baby door de moeder opwekt tijdens het baringsproces.
Iedereen die beweert dat het foetale DNA waarmee vaccins vervuilt zijn onschadelijk is, weet óf niets over immuniteit en Toll-achtige receptoren of ze vertellen niet de waarheid. Als foetaal DNA kan leiden tot bevalling (een van nature gewenste auto-immuunreactie), dan kunnen diezelfde niveaus in vaccins bij een kind auto-immuniteit (het immuunsysteem dat zichzelf aanvalt) veroorzaken. Gefragmenteerd foetaal DNA in vaccins heeft een vergelijkbare grootte, ongeveer 215 basenparen.3 Dit is biologisch bewijs dat foetale DNA-vervuilingen in vaccins geen lage, onschadelijke niveaus betreffen. Ze zijn een zeer krachtige pro-inflammatoire (ontstekings-veroorzakende) trigger.
Toediening van fragmenten van humaan foetaal, niet-eigen DNA aan een kind zou een immuunreactie kunnen genereren die tegen het eigen DNA van het kind inwerkt, omdat het verontreinigende DNA-deeltjes kan bevatten die overlappen met het DNA van het kind. Kinderen met een autistische stoornis hebben antilichamen tegen menselijk DNA in hun bloed, en niet-autistische kinderen niet. Deze antilichamen tegen menselijk DNA kunnen een rol spelen bij auto-immuun aanvallen bij autistische kinderen.4
De universiteit van Duke heeft in een recent uitgevoerd onderzoek aangetoond dat aanzienlijke verbeteringen in gedrag werden waargenomen wanneer kinderen met een autismespectrumstoornis werden behandeld met hun eigen opgeslagen navelstrengbloed.5 Deze behandeling laat duidelijk zien dat de meeste kinderen met autisme niet zo worden geboren omdat genetische aandoeningen zoals het Downsyndroom of spierfibrose niet met eigen stamcellen kunnen worden behandeld. Daarom moeten een of meerdere (omgevings)factoren die autisme triggeren – en die rond 1980 wereldwijd geïntroduceerd zijn en wel op hetzelfde moment dat autisme voor het eerst begon te stijgen – geïdentificeerd en daarna verminderd of geëlimineerd worden uit de omgeving.
• Er bestaat een sterk verband tussen plotselinge stijgende autisme-cijfers en de omschakeling in de productie van het rodehond-vaccin op dierlijke cellijnen naar de productie van het rodehond-vaccin op menselijke cellijnen eind jaren ‘70.6
• Het vroegste omslagpunt, en het geboortejaar van ‘stoornissen in het autismespectrum’ werd vastgesteld op 1981 en is gebaseerd op gegevens uit Californië en de VS. Hieraan ging een omschakeling in het productieproces vooraf:
In januari 1979 keurde de FDA de omschakeling voor wat betreft het productieproces van het rodehond-virus goed. Voorheen werd het vaccin op dieren gekweekt (hoogpassage virus, HPV-77, gekweekt in bijvoorbeeld eenden-embryocellen).
En na de goedkeuring van de FDA werd dit een menselijke foetale cellijn, WI-38, met behulp van de RA27/ 3-virusstam.7 Zowel het nieuwe, goedgekeurde, mono rodehond-vaccin als het trivalente bof-, mazelen- en rubellavaccin gebruiken de WI-38 foetale cellijn voor het vervaardigen van de rodehond component.
• Vóór 1980 was de autismespectrumstoornis een zeer zeldzame, bijna onbekende ziekte. Volgens de cijfers van de CDC (Centers for Disease Controle), hadden in 2014: 1 op de 59 kinderen autisme. Dit was sterke stijging ten opzichte van 2000, toen 1 op 150 kinderen autisme had. CDC: “De totale kosten per jaar voor kinderen met ASS (autisme spectrum stoornis) in de Verenigde Staten worden geschat tussen $ 11,5 miljard – $ 60,9 miljard (2011 US dollars)”8
• Recentelijk zijn duplicatie’s en ‘novo deletions’ ontdekt in maximaal 10% van de rudimentale stoornissen in het autismespectrum, hetgeen milieutriggers voor de genetica van autisme spectrum stoornissen bevestigt.9
• De rodehond component van het MMR-vaccin bevat van de mens afkomstige foetale DNA-contaminanten (vervuilingen) van ongeveer 175 ng; meer dan 10x de aanbevolen WHO-drempelwaarde van 10 ng per vaccindosis.10
Geen enkel ander medicijn op de markt zou FDA-goedkeuring krijgen zonder grondige toxiciteitsprofilering (FDA volgt internationale ICH-richtlijnen). Deze profilering (het vaststellen van de giftige eigenschappen van de vervuilingen van het rodehond vaccin) zijn niet gedaan door de farmaceutische industrie wat betreft de DNA-besmetting van het BMR-vaccin.
• Vaccins die geproduceerd worden op menselijke foetale cellijnen bevatten cel-resten en verontreinigingen van menselijk DNA, die niet volledig geëllimineerd kunnen worden tijdens het zuiveringsproces van het virus.11
Bovendien wordt DNA niet alleen gekenmerkt door de volgorde van basenparen van de DNA-string (ATCG), maar ook door de epigenetische* modificatie (bijvoorbeeld DNA-methyleringspatroon, enz.). Deze modificatie is zeer soort-specifiek. Daarom zal niet-menselijk DNA worden geëlimineerd, terwijl dit niet noodzakelijkerwijs het geval is het geval met foetaal menselijk DNA.
* Epigenetica is het vakgebied binnen de genetica dat onder andere de invloed bestudeert van de omkeerbare erfelijke veranderingen in de genfunctie die optreden zonder wijzigingen in de sequentie (volgorde van de basenparen) van het DNA in de celkern. Het bestudeert ook de processen die de zich ontplooiende ontwikkeling van een organisme beïnvloeden. https://nl.wikipedia.org/wiki/Epigenetica
Het injecteren van onze kinderen met menselijke foetale DNA-contaminanten omvat het risico op twee veel voorkomende aandoeningen.
1) Insertionele mutagenese: dat wil zeggen dat foetaal menselijk DNA dat wordt opgenomen in het DNA van het kind mutaties (genetische afwijkingen) veroorzaakt. Gentherapie waarbij kleine fragmenten van ‘homologe recombinatie’ werden gebruikt heeft aangetoond dat slechts 1,9ng / ml DNA-fragmenten resulteert in insertie in het genoom van stamcellen in 100% van de muizen die daarmee werden geïnjecteerd.12 De niveaus van menselijke foetale DNA-fragmenten bij onze kinderen na vaccinatie met MMR, Varivax (waterpokken) of Hepatitis A-bevattende vaccins bereiken niveaus die groter zijn dan 1,9 ng / ml.
2) Auto-immuunziekte: foetaal menselijk DNA activeert het immuunsysteem van een kind om zijn/ haar eigen systeem (lichaam) aan te vallen.
Een bijkomende zorg: retrovirusverontreiniging
Menselijk endogeen retrovirus K (HERVK) is een ‘vervuiling’ in het BMR-vaccin.13
• HERVK kan worden gereactiveerd in mensen.14 Het brengt een code over aan een eiwit (integrase) dat is gespecialiseerd in het integreren van DNA in het menselijk genoom.
(Het genoom is de complete genetische samenstelling van een organisme, cel of virus – https://nl.wikipedia.org/wiki/Genoom)
• Verschillende auto-immuunziekten zijn in verband gebracht met HERVK-activiteit.15
• Het zit ook in dezelfde familie van retrovirussen als het MMLV-virus dat in een gentherapie-onderzoek werd gebruikt. In dit onderzoek leidde ongeschikte gen-insertie (insertionele mutagenese) tot hieruit voortkomende nieuwe lichamelijke mutaties en kanker bij 4 van de 9 jonge jongens.16
• Het is daarom mogelijk dat het HERVK-genfragment dat aanwezig is in het BMR-vaccin actief is, en een code overgeeft aan integrase of het eiwitomhulsel, en dus het vermogen heeft om een gen-insertie op te wekken, wat het insertiemutagenese en auto-immuniteit bevordert.
De aanwezigheid van zowel hoge niveaus van het verontreinigd foetaal DNA als de HERVK-besmetting in het BMR-vaccin vormt een nog niet bestudeerd risico met enorme implicaties en gevaren voor de individuele-, en volksgezondheid.
Oplossing: Voer druk uit op fabrikanten om terug te gaan naar op cellijnen van dieren afgeleide rodehond-vaccins zoals al met succes is gedaan in Japan:
– Gebaseerd op Takahashi-stammen van levend verzwakt rubellavirus, dat is geproduceerd op cellen van konijnen. Er is recentelijk aangetoond dat een enkele dosis van dit vaccin gedurende ten minste tien jaar immuniteit behoudt toen rodehond in een bepaalde regio onder controle was.17
– Splits het BMR-vaccin in drie individueel aangeboden opties zoals dit gebeurt in Japan.
Het productieproces van het BMR-vaccin moet worden gewijzigd om de bovenstaande risico’s voor de gebruikers aan te pakken en te elimineren.
Bedankt voor uw begrip. Ik zal u graag helpen bij het beantwoorden van al uw vragen over de bovenstaande informatie.
Hoogachtend,
Theresa A. Deisher, Ph.D.
Bronnen inleiding op de brief van Dr. Theresa Deisher
1. http://www.soundchoice.org/
2. Amerikaanse bijsluiter: https://www.fda.gov/media/75191/download
Bron originele artikel:
‘Open Letter from Dr. Theresa Deisher to Legislators Regarding Fetal Cell DNA in Vaccines’ https://www.soundchoice.org/open-letter-to-legislators/
Bronnen:
1. Lo et al. Am J Hum Genet. 1998 Apr;62(4):768-75
2. Enninga et al. Front Immunol. 2015 Aug 26;6:424
3. Deisher et al. Issues Law Med. 2015 Spring;30(1):47-70
4. Mostafa et al. 2014, J Neuroimmunol , Vol. 272, pp. 94–98; Mostafa et al. 2015, J Neuroimmunol ,
Vol. 280, pp. 16–20
5. Dawson et al. Stem Cells Transl Med. 2017 May;6(5):1332-1339
6. Deisher et al. Issues Law Med, 2015 Vol. 30, pp. 25-46
7. https://www.cdc.gov/vaccines/pubs/pinkbook/rubella.html; Plotkin, SA. 2006, Clinical Infectious Diseases, Vol. 43, pp. S164–168;
8. https://www.cdc.gov/ncbddd/autism/data.html
9. Sebat et al. 2007, Science., Vol. 316, pp. 445-449; Sanders et al. 2011, Neuron, Vol. 70, pp. 863-885
10. Series, WHO Technical Report. WHO EXPERT COMMITTEE ON BIOLOGICAL STANDARDIZATION 941; Deisher et al. Issues Law Med. 2015 Spring;30(1):47-70
11. Kramberger et al. Hum Vaccin Immunother. 2015;11(4):1010-21.
12. McNeer, N A et al. “Systemic delivery of triplex-forming PNA and donor DNA by nanoparticles mediates site-specific genome editing of human hematopoietic cells in vivo.” Gene therapy vol. 20,6 (2012): 658-69. doi:10.1038/gt.2012.82
13. Victoria et al. J Virol. 2010, Vol. 84, pp. 6033-6040
14. Lee et al. PLoS Pathog. 2007 3(1):e10; Dewannieux et al. Biologicals, Vol. 38, pp. 366-70
15. Taietal.9,Nov2008, Mult Scler, Vol. 14, pp. 1175-80; Dickerson et al. 2008, Schizophr Res. 2008 Sep;104(1-3):121-6, Vol. 104, pp. 121-6
16. Hacein-Bey-Abina et al. J Clin Invest. 2008 Sep;118(9):3132-42
17. Jpn J Infect Dis. 2016 May 20;69(3):221-3
Vertaling:
Door Frankema voor Stichting Vaccinvrij.