Openbaar onderwijs is er om onze kinderen te leren rekenen, lezen en schrijven. Toch? Of is de overheid bezig om subtiel en sluipend hun denken te sturen, en te “vormen” wie ze zijn? Een ongeruste moeder mailde me de onderstaande informatie over bizarre ontwikkelingen in het onderwijs. Helaas hebben wij al eerder aan de bel getrokken over inmenging in zaken die naar ons idee bij de ouders horen en niet op school. Het aanleren van lezen en rekeningen is anders dan het maken van beslissingen over gezondheid, laat staan dat kinderen seksueel door de school “gevormd” zouden moeten worden. Staan ouders voldoende stil bij de mogelijkheid dat niet alleen de politiek en de media, maar ook het onderwijs beïnvloed kan worden door “het grote geld” en meer?
In 2018 publiceerden wij het artikel Leren over vaccineren – acht misleidende stappen om 14 jarigen te overtuigen van de noodzaak van MenACWY
We hebben toen moeten constateren dat de informatie die de overheid gaf aan de 14-jarigen over het MenACWY-vaccin zeer misleidend was. Sindsdien hebben we meerdere verontrustende zaken zien gebeuren in het lager en middelbaar onderwijs, zoals paranoia maatregelen die helemaal niet nodig zijn om schoolgaande kinderen of studenten, of hun oma’s en opa’s te “beschermen”. En ze hadden last van de mondkapjes, de testen, de quarantaines, de Lockdowns, en de vaccins – en in sommige gevallen zijn ze erdoor getraumatiseerd of beschadigd. Allemaal omdat de overheid het zo goed wist. En allemaal omdat er nu eenmaal hele grote belangen zijn gemoeid met vaccinatieprogramma’s.
Een excuus blijft uit en het volgende dient zich aan. De overheid gaat zich op een zeer indringende manier bemoeien met de seksuele voorlichting van onze kinderen. Het start met de leeftijdsgroep 0-4 jaar en gaat door tot MBO/HBO/VWO. U kunt de “leerlijn” hier downloaden.
Ouders kom in actie voor uw kind
Wat is er aan de hand? Komende 20 tot en met 24 maart organiseert de Rutgers Stichting de ‘Week van de Lentekriebels’, dit is “een nationale projectweek voor het speciaal- en basisonderwijs” waarin op alle dagen lessen ‘seksuele vorming’ wordt aangeboden op de scholen die hieraan deelnemen. Heeft u enig idee wat er in het lesmateriaal staat? De ouder die mij benaderde schrok er behoorlijk van. “Om dit onder de aandacht te brengen bij ouders, en om brede discussie op te starten, heb ik een oproep aan ouders en voorbeeldbrief opgesteld. Het zou mooi zijn wanneer veel ouders in gesprek gaan met scholen over deze lesprogramma’s”, vertelde ze mij.
Hieronder staat eerst de brief die zij schreef naar de school van haar dochter. Daarna een oproep voor ouders die uitlegt wat u zelf kan doen.
Brief bezorgde ouder: uitleg wat er aan de hand is
Voorbeeld brief
U kunt de brief aanpassen naar eigen goeddunken.
Onderwerp: Vraag over onderwijs seksuele vorming op de [Naam School]
Beste [naam directeur/ bestuur/ medezeggenschapsraad/docent]
Onlangs vernamen wij dat alle basisscholen verplicht zijn vanaf groep 1 onderwijs in ‘seksuele vorming’ aan te bieden, en dat veel scholen dit doen door aan de ‘Week van de Lentekriebels’ deel te nemen. We zijn geschrokken van de voorbeelden van de lesmaterialen op deze site en op internet te vinden zijn.
Voorlichting hoort bij ouders, niet op school
Op welk moment, en op welke manier wij als ouders seksuele voorlichting (geen vorming!) aan onze kinderen geven is aan ons als ouders. Dat doen wij op basis van de interesses, persoonlijkheid en ontwikkeling van ons kind, in de context van de waarden en normen waarin wij onze kinderen opvoeden. Dit is een privéaangelegenheid waarin de school of de overheid zich niet dient te mengen.
Dat de overheid via de school onze kinderen al vanaf zeer jonge leeftijd seksueel wil vormen gaat voor ons een grens over.
Dit onderwijs draagt bij aan seksualisering van kinderen
In het door de overheid voorgeschreven lesprogramma (SLO-richtlijnen, thema ‘Leerlijn 7652-thema-relaties-en-seksualiteit’) wordt de natuurlijke ervaring en ontwikkeling van kinderen telkens in seksuele context getrokken, met een nadruk op het bespreekbaar maken van geslachtsorganen vanaf groep 1.
Dit geeft een vertekend beeld van relaties, lichaamservaring, zelfbeeld, verliefdheid en seksualiteit. De eigen ervaring van het kind kan daardoor niet meer open, natuurlijk en onbevangen zijn, omdat het door dit soort lessen wordt ingekleurd.
Bijvoorbeeld, de ‘Richtlijn seksuele en relationele vorming’ van de Rutgersstichting, beschrijft voor de leeftijdsfase 4 t/m 6 jaar vadertje en moedertje spelen als ‘seksspelletjes’:
“Ze ontdekken hun eigen lichaam en dat van anderen via spel (‘seksspelletjes’): kinderen gaan in deze fase ‘vadertje en moedertje’ en ‘doktertje’ spelen; eerst openlijk maar later ook stiekem, omdat zij leren dat jezelf naakt vertonen in het openbaar niet toegestaan is”.
Iets wat heel normaal is – vadertje en moedertje spelen – wordt hiermee in dubieuze context getrokken.
Kinderen zijn nieuwsgierig. Wat brengt het klassikaal bespreken van de werking van de clitoris in groep 6 t/m groep 8 teweeg? Gaan ze misschien dingen onderzoeken of uitproberen, bij zichzelf of bij anderen na zo’n les? Zouden ze op dat idee zijn gekomen als die les niet was gegeven?
Dit lesprogramma lijkt meer op seksles voor kinderen dan op voorlichting.
Grensoverschrijdend lesmateriaal
Er is een natuurlijk gevoel van schroom bij het bespreken van naaktheid, je geslachtsdelen, gevoelens, verliefdheid en seksualiteit. Dat heeft niets met preutsheid te maken. Voor de meeste mensen zijn dit onderwerpen die je in een veilige privésetting bespreekt met mensen die zeer vertrouwd zijn – je partner, je beste vriend of vriendin, een arts.
Het klassikale groepsverband is niet een veilige situatie voor het bespreken van deze onderwerpen.
Door het normaal te maken geslachtsdelen en seksualiteit klassikaal te bespreken, in sommige van de lesmaterialen op een ronduit pornografische manier – en dan ook nog op een moment dat de meeste kinderen er niet aan toe zijn – worden natuurlijke, gezonde grenzen overschreden.
Maakt seksueel vormend onderwijs kinderen kwetsbaarder voor pedofielen?
Pedofielen gaan eerst een normale relatie met een kind aan, en verschuiven die relatie naar seksuele interacties. Een kind dat een veilige basis heeft zal schrikken wanneer een (vreemde) volwassene opeens over zijn of haar geslachtsdelen wil praten. ‘Daar schaam je je toch niet voor? Heb je wel eens ——uitgeprobeerd? Hoe voelt dat?’ Als een kind natuurlijke grenzen ervaart, zal het schrikken, en weggaan, en er met een ouder of ander vertrouwd persoon over praten.
Door vanaf groep 1 het bespreken van geslachtsdelen door de docent in de klas normaal te maken, en dan ook nog in de context van lichamelijke ervaring, emoties en relaties, zal een kind niet schrikken wanneer een pedofiel dit gesprek aangaat. Want de juf of meester heeft laten zien dat dat heel normaal is.
Dubbele boodschap in het lesmateriaal
Veel van het lesmateriaal benadrukt dat kinderen hun eigen grenzen mogen stellen. Maar hier zit een heel dubbele boodschap in: enerzijds worden eerst natuurlijke grenzen stukgemaakt: een natuurlijk gevoel van schroom, de behoefte alleen met vertrouwde mensen, één op één, te praten over naaktheid, schaamte, verliefdheid of andere gevoelens. De natuurlijke beleving wordt gekleurd en vertekend door lichamelijke, emotionele en relationele ervaringen in seksuele context te plaatsen. En vervolgens mag het kind wel zijn grenzen aangeven? Dat kind is vanwege het lesmateriaal de grenzen al kwijt.
En als het lesmateriaal dan echt zo ‘normaal’ en ‘veilig’ is, ‘niets om je over te schamen’, waarom raadt de Rutgers Stichting docenten aan om de kinderen te vragen bij online lessen oordopjes in te doen zodat ouders en broers en zussen niet kunnen meeluisteren?
Rutgers Stichting: Tips voor thuis
“Bij online lessen of thuis (zelfstandig) thuis maken van de opdrachten, is het wel belangrijk om extra aandacht te hebben voor een veilige sfeer. Suggesties daarvoor:
• Om te zorgen dat ouders, broertjes en zusjes niet mee kunnen luisteren, kun je kinderen oordopjes of een koptelefoon laten gebruiken. Vragen stellen kan dan in de chat”
Er zijn andere manieren om kinderen op een bij hun ontwikkeling en eigen ervaring passende manier te leren om grenzen aan te geven. Wanneer ze dat goed leren, kunnen ze ook grenzen aangeven wanneer ze wel aan een seksuele ervaring toe zijn. Zie de uitleg onder deze brief over de ‘Roots of Empathy’ en ‘Rots en Water’ programma’s.
Gender
In veel lessen ligt de nadruk op homoseksualiteit en genderervaring. Echte solidariteit komt van het herkennen van hoe je hetzelfde bent, en het vrij laten bestaan van verschillen, niet door het consistent benadrukken daarvan. Ook hier worden kinderen niet vrijgelaten in hun eigen, natuurlijke ervaring.
Aanvraag gesprek en inzage lesmateriaal
Graag zouden we meer willen weten over hoe [naam school] dit onderwijs invult, en inzage krijgen in de lesmaterialen. Zouden we hiervoor een afspraak kunnen inplannen?
Met vriendelijke groet,
[ Naam ]
Andere manieren om grenzen aan te geven:
In de ‘Roots of Empathy’ en ‘Rots en Water’ programma’s leren kinderen vanuit hun eigen ervaring te reflecteren op hoe ze zich zelf voelen, hoe de ander zich voelt, welke reacties hun gedrag teweeg brengt en hoe ze grenzen kunnen aangeven wanneer ze iets als onprettig ervaren.
Roots of Empathy
Empathisch vermogen kan aangeleerd worden, dat blijkt uit 20 jaar ervaring met het ‘Roots of Empathy’ programma. Met het observeren van de natuurlijke interactie tussen een moeder en baby in de klas leren kinderen te reflecteren op hun eigen emoties en zich in te leven in anderen. Daarna tonen de kinderen meetbaar minder agressief of pestgedrag.
In dit programma komt een moeder met baby op bezoek in een lagere schoolklas. Onder leiding van een instructeur observeren schoolkinderen de ontwikkeling, het gedrag en de emoties van de baby. De instructeur vraagt bijvoorbeeld: “Wat probeert het baby’tje ons nu te zeggen?”, of “Hoe liet de baby merken dat ze iets van haar moeder wilde?”, “Wat deed de moeder toen?”. In de lessen rondom het babybezoek krijgen de kinderen knutsel, toneel en schrijfopdrachten die helpen om menselijke ontwikkeling en gevoelens beter te begrijpen. In het traject van 27 schoolbezoeken komen onderwerpen als temperament, hechting, veiligheid, huiselijk geweld, diversiteit en betrokkenheid ter sprake.
Roots of Empathy is een internationaal, evidence-based programma dat bewezen heeft een significant effect te hebben op het verlagen van agressie bij kinderen. Tegelijkertijd verhoogt het programma empathie bij kinderen en bevordert het de sociale en emotionele competenties. Het programma is ontworpen voor kinderen van 5 tot 13 jaar.
Rots en Water
Met ‘Rots en Water’ leren kinderen aan de hand van gym-achtige oefeningen sociale vaardigheden samen met leeftijdgenoten, veelal in een schoolse setting waarbij in het algemeen alle leerlingen worden betrokken. De motivatie en betrokkenheid van leerlingen is groot door de fysieke oefeningen, spelen en reële situaties (scenario training) en veilige sfeer waarin deze worden geoefend. In elke les worden oefeningen en spelen regelmatig afgewisseld met momenten van psycho-educatie, zelfreflectie en kringgesprekken. Elke les wordt afgesloten met een verwerkingsopdracht voor het optimaliseren van de transfer van oefening naar praktijk. Het leren hanteren van het Rots en Waterconcept geeft leerlingen meer inzicht in sociale situaties en de impact van hun eigen gedrag. Rots staat voor eigen grenzen aan kunnen geven, zelfstandig beslissingen kunnen nemen, een eigen weg kunnen gaan. Water staat voor communicatie, kunnen luisteren, samen naar oplossingen kunnen zoeken, en de grenzen van anderen te respecteren. Gaandeweg dit proces leren zij, o.a. in sociale situaties, weloverwogen beslissingen te nemen en ontwikkelen zij meer en veelzijdigere gedragsalternatieven.
https://www.rotsenwater.nl/algemeen/wat-is-het-rots-en-water-programma/
Oproep aan alle ouders
Ze vertelde me: “Wat ik me realiseerde is dat zelfs wanneer ik mijn dochter hierbuiten probeer te houden, haar hele generatie op deze manier geïndoctrineerd wordt.”
Haar idee is dus om ouders op te roepen om inzage te vragen in de lesmaterialen en met de schoolbesturen, MR, andere ouders etc. in gesprek te gaan.
Oproep aan ouders met kinderen op school
• Informeer je over het lesprogramma
Voor alle scholen is ‘seksuele vorming’ een uitgebreid lespakket. De manier waarop scholen hier vorm aan geven is erg verschillend. Informeer bij uw school welk lespakket ze gebruiken, en vraag inzage in de materialen. Stel u op de hoogte van waaraan uw kind wordt blootgesteld.
Bijvoorbeeld, in de materialen van de Rutgersstichting voor de ‘week van de Lentekriebels’, is één van de lessen voor groep 6 t/m groep 8 het bespreken van de clitoris: ‘Hoe zien de geslachtsdelen eruit en welke namen zijn er allemaal voor? Wat is de functie van de geslachtsdelen en in het bijzonder van de clitoris?’. Zie voor meer informatie de lesbrief clitoris.
• Ga het gesprek aan
Ga het gesprek aan met het bestuur, de medezeggenschapsraad, de docent of andere ouders.
• Stel uw grens
Stel zelf uw grens voor waaraan u uw kinderen wil blootstellen.
Meer lezen:
– Nederlands Jeugd Instituut NJI – Hoe maak je seksuele en genderdiversiteit bespreekbaar op school?
– Thema Week van de Lentekriebels 2023: ‘Wat vind ik fijn?’
– Rutgers Stichting -Richtlijn seksuele en relationele vorming
– WHO / EU Richtlijnen voor seksuele en relationele vorming
– Leerplan – Invulling seksuele vorming
– SLO-Leerlijn 7652-thema-relaties-en-seksualiteit
– Kabinet presenteert beleidsvisie over seksuele gezondheid
Ik hoop van harte dat veel ouders gehoor zullen geven aan deze oproep. Houd uw vinger aan de pols over wat uw kind wordt onderwezen. En bepaal waar uw grens ligt over de inmenging van de overheid op het “vormen” van uw kind.
Meer lezen:
Een leger van onwetende schrijvers staat op, maar wie beschermt de kinderen?