Elke zwangere vrouw weet dat ze voorzichtig moet zijn met wat ze tot zich neemt. Ze draagt een ongeboren, onvolgroeide en dus zeer kwetsbare vrucht in haar bekken. Nog niet zo lang geleden kregen we te horen dat roken en drinken taboe was. Nu krijgen zwangere vrouwen de aanbeveling om zich te laten vaccineren met het kinkhoestvaccin Boostrix. Voor de goede orde: er bestaat géén los kinkhoestvaccin, en een zwangere krijgt dus altijd een combivaccin toegediend (DKT of DKTP: difterie-kinkhoest-tetanus-polio). Dat betekent in beide gevallen dat hun ongeboren baby’s doorgespoeld worden met aluminium hydroxide, formaldehyde, 2-fenoxyethanol, polysorbaat 80 en andere lichaamsvreemde stoffen. Is het nodig? Is het vaccineren van zwangeren een effectieve manier om kinderen te beschermen? Is het veilig?
Het kinkhoestvaccin is het zorgenkindje van het RVP
Op de vraag: ‘Hoe vaak komt kinkhoest in Nederland voor?’ geeft het RIVM op de pagina ‘Kinkhoest voor zwangeren’ het volgende antwoord:
‘Elk jaar zijn er 4.000 tot 8.000 meldingen van kinkhoest in Nederland. In sommige jaren loopt dit op tot 10.000-13.000 meldingen. Het werkelijke aantal mensen met kinkhoest ligt ongetwijfeld veel hoger, want het wordt niet altijd officieel gemeld.’ – RIVM1
De vaccinatiegraad van het kinkhoestvaccin ligt boven de 90%, dus met zoveel ziektemeldingen mogen we concluderen dat het vaccin nog steeds niet ‘naar behoren’ werkt.2 En omdat het vaccin niet naar behoren werkt, moeten we nog meer en nog vroeger vaccineren. Dat is kennelijk de oplossing in de wereld van onze beleidsmakers.
Hoe gevaarlijk is kinkhoest?
Kinkhoest is geen leuke ziekte, maar het is geen terminale ziekte, zoals bijvoorbeeld sommige vormen van kanker, het is een kwestie van wekenlang hoesten. Het meest gevaarlijk is deze ziekte natuurlijk voor de allerkleinsten, omdat die nog niet goed kunnen hoesten, maar ziekenhuisopname is in dat geval een veilige oplossing.
‘Per jaar zijn er in Nederland gemiddeld 170 meldingen van baby’s met kinkhoest en 120 ziekenhuisopnamen Dit gaat grotendeels om baby’s jonger dan drie maanden die nog te jong zijn voor volledige vaccinatie. In de periode 2005-2014 zijn in Nederland ten minste 5 baby’s overleden aan de gevolgen van kinkhoest.’ – RIVM1
Vijf baby’s over een periode van 9 jaar, betekent dat het voor iets meer dan een halve baby per jaar verkeerd afloopt. Dat is vreselijk, maar laten we realistisch blijven. Hoe gevaarlijk is het om alle 170.000 ongeboren baby’s die jaarlijks in Nederland in buiken van moeders verblijven bloot te stellen aan de inhoudsstoffen van vaccins? Jaar in, jaar uit?
Is er bewezen dat het veilig is?
Het RIVM zegt hierover:‘Het kinkhoestvaccin is een dood (geïnactiveerd) vaccin. Vanwege het werkingsmechanisme van deze vaccins, is de verwachting dat kinkhoestvaccinatie tijdens de zwangerschap veilig is voor de ongeboren baby.’ – RIVM3
Het moge duidelijk zijn: het bewijs is er niet.
Hoe vallen foetussen en vaccins met elkaar te rijmen?
Vaccineren gaat niet over inslikken of inademen, maar over inspuiten. Dat betekent dat de vaccinvloeistof in de bloedbaan terecht komt en de ongeboren baby korte tijd na ‘toediening van de prik’ doorspoeld wordt met ziekteverwekkers, chemische stoffen, en vervuilingen afkomstig van het medium waarop de vaccins gekweekt zijn.
Wat zegt het RIVM daarover?
Aluminium is een hulpstof waar vele wetenschappers ernstige bedenkingen bij hebben. Waarschijnlijk is dat de reden dat het RIVM ons voor deze stof gerust wil stellen.
‘De hoeveelheid aluminium in de kinkhoestbevattende vaccins is maximaal 0,5 mg. Dit is vele malen lager dan de hoeveelheid waar volwassenen – ook zwangere vrouwen – elke dag via voedsel aan blootgesteld worden.’ ~ RIVM1
Maar het RIVM – en door het RIVM geïnstrueerde voorlichters – maken geen onderscheid tussen stoffen die worden ingeslikt en worden ingespoten. Welke moeder zou het in haar hoofd halen om een heeeeeel klein beetje moedermelk in te spuiten bij haar baby? Wie zegt ons dat het inspuiten van een heeeeel klein beetje aluminium geen kwaad kan?
Als we ertoe overgaan om stoffen in te spuiten zouden we dan niet vast dienen te stellen hoe groot de maximale hoeveelheid is die veilig bij een zwangere vrouw/ foetus geïnjecteerd kan worden? Waar zijn de normen? Waar is het wetenschappelijk bewijs dat het veilig is wat we doen?
De wetenschap ‘laat geen aanwijzingen zien…’
“Onderzoek bij zwangere vrouwen die een kinkhoestbevattend vaccin (met aluminium als hulpstof) tijdens de zwangerschap hebben gehad, laat ook geen aanwijzingen zien voor schadelijke effecten bij de pasgeborene.” – RIVM1
Hoe is dat vastgesteld? Weinig mensen zullen de bronnen checken die het RIVM op haar website heeft staan. Bij de bovenstaande opmerking staat een link naar een onderzoek waar 20,074 zwangere vrouwen zijn geobserveerd die het kinkhoestvaccin kregen toegediend, afgezet tegen een ongevaccineerde controlegroep. De conclusie van deze observatie was ‘dat er geen toegenomen risico was op gebeurtenissen (zoals miskraam, keizersnede, scheuren van de baarmoeder of placenta etc) die in een natuurlijke situatie voorkomen tijdens de zwangerschap’.4
Het doel van de studie was ‘veiligheid van kinkhoestvaccin tijdens de zwangerschap’. De ‘voornaamste interesse’ van de onderzoekers: doodgeboren kindjes. Dit onderzoek is gedaan middels observatie. Er zijn dus bijvoorbeeld géén bloedtesten gedaan bij de pasgeboren baby’s om te kijken hoeveel van de stoffen die bij de moeder ingespoten zijn in het babylichaam zijn achtergebleven. Er is in deze studie niet gekeken of de geïnjecteerde stoffen (minimale) schade aan de organen van de zich ontwikkelende foetus hebben veroorzaakt. Noch worden de kinderen gevolgd na de geboorte. Met andere woorden: er is dus niet specifiek onderzocht of de reeds bekende effecten van de stoffen die ingespoten zijn (zoals kanker) vaker voorkomen bij de baby’s in de gevaccineerde groep, dan bij de baby’s van de moeders die niet gevaccineerd zijn. De nadruk van de observatie lag op de moeders, en niet op de (lange termijn) effecten van de stoffen op de zich ontwikkelende foetus en later de baby’s.
Veiligheidsnormen ontbreken
Er is bekend dat aluminium schadelijk is voor het zenuwweefsel, en dat formaldehyde en polysorbaat kankerverwekkend zijn. Er zijn geen veiligheidsnormen vastgesteld voor het injecteren van deze stoffen in zwangere vrouwen, laat staan voor foetussen. En onderzoek dat bestudeert of de effecten van de stoffen (zoals kanker of neurodegeneratieve aandoeningen) vaker optreden bij kinderen waarvan de moeder tijdens de zwangerschap gevaccineerd is ontbreken. Toch wordt zonder blikken of blozen aanbevolen dat zwangere vrouwen zich laten vaccineren. Waar zijn de artsen gebleven die ons waarschuwden voor een glaasje wijn tijdens de zwangerschap?
Op de pagina: ‘Vaccineren voor zwangeren’ staan goed onderbouwde lezingen van Dr. Suzanne Humphries, en wij zullen deze pagina in de toekomst blijven aanvullen met blogpost’s. Zwangere vrouwen ga gauw kijken naar de nieuwe pagina op de site!
Bronnen:
1. https://www.rivm.nl/kinkhoest/kinkhoestvaccinatie-voor-zwangere-vrouwen#hoebeschermtvaccineren
2. https://www.rivm.nl/bibliotheek/rapporten/2017-0010.pdf
3. https://www.rivm.nl/kinkhoest/kinkhoestvaccinatie-voor-zwangere-vrouwen#hoebeschermtvaccineren
4. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25015137
Over de auteurs:
Ellen Vader verzamelt en verspreidt informtie over vaccins en aan vaccingerelateerde onderwerpen. Zij maakt deel uit van het kernteam van Vaccinvrij
Door Frankema is moeder van twee ongevaccineerde, inmiddels volwassen kinderen, schrijfster van ‘Vaccinvrij! – ouders, artsen en wetenschappers over vaccins en vaccinvrij oproeien’, en initiatiefneemster van de Stichting Vaccinvrij