Op 26-03-19 is de eerste bijeenkomst gehouden van de ‘vaccinatie alliantie’. De dag werd georganiseerd door Roland Pierik, lid van de Gezondheidsraad, en werd bijgewoond door staatssecretaris Paul Blokhuis (VWS). De alliantie bestaat uit ongeveer 70 ‘ambassadeurs vóór vaccineren’ – artsen, apothekers, communicatiedeskundigen, wetenschappers en beleidsmakers – die zich gezamenlijk gaan inzetten om de vaccinatiegraad te verhogen.[1]
Dalende vaccinatiegraad versus belangen van de gevestigde orde
Sinds Blokhuis eind juni 2018 aankondigde dat de vaccinatiegraad een paar procent is gedaald, volgden nieuwe ontwikkelingen elkaar in sneltreinvaart op. Vanaf de dag na de uitspraak van Blokhuis verscheen de ene vaccinatiecampagne de andere in de media; werden bezorgde ouders beledigd en gediscrimineerd; waren ouders van kinderen met vaccinatieschade en de Stichting Vaccinvrij niet welkom op de hoorzitting over vaccineren in de Tweede Kamer; en zelfs de boeken over vaccineren die de burger aan het denken zouden kunnen zetten, zouden niet meer verkocht mogen worden op bol.com.
De laatste ontwikkeling is dat er nu een ‘alliantie van ambassadeurs vóór vaccineren is’, met als doelen voor de komende periode onder meer hoe de ‘onjuiste informatie’ aangepakt kan worden, en hoe de expertise van de alliantie ingezet kan worden om een zo groot mogelijke groep te bereiken.
De media hebben geen aandacht besteed aan de vaccinatie alliantie. Het is kennelijk niet belangrijk om de burger te informeren hoe de overheid van plan is een einde te maken aan ‘vaccinatietwijfel’. En nog iets… wie bepaalt er eigenlijk wat ‘onjuiste informatie’ is?
Roland Pierik
Roland Pierik, lid van de gezondheidsraad schreef een rapport, getiteld ‘Hoe nu verder met de vaccinatietwijfel?’ van 52 pagina’s dat tijdens de bijeenkomst van de vaccinatie alliantie is overhandigd aan staatssecretaris Blokhuis.2 In het rapport zijn de adviezen van 16 ‘pro-vaccinatoren’ gebundeld.
Pro-vaccinatoren denken dat vaccineren veilig, effectief en nodig is – en zij redeneren vanuit die overtuigingen. Ook uit dit rapport blijkt dat het pro-vaccinatoren in eerste instantie gaat om de dalende vaccinatiegraad. Met andere woorden de verhalen van de ‘deskundigen’ zijn varianten op het thema: hoe krijgen we die ouders nou toch zo ver dat ze weer gaan prikken?! In plaats van: zou het mogelijk zijn, dat de ouders op bepaalde punten gelijk hebben? Zou het vaccinatieprogramma het probleem kunnen zijn, en niet de ouders die er geen gebruik meer van willen maken?
Zolang er niet écht naar de ouders geluisterd wordt, en zolang pro-vaccinatoren niet bereid zijn om zelf eens met een kritische blik naar vaccins te kijken, zal de alliantie alleen door meer van hetzelfde (bangmaken, manipuleren, censuur etc.) haar doel kunnen bereiken.
De andere kant van het verhaal
Inmiddels is er zeer goed onderbouwde informatie te vinden op het internet. Zijn de pogingen tot censuur tekenen dat de burger niet langer dom te houden is? De inleiding van het rapport dat de staatssecretaris moet informeren is hieronder in zijn geheel overgenomen en voorzien van de andere kant van het verhaal. De tekst die geschreven is door Roland Pierik staat schuingedrukt. Het is aangevuld met informatie die bekend is bij vele goed-geïnformeerde ouders. Niet alleen de ouders, ook de beleidsmakers over deze kennis zouden moeten beschikken. Ze zouden waarschijnlijk zelf ook gaan twijfelen…
Hoe nu verder met de vaccinatietwijfel?
Roland Pierik
Pierik: Sinds een jaar of twee zijn er – ook in Europa – verschillende kleine en grote uitbraken van mazelen geweest, nadat besmettelijke kinderziekten vanaf de millenniumwisseling zeldzaam waren geworden in de Westerse wereld. De eerste indicatie dat er weer iets miszat was de Disneymazelenuitbraak in 2014-15 in California (Zipprich et al., 2015).
Slechts 2,5% van de kinderen in California waren niet gevaccineerd. Dus de uitbraak vond plaats met een vaccinatiegraad van 97.5%, wat ‘volgens het boekje’ voldoende zou moeten zijn voor het waarborgen van groepsimmuniteit. 3
Pierik: Sindsdien staat mazelen ook binnen Europa weer nadrukkelijk op het netvlies van beleidsmakers. In 2018 zijn er in 47 van de 53 Europese landen mazelenuitbraken geweest en zijn 82 duizend mensen – veelal jonge kinderen – besmet geraakt. Hiervan is 61 procent in het ziekenhuis opgenomen geweest en zijn 72 mensen overleden (World Health Organization, 2019).
En de WHO verklaart dat er 72 mensen zijn overleden in 2018, maar de heer Pierik vermeldt er niet bij in welke landen die sterfgevallen plaatsvonden. Veel overlijdens vonden plaats in oostbloklanden, waarin grote groepen mensen nog in extreme armoede leven. En kindersterfte is groter naarmate de levensomstandigheden slechter zijn.
Meer info: https://stichtingvaccinvrij.nl/hebben-we-vaccins-nodig/ en
https://stichtingvaccinvrij.nl/wereldgezondheidsorganisatie/
In Nederland was door de toegenomen welvaart, verbeterde hygiëne, en voeding etc. de sterfte aan de mazelen al afgenomen tot slechte één geval in het jaar vóór de introductie van het losse mazelenvaccin in 1975.
Pierik: Deze uitbraken maken duidelijk wat al een tijdje onder de oppervlakte broeide: een langzame maar gestage daling van de vaccinatiebereidheid bij ouders, waardoor op steeds meer plekken de vaccinatiegraad te laag wordt om – onder de paraplu van groepsbescherming – de bescherming van de hele bevolking te garanderen. Dus ook van de allerjongsten en allerkwetsbaarsten, die (nog) niet gevaccineerd kunnen worden – kinderen krijgen de eerste BMR-vaccinatie pas in hun 14e maand.
Groepsbescherming wordt door veel artsen en wetenschappers in twijfel getrokken. Bijvoorbeeld door de Amerikaanse arts Sherri Tenpenny
Pierik: In Nederland is de situatie minder penibel, maar ook het RIVM constateert al drie jaar lang een afname van de vaccinatiegraad bij zuigelingen (van Lier et al., 2018). Indien deze daling doorzet, kan gebeuren wat decennia niet meer voor mogelijk werd gehouden: het uitbreken van gevaarlijke en door vaccinatie vermijdbare ziekten als mazelen, difterie, kinkhoest of zelf polio.
Zouden we, voordat er al voorbarige conclusies getrokken worden over het terugkomen van ‘gevaarlijke’ ziektes niet eerst – per ziekte – dienen te berekenen hoe gevaarlijk die was vóór de introductie van het vaccin ertegen?
Vaccins werden in USA geleidelijk aan geïntroduceerd tussen 1945 en 1995 (in Nederland vanaf 1952). Heeft u zich ooit wel eens afgevraagd hoeveel mensen stierven of blijvende schade opliepen door een ziekte vóórdat men begon ertegen te vaccineren? De Amerikaanse arts Dr. Bob Sears maakte een interessante berekening:4
In de linker, blauwe kolom ziet u de naam van de ziekte en het jaartal dat het vaccin in USA tegen deze ziekte werd ingevoerd. In de middelste, rode kolom de het voorkomen van dodelijke afloop of permanente schade, en in de rechter, oranje kolom het percentage van de bevolking die geen schade opliep door de ziekte.
Zijn infectieziektes eigenlijk wel zo gevaarlijk als men wil doen voorkomen?
Zijn ze – zelfs als ze meer voor zouden komen – ook echt zo ‘dodelijk’ zijn als ons wordt verteld?
Aan de mazelen stierf in Nederland in het jaar vóór de introductie van het losse mazelen vaccin één kind. En wisten de mensen dat vitamine A en C wonderen verrichten voor kinderen met de mazelen? Zou het kunnen dat de mazelen gewoon een ziekte is zoals de griep of de waterpokken, waar we helemaal niet bang voor hoeven te zijn, maar bang voor worden gemaakt?
Laten we eens kijken naar het onderstaande filmpje… Heeft de reden dat ouders in U.S.A bang zijn voor de waterpokken en de ouders in Nederland niet, te maken met de ‘voorlichting’ die we over de ziekte krijgen, en met de manier waarop de media erover berichten?
Pierik: Naast de traditionele religieuze bezwaren tegen vaccinatie zoals we die al lang kennen vanuit de zogenoemde Biblebelt zorgt een aantal factoren voor een ‘vruchtbare’ voedingsbodem voor een bredere vaccinatietwijfel: ten eerste de beperkte incidentie van infectieziekten (mede dankzij het succes van vaccinatieprogramma’s in de afgelopen decennia), ten tweede een verminderd vertrouwen in overheidsinstanties en geneesmiddelen-producenten, en ten derde geruchten en vermoedens over de mogelijkheid dat vaccinaties ook ernstige neveneffecten hebben. Tenslotte de bijdrage van sociale media waarin dit geheel van twijfels en geruchten makkelijk verspreid raken en in ‘bubbels’ versterkt worden.
“…de beperkte incidentie van infectieziekten”?
Volgens wereldwijde cijfers uit de westerse landen was meer dan 90% van de afname in sterfte door infectieziektes voltooid vóór de start van massale vaccinatie-programma’s.5 ‘Mede’ dankzij het RVP, zoals de heer Pierik stelt betekent dus dat hooguit een paar procent mogelijk veroorzaakt is door het RVP, ten opzichte van de afname van 90%-95% die al plaatsgevonden had in de periode toen er nog niet werd gevaccineerd.
“…een verminderd vertrouwen in overheidsinstanties en geneesmiddelen producenten’…”
Wat betreft de geneesmiddelen producenten:
GSK is de producent van de meeste vaccins die voor het RVP worden aangekocht. De reputatie van dit bedrijf is slecht. GSK heeft in 2012 een schikking van drie miljard dollar getroffen wegens het verzuimen van het bekendmaken van veiligheidsgegevens in USA.6
Pierik: Te midden van deze factoren is er een groeiende antivaccinatiebeweging die sterk gemotiveerd is om twijfels over vaccinatie te versterken. Organisaties als VaccinVrij en de Nederlandse Vereniging Kritisch Prikken (NVKP) wijzen op vermeende schadelijke effecten van vaccins zoals de alom weerlegde veronderstelling dat het BMR-vaccin autisme zou veroorzaken. Ze verspreiden daarmee soms pertinente onwaarheden en benadrukken dat de gevestigde orde niet te vertrouwen is, en dat iedere ouder vooral zelf onderzoek moet doen naar de veiligheid van vaccinatie.
“… alom weerlegd”?
Wat betreft de “alom weerlegde veronderstelling dat het BMR-vaccin autisme zou kunnen veroorzaken”, zoals de heer Pierik stelt – en om daar maar meteen in mee te nemen dat het ‘bewezen is dat vaccins geen autisme kunnen veroorzaken’ – verzoeken wij u om naar het onderstaande filmpje te kijken van de Amerikaanse arts Dr Meehan over de slechte Deense BMR-autisme studie. Het is slechts één van de studies die volledig onderuit is gehaald.
“… het verspreiden van pertinente onwaarheden”?
Wij zijn te allen tijde bereid om “onwaarheden” van onze site te halen, als die erop zouden staan. Daar hoeft geen alliantie voor opgezet, of ingeschakeld te worden. Een brief of gesprek met specifieke opmerkingen of vragen zouden we direct serieus bekijken, en eventuele aanpassingen zijn zo gemaakt. Maar ondanks de beschuldigingen die wij van de pro-vaccinatoren krijgen, is het ons duidelijk dat zij de informatie op onze site juist helemaal niet (willen) lezen.
Pierik: Daarnaast heeft een aantal personen binnen deze groepen ook financiële belangen bij het verspreiden van twijfel over vaccinatie. De NVKP zaait niet alleen veel onzekerheid over reguliere vaccinaties uit het Rijksvaccinatieprogramma, maar prijst vervolgens ook allerlei homeopathische alternatieven aan aan twijfelende ouders. Enerzijds wordt op de site doorverwezen naar ‘behandelaars’ met homeopathische alternatieven voor vaccinatie – waarvan in onderzoeken de werking nog nooit bewezen is. Anderzijds worden homeopathische behandelingen aanbevolen voor het ‘ontstoren van vaccinaties waarmee autisme kan worden tegengegaan’ (voor een beschrijving zie Pierik, 2018).
In de Facebookgroep van de Stichting Vaccinvrij zitten inmiddels 30.000 ouders. Vele ervan hebben ervaren dat chronische klachten die kort na toediening van het vaccin begonnen op te treden verdwenen door het ontstoren en ontgiften van vaccins met homeopathie of met een andere biomedische interventie.
De reguliere medische wereld heeft tot op heden geen behandeling die chronische aandoeningen zoals autisme kan genezen.
Pierik: De stem van de antivaccinatiebeweging is nadrukkelijk aanwezig op sociale media, waardoor ouders die op zoek zijn naar informatie om tot een weloverwogen standpunt te komen al snel uitkomen bij deze pagina’s. De Nederlandse overheid heeft zich tot nog toe relatief terughoudend kunnen opstellen, vanwege het aanvankelijk zeer succesvolle Rijksvaccinatie-programma. Alleen in de Biblebelt was de vaccinatiegraad her en der beduidend lager dan de door de WHO vastgestelde veilige drempelwaarde van 95%.
Het grote taboe van het ‘succesvolle Rijksvaccinatie-programma’
Het eerste grote taboe bij beleidsmakers en journalisten is het feit dat een ‘dalende vaccinatiegraad’ gigantische financiële consequenties heeft. Niet alleen wegens de afname van de verkoop van vaccins, maar nog meer wegens de afname van langdurig medicijngebruik voor het onder controle houden van chronische aandoeningen die het gevolg zijn van het gebruik van vaccins. Met andere woorden: van niet (h)erkende vaccinatieschade. Bovendien komt de werkgelegenheid van duizenden (para)medici op de tocht te staan. Kritiek op vaccins staat gelijk aan het afbreken van een industrie die winst, en werkgelegenheid oplevert. Maar over de financiële aspecten van het RVP wordt niet gesproken. Er is zelfs niet bekend hoeveel het rijksvaccinatieprogramma de belastingbetaler kost, of wat de onkosten zijn van bijvoorbeeld de alliantie, of van de mediacampagnes, of waar de 2 miljoen euro voor betere voorlichting aan besteed is.
Een tweede grote taboe bij beleidsmakers en journalisten is dat de invloed van het bedrijfsleven op de politiek (te) groot geworden is. Volgens een recent rapport van WHA (Wereldgezondheidsassemblee – het besluitvormingsorgaan van de WHO) wordt de WHO voor meer dan 50% gefinancierd door ‘particuliere donateuren’, en de farmaceutische industrie.7 Het bedrag dat door de farmaceutische industrie in USA is uitgegeven aan lobbyen heeft in 2018 de recordhoogte van $280.305.523 bereikt.8 Zijn de belangen van het bedrijfsleven gaan overheersen boven de belangen van het volk? Zou de vaccinatie alliantie zich niet bezig moeten houden met deze vraag? Kennelijk niet… de heilige koe is de vaccinatiegraad.
Het is opmerkelijk te noemen dat tot op heden nog geen enkele politicus of beleidsmaker zich uitgesproken heeft voor bijvoorbeeld de noodzaak van objectieve veiligheidsnormen of openbaar toegankelijk wetenschappelijk bewijs om het vertrouwen van de vele duizenden ouders terug te winnen.
Pierik: Maar de toenemende invloed van de antivaccinatiebeweging en de afnemende vaccinatiegraad maakt dat de Nederlandse overheid actiever moet gaan optreden: de stellingnames van de antivaccinatiebeweging weerspreken en weerleggen, en actief de vaccinatiebereidheid bevorderen. Staatssecretaris Blokhuis van VWS heeft het belang van actief beleid al vroeg onderkend. De aanhoudend dalende vaccinatiegraad en een aantal Kamervragen hebben dit onderwerp ook breder op de Haagse politieke agenda gebracht. In februari 2018 presenteerde de Externe Adviescommissie Vaccinatiebereidheid (commissie Sydel) het rapport In gesprek over vaccineren. In november 2018 stuurde staatssecretaris Blokhuis van VWS zijn Kamerbrief Verder met vaccineren naar de Tweede Kamer. Hij kondigt daarin hij zes actielijnen aan:
1. Beter aansluiten met onderzoek, voorlichting en communicatie
2. Actief tegengaan van onjuiste informatie
3. Rol van professionals verder versterken
4. Mogelijkheden bieden om vaccinaties in te halen
5. Meer aandacht voor HPV
6. Onderzoek naar oplossingsrichtingen met betrekking tot de kinderopvang
De staatssecretaris legt zijn actielijnen in de brief nader uit. In deze context wil ik vooral zijn actielijn om schadelijke misinformatie over vaccinaties tegen te gaan benadrukken. Hij zegt: ‘Ik zie dat er mensen zijn die op zeer actieve wijze misvattingen over vaccinaties verspreiden, al dan niet via internet of in gesprekken met ouders. Dit kan leiden tot onzekerheid of onduidelijkheid bij ouders en tot onnodige gezondheidsschade bij kinderen. Ik vind dit een onwenselijke situatie en daarom ga ik hier werk van maken.’
We zouden graag zien dat staatssecretaris Blokhuis specifiek aangeeft welke ‘misvattingen’ het betreft. Zijn vragen over wat er eigenlijk precies ingespoten wordt misvattingen? Zijn de ervaringen van ouders die hun kinderen enkele uren na toediening van een vaccin ‘kwijtraken’ misvattingen? Zijn cijfers die ouders vinden op de website van het Centraal Bureau voor Statistiek, of in de rapporten van het RIVM misvattingen? Waar heeft de staatssecretaris het eigenlijk over?
Pierik: Het ministerie heeft sinds midden 2018 verschillende bijeenkomsten met deskundigen georganiseerd en de Tweede Kamer heeft op 21 januari 2019 bij een hoorzitting met deskundigen gesproken. Een Adviescommissie Kinderopvang en Vaccinatie is ingesteld die advies moet geven over eventuele beleidsaanpassingen rond de kinderopvang. Als meest recente actie heeft de Staatssecretaris een vaccinatiealliantie opgericht, waarin alle betrokken partijen hun krachten bundelen om het belang van vaccinaties duidelijker en zichtbaarder te maken.
De hoorzitting was helaas een schijnvertoning. Als de groep burgers waar het om gaat – de ouders die niet langer willen vaccineren – hun redenen niet mogen toelichten is er dan sprake geweest van een gezond democratisch proces? Het is duidelijk dat de leden van de Tweede Kamer onmogelijk een beslissing hebben kunnen maken die is gebaseerd op wat zij in een hoorzitting hadden moeten vernemen – namelijk alle kanten van de zaak.
Pierik: Onafhankelijk van, en aanvullend op de acties van de staatssecretaris organiseerden op 14 februari 2019 het Paul Scholten Centre for Jurisprudence van de Amsterdamse Rechtenfaculteit en het Institute for Advanced Study van de Universiteit van Amsterdam een colloquium getiteld: het tegengaan van vaccinatiefabels: wat is de rol van de overheid?
De rol van de overheid is de ouders te voorzien van de informatie die ze nodig hebben om zelfstandig te kunnen nadenken over hun beslissing. Zowel aan vaccins als infectieziektes zitten risico’s. Op dit moment worden de risico’s van infectieziektes met cijfers die afkomstig zijn uit andere landen (mazelen), of cijfers die de toekomst betreffen (HPV), of cijfers die slechts één ziekteveroorzaker betreffen (menW) gebruikt om de burger te manipuleren.
En er wordt verzwegen dat er geen wetenschappelijk vastgestelde veiligheidsnormen bestaan voor het injecteren van de verschillende inhoudsstoffen in vaccins. Of dat nationale, volledige cijfers aantonen dat er geen sprake is van een gevaarlijke situatie.
Pierik: Deskundigen uit verschillende academische disciplines bespraken vanuit hun eigen specialisme het fenomeen vaccinatietwijfel en welke rol de overheid had om hiermee om te gaan.Toevalligerwijze stond op die dag het vaccinatiebeleid op de agenda van de Tweede Kamer. In de Kamer sprak de Staatssecretaris over onze bijeenkomst en toonde hij zijn interesse in de uitkomsten. [1] De deelnemers kregen daarom aan het einde van de bijeenkomst de volgende vraag: gegeven de zaken die aan de orde komen in de Kamerbrief Verder met vaccineren, wat zou uw advies zijn aan de Staatssecretaris op basis van uw specialisatie? In deze bundel – Hoe nu verder met de vaccinatietwijfel? – worden tien antwoorden van de deelnemers op deze vraag gepresenteerd.
Terwijl de ‘deskundigen’ hun zegje mogen doen over lastige ouders die twijfels hebben (dat is kennelijk het enige ‘probleem’ waarover de gevestigde orde zich nu buigt), wordt de meest simpele oplossing – het onderzoek te overleggen waar ouders wereldwijd om vragen genegeerd.
[1] Blokhuis: “Binnen de vaccinatiealliantie zoek ik naar experts die ons daarin kunnen versterken. Er staan echt mensen in de startblokken om ons daarin te helpen. Vandaag is er een bijeenkomst, georganiseerd door de heer Roland Pierik, een universitaire docent die ook bij het rondetafelgesprek aanwezig was. Die bijeenkomst met experts buigt zich over de vraag hoe we misvattingen het beste kunnen tegengaan.” (Handeling Tweede Kamer 2018-2019, nr. 54 item 9, p. 11.)
Nogmaals, twijfels over vaccineren een ‘misvatting’ noemen is iets waar het vertrouwen van de ouders niet mee teruggewonnen gaat worden. En als de minister experts zoekt zal hij toch echt met de ouders van kinderen met vaccinatieschade zelf moeten praten.
Pierik: De adviezen zijn niet eensluidend: sommigen pleiten voor meer vaccinatiedrang, anderen juist niet. Er lijkt wel consensus te zijn ten aanzien van de stelling dat ‘meer informatie geven’ niet de oplossing is, maar dat communicatie vooral ook op relevante waarden moet ingaan. In ieder geval is duidelijk dat er een palet aan maatregelen nodig is om de vaccinatiegraad te beschermen. De verschillende bijdragen bieden daarvoor veel ingrediënten.
In Amerika, het meest gevaccineerde westerse land ter wereld, heeft volgens advocaat en vaccinvoorlichter Robert F. Kennedy Jr. 54% van de kinderen een chronische ziekte.9 En zolang er geen studies zijn met een ongevaccineerde controlegroep kunnen vaccins niet uitgesloten worden als oorzaak van de steeds slechter wordende gezondheid van onze kinderen.
Pierik: Als organisator van deze bijeenkomst spreek ik hier de hoop uit dat deze bundel de staatssecretaris behulpzaam zal zijn. Ik vertrouw erop dat zijn verdere acties ertoe zullen leiden dat wij – en vooral onze kinderen – weer beter zullen worden beschermd met de eenvoudige en veilige primaire preventie die vaccinatie ons biedt tegen ernstige infectieziekten.
‘Hoe gaan we weer terug naar de goede oude tijd toen de ouders gewoon deden wat er gezegd werd dat ze moesten doen…’, lijkt de gevestigde orde te zuchten.
De groep ouders die niet langer gelooft dat vaccins de meeste veilige en effectieve manier is om het immuunsysteem sterk te maken groeit gestaag. Deze ouders vertrouwen liever op een ongestoorde ontwikkeling van het immuunsysteem. Want uit meerdere onderzoeken blijkt dat ongevaccineerde kinderen (uiteraard in combinatie met schoon drinkwater, volwaardige voeding en hygiëne) gezonder zijn dan gevaccineerde kinderen. En dat is logisch, aangezien de ongevaccineerde kinderen niet worden blootgesteld aan chemische stoffen die de natuurlijke ontwikkeling van hun immuunsysteem verstoren, en zelfs ernstig kunnen beschadigen.
Het vaccinatiebeleid lijkt een krampachtige poging te zijn om de controle te houden op de ouders die bezig zijn zich los te maken van blind vertrouwen.
Deze ouders willen hun kinderen niet langer laten vaccineren ‘omdat iemand zegt dat het moet, of dat het veilig, of noodzakelijk is’. En ze zijn niet bereid om alles maar te geloven omdat de persoon die het zegt een politicus is. Deze ouders verwachten juist van beleidsmakers en andere ‘pro-vaccinatoren’ dat die in staat zijn om hun uitspraken te onderbouwen met objectieve veiligheidsnormen, volledige cijfers en transparant wetenschappelijk bewijs. Maar tot op heden krijgen wij geen indicatie dat pro-vaccinatoren die stap kunnen, of willen zetten.
Bronnen:
1. https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2019/03/26/blokhuis-start-vaccinatiealliantie
2. http://www.rolandpierik.nl/downloads/vaccinatietwijfel.pdf
3. https://www.nvic.org/nvic-vaccine-news/july-2017/class-and-race-profiling-in-vaccine-culture-war.aspx
4. http://immunityeducationgroup.org/
5. https://stichtingvaccinvrij.nl/keuzevrijheid-of-verplichting/
6. ‘Legaal maar Fataal – hoe de grote industrieën onze gezondheid bedreigen’ ~ Nicholas Freudenberg
7. https://stichtingvaccinvrij.nl/bill-gates-foundation-is-na-de-amerikaanse-regering-de-grootste-donateur-van-who/
8. https://www.opensecrets.org/lobby/indusclient.php?id=H04
9. https://stichtingvaccinvrij.nl/de-missie-en-strijd-van-robert-f-kennedy-jr-tegen-de-grootmachten/