Het onderstaande artikel is een bewerking en vertaling van een interview van Dr. Mercola met wetenschapper dr. Stephanie Seneff. Zij bespreekt dat de Covid-injecties uw aangeboren immuunsysteem onderdrukken. Recentelijk is zelfs toegegeven door regelgevers van de EU dat herhaalde Covid-injecties uw immuunsysteem ondermijnen. Dit is geen hypothese, maar een feit. En dit is nog niet alles…
Tot op heden hebben weinig wetenschappers zich gewaagd aan de bijwerkingen van Covid-injecties die na lagere tijd op kunnen treden. Dr. Stephanie Seneff bespreekt in het onderstaande interview de werkingsmechanismen van de prik die kunnen leiden tot degeneratieve hersenaandoeningen op de lange termijn.
De COVID-injectie kan ertoe leiden dat neuronen in je hersenen toxische spike-eiwitten produceren of circulerende spike-eiwitten opnemen. De neuronen proberen de spike-eiwitten te elimineren door ze via exosomen uit te scheiden. De exosomen worden opgepikt door microglia, immuuncellen in uw hersenen, die een ontstekingsreactie in gang zetten welke kan leiden tot degeneratieve hersenaandoeningen. En dit is nog steeds niet alles. Er is – nu al – een enorme toename aan kanker die waarschijnlijk alleen maar groter zal worden naarmate er meer boosterprikken worden gezet.
Gemiddeld zijn er twee keer zo veel meldingen van kanker na de COVID-injecties dan na alle andere vaccins samen over de afgelopen 31 jaar.
Bovendien zijn er op korte termijn bloedstolsels, hartproblemen (een enorme “onverklaarbare” toename aan atleten en jongeren die dood neervallen), miskramen en meer. De werkingsmechanismes van de Covid-injecties die hieraan ten grondslag liggen komen ook aan bod. De nieuwe techniek die over de hele wereld is uitgerold blijkt uiterst onveilig te zijn!
In de onderstaande video is het interview van Dr. Mercola met Dr. Stephanie Seneff (niet ondertiteld). Onder de video staat een vertaling van de bewerking die Dr. Mercola van het interview maakte.
Dr. Stephanie Seneff bespreekt hoe Covid-injecties uw immuunsysteem onderdrukken
Dr. Mercola
In dit interview bespreekt Stephanie Seneff, Ph.D., een senior onderzoekswetenschapper die al meer dan vijf decennia bij het MIT werkt, haar laatste artikel, “Innate Immune Suppression by SARS-CoV-2 mRNA Vaccinations. The Role of G-quadruplexes, Exosomes and MicroRNAs,” geschreven in samenwerking met Dr. Peter McCullough, en twee andere auteurs, Dr. Greg Nigh en Dr. Anthony Kyriakopoulos.
Eerder schreven Nigh en Seneff mee aan een artikel waarin de verschillen tussen het natuurlijke spike-eiwit en het spike-eiwit uit de Covid-injectie in detail werden beschreven. In een niet-peer-reviewed onderzoeksartikel dat deze week is gepubliceerd op de pre-print service Authorea, gaan zij en hun andere co-auteurs diep in op de werkingsmechanismen van de COVID prikken, en laten ze zien hoe die absoluut, op geen enkele manier, veilig of effectief zijn. De injecties onderdrukken in feite je aangeboren immuunsysteem.
“Ik vind McCullough fantastisch en ik ben zo blij dat hij met mij samenwerkt,” zegt Seneff. “Ik hoop echt dat we een tijdschrift kunnen vinden dat het wil publiceren. Misschien moeten we een soort alternatieve media zoeken om het gepubliceerd te krijgen. Het is echt ongelooflijk hoeveel censuur er op dit moment plaatsvindt. Ik ben de hele tijd in een staat van shock. Ik blijf maar denken dat het niet erger kán worden; dat het wel beter gaat worden, maar lijkt alleen maar erger en erger te worden.
Ik weet niet waar dit zal eindigen, en het is erg ontmoedigend … Farma heeft zo veel geld achter zich, en ze hebben het allemaal ingezet om ervoor te zorgen dat niets dat niet in overeenstemming is met hun eigen resultaten naar buiten kan komen.
We hopen het te publiceren als een voorpublicatie, maar vreemd genoeg kunnen ze het ook afwijzen op het niveau van een voorpublicatie. We proberen het via die ingang, maar het is niet gemakkelijk. Als je zoiets radicaals schrijft als wij doen, vecht Farma er hard voor om het van het web te houden.”
Op 16 januari 2022 publiceerde de voor-publicatiedienst Authorea dit artikel op zijn website en kende het een DOI toe, waardoor het officieel werd.
Overduidelijke aanwijzingen dat de injectie niet veilig is
Zoals Seneff opmerkt, zie je bij het bekijken van de verschillende databases voor bijwerkingen overduidelijke aanwijzingen – en de ontwikkelaars van het COVID-schot weten dat. “De cijfers lopen totaal uit de hand,” zegt Seneff, “en dit geldt voor alle niveaus van bijwerkingen, van mild tot dodelijk.”
Seneff heeft bijvoorbeeld gekeken naar de gegevens over kanker, en gemiddeld zijn er twee keer zoveel meldingen van kanker na de COVID-prikken vergeleken met alle andere vaccins samen over de afgelopen 31 jaar.
“Het is gewoon verbijsterend, want het is over het algemeen twee keer zo hoog. Borstkanker, bijvoorbeeld, is drie keer zo hoog voor de Covid injecties in één jaar tijd, als voor alle andere vaccins samen gedurende 31 jaar. Het is een enorm sterk signaal,” zegt Seneff.
“Lymfeklierkanker komt ook veel vaker voor bij de COVID-injecties. Er is gewoon een overduidelijke aanwijzing in VAERS (Vaccine Adverse Events Reporting System – meldingssysteem voor bijwerkingen van vaccins in de US).”
Het feit dat het signaal zo sterk is, is nog opmerkelijker als je bedenkt dat de meeste mensen niet denken dat de COVID-prik een variabele zou kunnen zijn in het ontstaan van hun kanker, dus melden ze het niet. “Het verbaast me dat ze bereid zijn de gezondheid van de hele wereldbevolking zoveel schade toe te brengen. Ik begrijp die mate van kwaadaardigheid niet,” zegt Seneff.
Type-1 Interferon Verstoring
De injecties onderdrukken je aangeboren immuunsysteem door het type-1 interferon te remmen. Een van de eerste studies die Seneff en McCullough op dit idee bracht was een Indiase studie, waarin menselijke cellen in een cultuur (in het Laboratorium) werden blootgesteld aan DNA-nanopartikels die hen opdragen SARS-CoV-2-spikeiwit te maken, net zoals de COVID-prikken doen.1
Deze celstam heet HEK-293. Dit zijn cellen die in de jaren tachtig uit de nieren van een geaborteerde foetus zijn gehaald en die vaak voor onderzoek worden gebruikt. Hoewel ze uit de nieren komen, hebben deze cellen neuron(zenuw)achtige eigenschappen. Wanneer deze cellen geprogrammeerd zijn om spike-eiwit te maken, laten zij dat spike-eiwit los in exosomen – lipide nanodeeltjes waarin het spike-eiwit is verpakt.
Exosomen fungeren als een communicatienetwerk voor cellen. Wanneer een cel onder stress staat, laat hij exosomen los die enkele van de moleculen bevatten die hem stress bezorgen. In het geval van de COVID-injecties bevatten de exosomen dus spike-eiwit en microRNA. MicroRNA’s zijn moleculen die een signaal afgeven en die in zo staat zijn om de celfunctie te beïnvloeden. Zij zorgen ervoor dat de cel zijn gedrag of metabolisme (stofwisseling) verandert. Gewoonlijk doen zij dit door bepaalde enzymen te onderdrukken.
In de Indiase studie werden twee specifieke microRNA’s gevonden in de exosomen die door deze neuron-achtige cellen werden vrijgegeven: miR-148a en miR-590. De onderzoekers stelden vervolgens microglia (immuuncellen in je hersenen) bloot aan deze exosomen. Dus, zoals Seneff uitlegt, heb je neuronen in je hersenen die spike-eiwit produceren, of spike-eiwit opnemen dat in omloop is, en daarop reageren door exosomen vrij te geven.
De exosomen worden dan opgepikt door microglia, de immuuncellen in je hersenen. Wanneer de immuuncellen die exosomen opmerken, zetten ze een ontstekingsreactie in gang. Dit is voornamelijk een reactie op die microRNAs, de miR-148a en miR-590. Natuurlijk speelt ook het toxische spike eiwit mee. Gecombineerd veroorzaken ze ontstekingen in de hersenen, die de neuronen (zenuwen) beschadigen. Deze ontsteking, op zijn beurt, kan bijdragen aan een aantal degeneratieve hersenaandoeningen. De lipide deeltjes in de COVID injectie, die het mRNA bevatten, zijn vergelijkbaar met exosomen, maar niet identiek. Ze lijken ook erg op lipidedeeltjes met een lage dichtheid (LDL).
“Ik denk dat de exosomen waarschijnlijk een stuk kleiner zijn. De vaccin-deeltjes zijn groter. Ze lijken meer op een LDL-deeltje. De vaccin-deeltjes hebben cholesterol in hun membraan, en ze hebben lipoproteïne. Dus, ze zijn gemaakt om op een LDL deeltje te lijken. Maar dan voegen ze er een kationische lipide aan toe, die echt, echt giftig is – het is een synthetische kationische lipide die het geheel positief geladen maakt. Proefondervindelijk hebben ze ontdekt dat deze lipide, wanneer het deeltje door de cel wordt opgenomen, vrijkomt in het cytoplasma, waar dat mRNA dan spike-eiwit maakt.
De COVID shots zijn zeer slim ontworpen, zowel om het RNA te beschermen tegen afbraak door het lichaam, als om het RNA zeer efficiënt te laten zijn in het maken van spike proteïne. Het is heel anders dan het mRNA dat het virus maakt, ook al codeert het voor hetzelfde eiwit.”
Seneff schreef samen met Greg Nigh een artikel2 waarin de verschillen tussen het virale spike-eiwit en het spike-eiwit in de Covid injectie in detail worden beschreven, en dat in mei 2021 werd gepubliceerd in het ‘International Journal of Vaccine Theory, Practice and Research’. Het dient in feite als een inleiding om te begrijpen wat we hier bespreken.
Om terug te komen op het hierboven geciteerde Indiase artikel, ontdekten zij dat de microglia uiteindelijk ontstekingen in de hersenen veroorzaakten, en dat de twee microRNA’s een centrale rol speelden in dit proces. De miR-148a en miR-590 werden samen met het spike-eiwit in die exosomen gestopt, en deze twee microRNA’s zijn in staat om de type-1 interferonrespons in elke cel, met inbegrip van immuuncellen, aanzienlijk te verstoren.
Type-1 interferon houdt latente (sluimerende, nog niet actieve) virussen zoals herpes- en varicella-virussen (die gordelroos veroorzaken) in toom, dus als je interferonpathway onderdrukt wordt, kunnen deze latente virussen ook acrief worden. Uit de VAERS-databank blijkt dat veel mensen die een vaccinatie hebben gehad, dit soort infecties krijgen. Onderdrukte interferon verhoogt ook uw risico op kanker en hart- en vaatziekten.
Type-1-interferonrespons is cruciaal bij virale infecties
Zoals Seneff uitlegt, is de type-1-interferonrespons absoluut cruciaal als de eerste respons van het lichaam op een virusinfectie. Wanneer een cel door een virus wordt binnengedrongen, geeft hij type-1 interferon alfa en type-1 interferon beta vrij. Zij fungeren als moleculen die een signaal afgeven en de cel vertellen dat hij geïnfecteerd is.
Dat brengt op zijn beurt de immuunrespons op gang in een vroeg stadium in de virale infectie. Het is aangetoond dat mensen die eindigen met een ernstige SARS-CoV-2 infectie een verminderde type-1 interferon respons hebben. Zoals Seneff opmerkt:
“Het is ironisch dat de vaccins worden gegeven om je te beschermen tegen COVID, maar ze produceren een situatie waarin je immuuncellen slecht zijn toegerust om SARS-CoV-2 te bestrijden als het in de cel terechtkomt. De truc is dat het vaccin een enorme antilichaam-respons produceert, en dat is typisch voor een ernstige ziekte.
Dus de COVID-injectie laat je immuunsysteem denken dat je een ernstig geval van COVID hebt gehad. Het signaal dat een Covid-injectie geeft is verontrustend, omdat het voorbij de slijmvlies-barrière van de longen is gekomen, en voorbij de vasculaire (bloedvaten) barrière van het bloed in de spieren omdat het is geïnjecteerd uiteraard.
Het is ook vermomd. Het RNA ziet er niet uit als een virus RNA, het ziet eruit als een menselijk RNA molecuul. Een deel van de modificaties die zijn gemaakt aan het mRNA in de prik was om het zeer stevig te maken, zodat het niet kan worden afgebroken. Het mRNA uit de prik is ook erg goed in het snel maken van spike proteïne, wat ook een probleem oplevert omdat het leidt tot veel fouten…
De immuuncellen nemen de nano-deeltjes op en voeren ze via het lymfesysteem naar de milt. Meerdere studies hebben aangetoond dat de nanodeeltjes in de milt terecht komen, in de eierstokken, de lever, het beenmerg De milt is natuurlijk zeer belangrijk voor de productie van antilichamen.”
De antilichaam-respons die je krijgt van de COVID-prik is exponentieel hoger dan wat je krijgt van een natuurlijke infectie, en onderzoek heeft aangetoond dat het niveau van de antilichaam-respons toeneemt met de ernst van de ziekte. Dus, de prik bootst in principe een ernstige infectie na. Bij een milde infectie maakt u misschien helemaal geen antilichamen aan, omdat de aangeboren immuuncellen sterk genoeg zijn om de infectie zonder antilichamen te bestrijden.
Het is wanneer uw aangeboren immuunsysteem zwak is dat u in de problemen komt, en een deel van die zwakte is een onderdrukte type-1 interferon-respons. Als je type-1-interferonrespons gebrekkig is, zijn je immuuncellen niet erg goed in staat om de verspreiding van het virus in je lichaam te stoppen.
Volgens Seneff is de reden waarom type-1 interferon suppletie tot nu toe niet werd aanbevolen, dat je het perfect moet timen om de immuuncascade goed te laten functioneren. Type-1 interferon speelt alleen in het vroegste stadium van de infectie een definitieve rol. Zodra u in een matig of ernstig infectiestadium bent beland, is het te laat om het te gebruiken.
COVID-shots brengen uw immuunsysteem in de war
Zoals Seneff opmerkt, zijn de COVID-prikken zo onnatuurlijk dat je immuunsysteem niet goed meer weet wat het moet doen.
“Mijn indruk is dat de immuuncellen niet weten wat er in godsnaam aan de hand is. Er wordt een giftig eiwit aangemaakt in grote hoeveelheden door de immuuncellen. Dat is uiterst ongewoon. Er is geen teken van een virale infectie, want deze RNA’s lijken op menselijke RNA’s.
Het is alsof de menselijke immuuncellen plots beslissen om een heel giftig eiwit aan te maken, en er heel veel van maken – wat precies is wat ze doen – en het immuunsysteem raakt hierdoor volledig in de war. De immuuncellen hebben geen idee wat ze ermee aan moeten.
Natuurlijk zeggen deze immuuncellen, die overladen zijn met al deze spike-eiwitten, ‘Ik moet van dit spul af’, dus verschepen ze het in de vorm van deze exosomen. De microRNA’s in de exosomen denken dat de ontvangende cellen die specifieke signaalmoleculen nodig zullen hebben om te doen wat ze moeten doen om deze toxische lading te verwerken.
Dus ik denk dat je het spike-eiwit over de rest van het lichaam verspreidt, alleen maar om de giftigheid op te lossen waar je mee te maken hebt in de milt. Die exosomen zijn ook heel goed om antilichamen te trainen. Er was een mooi artikel dat aantoonde dat de exosomen die vrijkomen, spike-eiwit in hun membraan hebben, aan de buitenkant van het exosoom.
Het is heel cool dat het spike-eiwit daar te zien is, omdat dit de immuuncellen – de B-cellen en de T-cellen die het van dichtbij moeten zien – in staat stelt om uit te vinden hoe ze hun antilichamen moeten vormen. De antilichamen worden zo gevormd dat ze overeenkomen met het toxische eiwit dat op het oppervlak van de exosomen is aangebracht.
Na ongeveer 14 dagen van de tweede prik, veroorzaken de exosomen een antilichaam-respons. Wetenschappers ontdekten dat de exosomen een cruciale rol speelden in deze extreme antilichaam-respons die werd geproduceerd door de B-cellen en de T-cellen, het adaptieve immuunsysteem. Maar ik denk dat de manier waarop het vaccin werkt, is dat er geen andere manier is die je kunt kiezen dan antilichamen te maken. Het is de enige manier waarop je dit kunt bestrijden. Het is een giftig proteïne die geproduceerd en vrijgelaten wordt door deze immuuncellen, en het enige wat je kunt doen om het te stoppen is antilichamen maken.
Ze proberen heel veel antilichamen te maken die zich aan die giftige proteïnen hechten en hen verhinderen via de ACE2 receptor binnen te komen. Dat is het werk van de antilichamen. Ze doen hun werk goed, in het begin. Het klopt dat ze je even beschermen tegen ziektes. Maar helaas, de antilichaam niveaus dalen snel en dramatisch.”
Er zijn ook antilichamen die de ziekte versterken in plaats van bestrijden, en het niveau van deze antilichamen daalt langzamer dan de beschermende antilichamen. Dus, na een aantal maanden eindig je met een NEGATIEVE immuunrespons. Met andere woorden, je bent nu vatbaarder voor infectie dan ooit tevoren. Zoals uitgelegd door Seneff:
“Er is een kruispunt waarop de versterkende antilichamen sterker kunnen zijn dan de beschermende antilichamen, en dat is wanneer je deze ‘Antibody Dependent Enhancement (antilichaam afhankelijke versterking – ADE) kunt krijgen die mensen in het verleden hebben gezien met andere coronavirus-vaccins. We onderzoeken nog steeds of dat het geval is met de COVID-prikken. Er zijn hier en daar wat aanwijzingen, maar het is (nog) niet overtuigend.”
Het belang van cytotoxische T-cellen
Nadat de Indiase studie Seneff en McCullough op het interferon-probleem had gewezen, stuitten zij op een Chinese studie3 waarin het effect van de COVID-prik op het immuunsysteem in de loop van de tijd werd nagegaan. Hier ontdekten zij dat de infectie een toename veroorzaakte van CD8+ T-cellen, belangrijke cytotoxische T-cellen die geïnfecteerde cellen daadwerkelijk verwijderen.
Zoals Seneff opmerkte, zijn de CD8+ cellen een belangrijk onderdeel van de verdediging tegen SARS-CoV-2. Belangrijk is dat CD8+ T-cellen versterkt waren in reactie op een natuurlijke infectie, maar niet in reactie op de COVID-injectie. Zij vonden ook type-1 interferon onderdrukking na de prik. In de nasleep van de prik is dus niet alleen je eerstelijnsreactie onderdrukt – de type-1-interferonreactie – maar mis je ook het deel van de immuunreactie dat geïnfecteerde cellen opruimt.
Het microRNA dat het risico op myocarditis beïnvloedt
Een derde microRNA (mRNA) dat door een natuurlijke SARS-CoV-2 infectie wordt aangemaakt is miR-155, en het speelt een belangrijke rol bij de gezondheid van het hart. In het begin van de pandemie waren er meldingen van COVID-19 die hartproblemen veroorzaakte.
Seneff vermoedt dat de miR-155-bevattende exosomen ook na de injectie aanwezig kunnen blijven, en een rol kunnen spelen in de gerapporteerde hartschade. Specifiek, miR-155 is geassocieerd met myocarditis. Zoals eerder vermeld, onderdrukt microRNA bepaalde eiwitten die vervolgens een gecompliceerde cascade-respons veroorzaken. Wanneer een bepaald eiwit, dat een cruciale rol speelt, wordt onderdrukt door een microRNA, dan vindt er een heel andere cascade plaats.
Waarom auto-immuun problemen kunnen ontstaan na de prik
De antilichamen die door de jab worden geproduceerd, bevatten ook verschillende korte peptide-sequenties die eerder zijn aangetroffen in verschillende menselijke cellen die verband houden met auto-immuunziekten. Seneff legt uit:
“Kanduc heeft hier veel over geschreven. Zij is een expert op het gebied van deze antilichamen. Het SARS-CoV-2 spike eiwit is in grote mate overlappend met menselijk eiwit. Dat betekent dat wanneer je een zeer sterke antilichaam reactie tegen het spike eiwit opbouwt, die antilichamen in de war kunnen raken en een menselijk eiwit aanvallen dat een soortgelijke sequentie heeft.
Dat is een klassieke vorm van auto-immuunziekte. Het heet “moleculair mimicry”. Er waren veel verschillende eiwitten die overeenkwamen. Het was heel verrassend… Het lijkt zeer goed ontworpen te zijn om auto-immuunziekte op te wekken, als je antilichamen produceert tegen die sequenties in het spike-eiwit.”
Neurologische problemen bij vrouwen
De injecties worden ook in verband gebracht met neurologische problemen zoals oncontroleerbaar trillen en schudden. Vreemd genoeg treft deze bijwerking onevenredig veel vrouwen. Het mechanisme heeft ook hier te maken met de exosomen. Seneff legt uit:
“Ik heb het gevoel dat er een zeer sterke aanwijzing is voor het idee, dat ik naar voren breng, dat die immuuncellen in de milt spike-eiwitten maken en die vrijgeven in exosomen. Het is aangetoond in studies over de ziekte van Parkinson dat die exosomen zich verplaatsen langs zenuwvezels.
Ze gaan langs de ingewandszenuwen, en sluiten aan op de nervus vagus, en ze gaan naar de hersenen en komen in al die verschillende zenuwen in de hersenen terecht. Als je naar de VAERS database kijkt, zie je enorme aanwijzingen voor allerlei zaken die suggereren dat verschillende zenuwen ontstoken zijn.
Er zijn bijvoorbeeld 12.000 gevallen van oorsuizingen in verband gebracht met het COVID-19 vaccin, en dat is alleen wat er gerapporteerd is. Oorsuizen is een sterk signaal. Tinnitus kan een ontsteking van de gehoorzenuw zijn. Dit betekent dat je helemaal van de milt, naar de nervus vagus moet gaan en je dan moet verbinden met de gehoorzenuw om oorsuizingen te veroorzaken.
Dan heb je Bell’s palsy, wat een ontsteking is van de gezichtszenuw. Je hebt migraine (ernstige hoofdpijn). Er zijn meer dan 8.000 gevallen gemeld van migraine, die verband houden met een ontsteking van de nervus trigeminus. De ontsteking gaat waarschijnlijk ook, vermoed ik, langs de zenuwvezels van de wervelkolom, wat de oorzaak kan zijn van sommige van de gevallen waar ze verlamming rapporteren. Mensen hebben veel mobiliteitsproblemen als gevolg van deze vaccins.
Ik zie de mogelijkheid van het veroorzaken van veel verstoringen van de myeline-schede (beschermende omhulsel van zenuwen), en daar praten we over in het artikel. Het gaat, opnieuw, om complexe aanwijzingen. Het probleem van aantasting van de myelineschede kan veroorzaakt worden door de type-1 interferon verstoring. Daar is ook iets bij betrokken dat ‘interferon response factor 9’ (IRF9) heet. Dit eiwit zet de productie van sulfatide in de lever in gang, en dit eiwit wordt onderdrukt door de microRNAs die ik eerder noemde.”
Sulfatide, een belangrijke lipiden-drager, is de enige gesulfoneerde lipide in het menselijk lichaam. Je lever maakt de meeste sulfatide aan, die vervolgens door je bloedplaatjes (bloedcellen) naar andere gebieden in je lichaam worden vervoerd. De myelineschede bevat grote hoeveelheden sulfatide. Het is een deel van wat de myelineschede beschermt. Bij demyeliniserende ziekten erodeert die sulfatide, waardoor uiteindelijk de myeline kan worden aangetast.4
Seneff gelooft dat de COVID injectie resulteert in aanzienlijke myeline schade, dankzij deze inflammatoire exosomen. Deze schade is niet noodzakelijk onmiddellijk zichtbaar, hoewel sommige ontvangers van de injectie acuut verwoestende effecten ondervinden. Het kan 10 jaar of langer duren voordat een demyeliniserende ziekte optreedt.
“Ik denk dat we zullen zien dat mensen deze neurodegeneratieve ziekten steeds vroeger in hun leven zullen krijgen,” zegt Seneff, “en ik denk dat iedereen die al een van deze ziekten heeft, een versnelde progressie zal doormaken.”
We kunnen binnenkort een explosie van Parkinsongevallen zien
Verontrustend is dat verlies van reukvermogen en dysfagie, het onvermogen om te slikken, beide tekenen zijn van de ziekte van Parkinson, en beide aandoeningen worden post-jab bij duizenden gemeld. Dus, in de komende jaren, kunnen we kijken naar een explosie van Parkinson.
“Parkinson studies hebben aangetoond dat je ziekteverwekkers in de darm kunt krijgen die een prion-achtig eiwit produceren, wat het spike-eiwit is. De immuuncellen nemen het dan op en brengen het naar de milt. Dit veroorzaakt natuurlijk stress. Een gestresste immuuncel in de milt produceert meer en sneller alfa-synucleïne. Alpha-synucleïne is een molecuul dat infecties bestrijdt, en dat is het molecuul dat vervormt en in verband wordt gebracht met de ziekte van Parkinson.
Ik ben gefascineerd door al deze moleculen die prion-achtig zijn. Er is het prioneiwit zelf, dat in verband wordt gebracht met CJD, de ziekte van Creutzfeldt-Jakob, maar er is ook alfa-synucleïne en amyloïd-bèta, en TDP-43, dat in verband wordt gebracht met ALS.
Al deze ziekten zijn oververtegenwoordigd in de VAERS-database voor het rapporteren van bijwerkingen van COVID-inecties. Vergeleken met alle andere vaccins samen over een periode van 31 jaar overtreft het aantal meldingen voor bijwerkingen van Covid-injecties alle andere bij elkaar.
Er zijn bijvoorbeeld 58 gevallen van Alzheimer in verband met de COVID vaccins, en 13 in verband met alle andere vaccins over een periode van 31 jaar. Dat is vele malen meer – 58 tegen 13.
Creutzveldt Jacob Syndroom (CJD) komt bijna zeven keer zo vaak voor bij de COVID-vaccins. CJD is een vreselijke ziekte. Je wordt erg kreupel en sterft na een paar jaar. Dat is de klassieke prion proteïne [ziekte]. Het is uiterst zeldzaam. Slechts 1 op de 1 miljoen krijgt CJD, maar nu worden dat er dus meer.
Ik werd gecontacteerd door iemand uit Frankrijk wiens vrouw CJD kreeg enkele weken na het tweede vaccin. Hij was er absoluut van overtuigd dat het vaccin de oorzaak was. Er zijn 27 gevallen van CJD gemeld in VAERS voor de COVID-19 vaccins, tegen slechts vier gevallen in de hele geschiedenis van alle andere vaccins samen.”
Gezondheidsproblemen waar we meer van kunnen verwachten
Seneff voorspelt dat we op den duur een dramatische toename zullen zien van allerlei soorten infecties en kanker, auto-immuunziekten, neuro-degeneratieve ziekten en voortplantingsproblemen. Zoals gezegd, heeft onderzoek aangetoond dat het spike eiwit zich ophoopt in de milt en de eierstokken van vrouwen.
Het lijdt geen twijfel dat ontsteking in de eierstokken geen goede zaak is. Mannen melden ook gezwollen teelballen, en ook dat zou op ontsteking kunnen wijzen. Uit voorlopige gegevens blijkt dat 82% tot 91% van de vrouwen die de prik binnen de eerste 20 weken van de zwangerschap krijgen, een miskraam krijgen.5 Er zijn ook VAERS-rapporten die melding maken van schade aan de foetus. Natuurlijk kan het ook de toekomstige vruchtbaarheid schaden.
Zoals eerder beschreven, kunnen sommige antilichamen die door de jab worden geproduceerd, reageren op menselijke eiwitten. Een eiwit dat lijkt op het spike-eiwit dat door de antilichamen wordt aangevallen, is syncytin, dat essentieel is voor de bevruchting van de eicel. Wetenschappers zijn bezorgd dat de antilichamen syncytin kunnen aanvallen en vernietigen, waardoor de innesteling in de placenta wordt verstoord en verhinderd.
Omicron – een zegen in vermomming?
De injecties houden ook COVID in stand, met steeds nieuwe varianten van het virus.
“In het eerste artikel dat Greg en ik schreven, voorspelden we dat vaccins nieuwe varianten van het Corona-virus zouden veroorzaken. Onder druk van vaccins zouden er steeds meer varianten van spike-eiwitten, dus veranderde versies van het virus ontstaan,” zegt Seneff.
“Het lijkt er inderdaad op dat dit gebeurt. Maar ik ben echt hoopvol gestemd over Omicron, omdat Omicron een milder virus lijkt te zijn, maar wel ongelooflijk besmettelijk. Het zal door de bevolking flitsen en iedereen, in wezen, een vaccin geven. Het is een soort natuurlijk vaccin, denk ik.
Onderzoek toonde aan dat als je Omicron had gehad, je tot op zekere hoogte beschermd bent tegen Delta. Delta is toch aan het verdwijnen, omdat Omicron er voor in de plaats komt. Het is echt geweldig. Ik denk dat Omicron God’s geschenk uit de hemel is.”
Die zegen kan echter teniet worden gedaan bij degenen die meerdere COVID-prikken hebben gekregen. Elke dosis tast je immuunsysteem aan, zodat het met elke prik meer en meer aangetast wordt. Nogmaals, dit heeft te maken met de onderdrukking van type-1 interferon, wat we eerder hebben besproken.
Wat katalyseert schade bij atleten?
Meer dan 400 gevallen van ernstige hartproblemen en overlijden zijn ook gemeld onder professionele atleten,6 die tot de gezondste mensen op de planeet behoren. Welk mechanisme kan dit fenomeen verklaren? Hoe komt het dat de COVID-prikken genoeg schade kunnen aanrichten om jonge mensen met een optimale biologie uit te schakelen?
Seneff vermoedt dat fit zijn ervoor kan zorgen dat je meer ACE2-receptoren in het hart hebt, en dat het S1-gedeelte van het SARS-CoV-2 spike-eiwit bindt aan de ACE2-receptor. Ze denkt dat het spike-eiwit via exosomen in het hart terechtkomt, via de nervus vagus, en, zoals eerder uitgelegd, het miR-155 exosoom wordt ook in verband gebracht met hartproblemen.7
Bovendien, wanneer de S1 spike proteïne bindt aan de ACE2 receptor,8 schakelt het de receptor uit. Wanneer je ACE2 uitschakelt, krijg je een toename van ACE, wat een hoge bloeddruk veroorzaakt en angiotensine 2 verhoogt. Wanneer angiotensine 2 te hoog wordt, kun je hevige ontstekingen in het hart krijgen. Als je je intensief inspant en je hart is ontstoken, kun je een hartstilstand krijgen, en dat is wat we in veel van deze gevallen bij atleten zien. Ze storten in op het veld.
G-Quadruplexen
Een ander aandachtspunt in het artikel van Seneff en McCullough is iets dat G4 of G-quadruplexen wordt genoemd.
“G-quadruplexen zijn echt fascinerend, en ik heb er nog helemaal geen vat op,” zegt Seneff. “Het is moeilijke biologie, zelfs moeilijker dan veel van de andere dingen die ik heb gelezen.”
“G4’s zijn in feite een rangschikking van guanines. Guanines zijn één van de vier nucleotiden waaruit DNA of RNA is opgebouwd. Guanine is de G in de G4. Wat er gebeurt is dat een reeks nucleotiden op een DNA- of RNA-streng zich in zichzelf kan vouwen en G-quadruplexen kan vormen. Het zijn vier guanines, op verschillende plaatsen op het eiwit, die zich om elkaar heen wikkelen en aan elkaar kleven.
Er zit een metaal in het midden – vaak kalium of calcium – dat helpt om deze G4’s te stabiliseren. Het interessante eraan is dat ze het water eromheen gestructureerd maken. Ze maken gelei water (ook bekend als ‘exclusion zone’ (EZ) water).
Die G4’s kunnen zich vormen in het DNA, en dat weerhoudt het er eigenlijk van om actief te worden. Het DNA wordt niet omgezet in RNA, en het maakt geen proteïne als het die G4’s heeft. Waarschijnlijk laat het EZ water niets toe om dichtbij te komen. Je kunt het zien als vastzitten in een gel.
Er zijn veel G4’s in de promotor regio’s van deze DNA sequenties, en er zijn veel eiwitten die deze G4’s in hun promotor regio hebben. Interessant is dat er bepaalde eiwitten zijn die ze kunnen ontrafelen. Er zijn eiwitten die zich eraan kunnen binden en ervoor zorgen dat de G4 wordt ontrafeld, waardoor het eiwit wordt geactiveerd of tot expressie kan worden gebracht.
Het is een regulerend element dat controleert welke eiwitten tot expressie komen vanuit het DNA. Veel van de eiwitten die deze G4’s in hun promotor hebben zijn kanker oncogenen. Zolang ze in een gelei-vorm blijven, zijn ze inactief, maar als ze van vorm veranderen, worden ze actief.
Het blijkt dat prion proteïnen gemaakt zijn van RNA, en het RNA heeft deze G4’s. Het eiwit kan zich binden aan de G4’s in het RNA en beide reageren. De theorie is dat het eiwit prion-achtig wordt. Deze prion-eiwitten kunnen twee kanten op, één is veilig en één is niet veilig, en de G4’s vergroten het risico op misvouwing van het prion-eiwit.
De aanwezigheid van die G4’s, en de ontmoeting met die G4’s, verhoogt het risico van misvouwing in de prion-achtige opstelling.9 Het interessante daarvan is dat spike-eiwit een prion-achtig eiwit is. In het RNA dat zij hebben gemaakt voor de COVID-injectie, hebben zij iets gedaan dat codon-optimalisatie wordt genoemd, waarbij zij veel meer guanines in het RNA hebben gestopt dan in het oorspronkelijke virus aanwezig zijn. Ze versterkten de guanine.
Het verhogen van de guanine betekent een verhoging van het aantal G4’s, wat het risico op misvouwing van het spike-eiwit tot een prion-achtig eiwit verhoogt. Ik denk dat de G4’s het risico verhogen, het gevaar dat het spike eiwit zich gedraagt als een prion-achtig eiwit.
Maar we weten niet echt wat het gevolg zal zijn van het hebben van al deze G4 RNA’s in het cytoplasma. We hebben enorme aantallen van deze RNA’s daar met hun G4’s. Wat gaat dat doen met de rest van het G4 reguleringsproces? We weten het niet. Niemand weet het. Niemand heeft een idee.”
Het blijkt dat prion proteïnen gemaakt zijn van RNA, en het RNA heeft deze G4’s. Het eiwit kan zich binden aan de G4’s in het RNA en beide reageren. De theorie is dat het eiwit prion-achtig wordt. Deze prion-eiwitten kunnen twee kanten op, één is veilig en één is niet veilig, en de G4’s vergroten het risico op misvouwing van het prion-eiwit.
Samenvatting
Om het centrale punt van Seneffs laatste paper samen te vatten: de COVID-prik veroorzaakt onderdrukking van alfa-interferon, wat je immuunsysteem verzwakt. Regelgevers in de Europese Unie waarschuwen nu zelfs dat herhaalde COVID-inentingen de algemene immuniteit kunnen verzwakken.10
Het belangrijkste mechanisme is de onderdrukking van de alfa-interferonrespons, die essentieel is voor de juiste activering van uw aangeboren immuunsysteem, uw cellulaire immuniteit, vooral uw T-cellen en killercellen. Wanneer de cel goed functioneert, start hij de type-1-interferonrespons zodra hij met een virus is geïnfecteerd.
Het zet de immuuncellen aan om het virus te doden en de restanten te verwijderen. Dit activeert de humorale component van je immuunsysteem, de antilichaam-productie, die langer duurt. (Daarom zegt men dat u pas 14 dagen na de injectie beschermd bent).
Hoe wordt type-1 interferon onderdrukt door de prik? Het wordt onderdrukt omdat type-1 interferon reageert op viraal RNA, en viraal RNA is niet aanwezig in de COVID-prik. Het RNA is zodanig gemodificeerd dat het op een menselijk RNA-molecuul lijkt, zodat de interferon-route niet in werking wordt gesteld. Erger nog, de interferon-route wordt actief onderdrukt door het grote aantal spike-eiwitten dat uit het mRNA in de injectie wordt geproduceerd, en door de microRNA’s in de exosomen die door de gestresste immuuncellen worden vrijgegeven.
“In het eerste artikel dat Greg en ik schreven, voorspelden we dat de vaccins onder de druk van het vaccin een verhoogd ontstaan van varianten van spike-eiwitten, veranderde versies van het virus, zouden veroorzaken,” zegt Seneff.
Bronnen:
1. Frontiers in Immunology April 14, 2021 DOI: 10.3389/fimmu.2021.656700
2. International Journal of Vaccine Theory, Practice and Research May 10, 2021; 2(1): 402-444
3. Cell Discovery 7, Article number: 99 (2021). October 26, 2021
4. J Lipid Res. 2012 Aug; 53(8): 1437–1450
5. Science, Public Health Policy, and the Law November 2021; 4: 130-143
6. Good Sciencing Athlete Deaths
7. European Journal of Heart Failure March 5, 2021
8. Frontiers in Immunology June 4, 2021
9. Nucleic Acids Res. 2014 Aug 18; 42(14): 9327–9333
10. Business Standard January 12, 2022
Bron originele artikel: ‘Covid-shots suppress immunesystem’ – Dr. Mercola
Vertaling: Door Frankema