De ‘G20’-leiders hebben zojuist een verklaring ondertekend waarin staat dat vaccinatiepaspoorten alle internationale reizen moeten gaan “faciliteren ”. De G20 (‘Group of Twenty’) is een internationaal forum bestaande uit 19 landen en de Europese Unie (EU). Het werkt aan de aanpak van belangrijke kwesties met betrekking tot de wereldeconomie, zoals internationale financiële stabiliteit, beperking van de klimaatverandering en duurzame ontwikkeling. Op één na alle leden zijn verbonden aan het World Economic Forum.
Indirect betekent dit dat de WHO gaat bepalen of wie er wel of niet mogen reizen. Gezonde mensen kunnen straks gediscrimineerd worden omdat zij zich niet willen laten injecteren met risicovolle prikken? Het onderstaande artikel is eerder gepubliceerd in ‘The Vaccine Reaction’. Het eerste deel gaat over de G20 in Bali. Het tweede deel over de steeds dwingendere controle op deelname aan vaccinatieprogramma’s.
G20-leiders beloven om wereldwijd een “digitaal gezondheidscertificaat” af te dwingen
Twintig leiders van landen die als ‘s werelds grootste economieën worden beschouwd, kwamen op 14-15 november 2022 op Bali, Indonesië, bijeen. Het doel was om onder de slogan “Samen herstellen, Sterker herstellen” te bespreken hoe landen kunnen herstellen van de wijdverspreide economische verwoesting die is veroorzaakt door de reactie van de wereldwijde gezondheidssector op de COVID-pandemie.1 De leiders van de G20, waaronder de president van de Verenigde Staten,2 legden aan het eind van de top een verklaring af die bestond uit 52 intentieverklaringen, en die een toezegging omvatte om de oprichting van “wereldwijde digitale gezondheidsnetwerken” te ondersteunen die “bewijzen van vaccinaties” moeten bevatten.3
De G20-leiders, die Argentinië, Australië, Brazilië, Canada, China, Frankrijk, Duitsland, India, Indonesië, Italië, Japan, Mexico, Rusland, Saoedi-Arabië, Zuid-Afrika, Zuid-Korea, Turkije, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten en de Europese Unie vertegenwoordigen, beloven in hun intentieverklaring (nr. 23) een systeem van “gedeelde technische normen en verificatiemethoden” te ontwikkelen voor gegevensverzameling in het kader van de Internationale Gezondheidsregeling (IHR) van de Wereldgezondheidsorganisatie van de Verenigde Naties om:
..gestroomlijnd internationaal reizen te faciliteren; en om interoperabiliteit en erkenning van digitale en niet-digitale oplossingen, waaronder bewijs van vaccinatie, te bevorderen. “Wij steunen een voortgezette internationale dialoog en samenwerking over de oprichting van betrouwbare wereldwijde digitale gezondheidsnetwerken als onderdeel van de inspanningen om de preventie van, en de reactie op toekomstige pandemieën te versterken – die moeten voortbouwen op het succes van de bestaande normen en digitale COVID-19-certificaten.”4
Wereldwijde bedrijfsleven bijeen voor G20-top
Voorafgaand aan de G20-top was er op 13-14 november een Business 20 (B20) bijeenkomst van een groep van 20 afgevaardigden, die een forum bood voor het mondiale bedrijfsleven om aanbevelingen te doen.5,6 Tijdens die B20-bijeenkomst drong de Indonesische minister van Volksgezondheid Budi Gunadi Sadikin, die een voormalig bankdirecteur is, er bij de G20-landen op aan om een “digitaal gezondheidscertificaat met gebruikmaking van de IHR-normen van de WHO” in te voeren.7 Sadikin suggereerde dat het verplicht stellen van een digitaal gezondheidscertificaat zou voorkomen dat de wereldeconomie bij toekomstige pandemieën volledig wordt afgesloten:
“Laten we een door de WHO erkend digitaal gezondheidscertificaat invoeren. Als je “up-to-date” gevaccineerd of getest bent, mag je je verplaatsen. Dus, voor de volgende pandemie, in plaats van het verkeer van de mensen 100% te stoppen, wat de economie wereldwijd stopt, kun je toch zorgen voor wat verkeer van de mensen. Indonesië en de landen van de G20 zijn overeengekomen dit digitale certificaat volgens de WHO-norm in te voeren, en wij zullen tijdens de volgende Wereldgezondheidsvergadering in Genève de internationale gezondheidsvoorschriften herzien. Dus hopelijk kunnen we bij de volgende pandemie nog enig verkeer van mensen, enig verkeer van goederen en enig verkeer van de economie zien.8
Met andere woorden, het plan is om een wereldwijd elektronisch bewakingssysteem op te zetten om elk individu, in elk land, te identificeren en data te verzamelen door middel van een “digitaal gezondheidscertificaat” dat de vaccinatiestatus controleert met als doel het individu de toegang tot openbare ruimten te verlenen of te ontzeggen.9
Digitaal ID & ‘Vaccin Tracking Plan’ begon in de VS begin jaren ’90
Het 21e eeuwse plan om de vaccinatiestatus van alle kinderen in de wereld te controleren begon vorm te krijgen in het begin van de jaren negentig. Na de ‘World Summit for Children’ in 1990 in New York City werd in 1991 het ‘Child Vaccine Initiatief (CVI) gelanceerd door de Rockefeller Foundation, de WHO, het ‘United Nations Development Program’ (UNDP), het United Nations Childrens Fund (UNICEF) en de Wereldbank om “de vooruitgang in de wetenschap, ontwikkeling, productie en efficiënte levering” van vaccins te versnellen en toe te passen “in het belang van de kinderen”.10,11
Kort na mazelen-uitbraken in de VS (1989-1990) en de erkenning dat één dosis mazelen-bevattend BMR-vaccin, gegeven aan alle kinderen, de circulatie van mazelen in een sterk gevaccineerde kinderpopulatie niet kon onderdrukken12, ging de Robert Wood Johnson Foundation (RWJF) in 1991 samenwerken met het Carter Center – opgericht door voormalig president Jimmy Carter – om op steden en staten gebaseerde elektronische vaccinatieregisters en volgsystemen op te zetten.13,14 Binnen 24 dagen na het aantreden van president Bill Clinton kondigde minister van Volksgezondheid Donna Shalala op 12 februari 1993 het “President Clinton’s Immunization Initiative” aan, dat ervoor moest zorgen dat elk kind alle door de federale overheid aanbevolen vaccins zou krijgen. De wetgeving omvatte het opzetten van “immunisatie-informatiesystemen” op lokaal en staatsniveau die zijn aangesloten op een nationaal systeem voor het bijhouden van toegediende vaccins dat door ambtenaren wordt beheerd.15 Elk kind zou een uniek identificatienummer voor de gezondheidszorg krijgen dat niet alleen gekoppeld is aan informatie over de vaccinatiestatus, maar ook aan andere persoonlijke medische informatie16
Op 10 augustus 1993 nam het Congres de Omnibus Budget Reconciliation Act aan die het Vaccines for Children (VFC) programma17 creëerde, dat de (Department of Health and Human Servicies (DHHS), of te wel het ministerie van volksgezondheid, de bevoegdheid gaf om een netwerk van elektronische registers op te zetten en te financieren voor het bijhouden van de vaccinatiegeschiedenis van kinderen en hen te volgen zonder de geïnformeerde toestemming van hun ouders. Vervolgens heeft het Congres een nationaal systeem voor elektronische medische dossiers (EHR) opgezet in het kader van de Health Insurance Portability and Accountability Act (HIPPA), die in 1996 door president Clinton werd ondertekend,18 en toen was de weg vrij voor een door de overheid beheerd elektronisch bewakingssysteem om de persoonlijke medische dossiers en de vaccinatiestatus van alle personen, niet alleen kinderen, te kunnen controleren.19,20
De rechtvaardiging voor deze greep naar grote gegevens door de overheid, die duidelijk de privacy van Amerikanen schond, was dat volksgezondheidsfunctionarissen “nieuwe ziektegevallen konden identificeren en beslissingen konden nemen over wanneer volksgezondheidsinterventies moesten worden toegepast.”21
Surveillance middels een Electronic Health Record (EHR) schendt medische privacy
Tegenwoordig registreert het landelijke, federaal gefinancierde Electronic Health Records systeem in de V.S. de details van elk bezoek van een individu aan een dokterspraktijk, ziekenhuis, apotheek, laboratorium of andere medische faciliteit; elke medische diagnose; elk medicijn dat is voorgeschreven en elk vaccin dat is aangeboden, geaccepteerd of geweigerd. Het Electronic Health Record is niet alleen toegankelijk voor overheidsinstanties op het gebied van gezondheidszorg, zoals de Social Security Administration, Medicaid en federale en staatsinstanties op het gebied van gezondheidszorg en wetshandhaving, maar kan ook worden gedeeld met bevoegde derden, zoals artsen, zorgverzekeraars, Health Maintenance Organizations (HMO’s) en andere bedrijven, ziekenhuizen, laboratoria, verpleeghuizen en medische onderzoekers.22,23 Tijdens de COVID-pandemie zijn het Electronic Health Record (EHR) en verschillende soorten door de staat en de federale overheid beheerde vaccinvolgsystemen door volksgezondheidsfunctionarissen gebruikt om na te gaan wie, waar en wanneer een COVID-prik heeft gekregen.24
Het National Vaccine Information Center (NVIC) heeft zich consequent verzet tegen de invoering van een uniek identificatienummer voor de gezondheidszorg en elektronische systemen voor het bijhouden van gezondheids- en vaccinatiedossiers die automatische registratie vereisen. De meeste daarvan bevatten geen bescherming van geïnformeerde toestemming voor degenen die er bezwaar tegen hebben om door gezondheidsambtenaren te worden getagd en gevolgd en mogelijk te worden onderworpen aan sancties voor het weigeren van één of meer door de overheid aanbevolen vaccins voor henzelf of hun kinderen.25
In een publieke verklaring 25 jaar geleden tijdens een vergadering van het National Vaccine Advisory Committee zei ik (Barbara Loe Fischer):
“De mensen in Amerika is nooit gevraagd of ze willen dat iemand hun bewegingen van staat tot staat volgt en de details van hun keuzes in de gezondheidszorg zonder hun toestemming… Wat Amerikaanse burgers van alle rangen en standen ons vertellen is dat ze niet willen dat Big Brother in hun nek ademt en hen vertelt welke keuzes in de gezondheidszorg ze moeten maken, net zo min als ze willen dat Big Brother in hun nek ademt en hen vertelt op wie ze moeten stemmen op de dag van de verkiezingen. Ze vertellen ons luid en duidelijk dat ze het beu zijn om zonder hun geïnformeerde toestemming gedwongen te worden om elk vaccin te gebruiken die farmaceutische bedrijven produceren en beleidsmakers besluiten om hen voor te schrijven.”26
De WHO is het hoofdkwartier van het wereldwijde volksgezondheids-imperium dat wordt aangedreven door publiek-private partnerschappen
Het ‘Childrens Vaccine Initiative’ dat 30 jaar geleden door de Verenigde Naties, de Rockefeller Foundation en de Wereldbank werd gelanceerd, voegde de macht van regeringen en de rijkdom van industrieën samen om het meest winstgevende en politiek machtigste zakelijke partnerschap in de geschiedenis van de wereld aan te gaan.27 Dat zakelijke partnerschap is in de afgelopen drie decennia uitgegroeid tot een Volksgezondheidsimperium met als hoofdkwartier de Wereldgezondheidsorganisatie die, zoals ik in mijn meest recente artikel, ‘Weaponizing COVID to Promote Collectivism’, autonomie en andere mensenrechten moet ondermijnen om iedereen te dwingen vaccins te kopen en te gebruiken.
Eerder dit jaar sloot de WHO een contract met een Duits technologiebedrijf om op QR-codes gebaseerde software te bouwen voor wereldwijde elektronische verificatie van vaccinpaspoorten,28 en er zijn berichten dat Amerikaanse bedrijven ook bereid zijn om mee te doen.29 Het wereldwijde plan voor verplichte vaccinatie zal niet slagen zonder de medewerking van alle regeringen – in het bijzonder de Amerikaanse regering – voor een gezamenlijke verbintenis om alle dissidenten te elimineren en de dissidenten te straffen.30,31
De COVID-pandemische reactie van het Volksgezondheidsimperium heeft het doel van de invoering van een wereldwijd verplicht vaccinatiesysteem dichterbij gebracht. Het bereiken van dat doel is echter niet zeker als genoeg mensen in de VS en de rest van de wereld actie ondernemen om de creatie van een elektronische digitale ID te blokkeren, die de poort vormt naar de eis dat iedereen een “vaccinatiepaspoort” bij zich draagt.32
G20 en B20: ‘follow the money’
Volgens Nick Corbishley, auteur van ‘Scanned: Why Vaccine Passports and Digital Identity Will Mean the End of Privacy and Personal Freedom’, omvatten de sponsors van de B20-bijeenkomst, vertegenwoordigers van multinationals, banken en andere financiële instellingen, zoals de Wereldbank, het World Economic Forum, de Global Business Coalition, de Amerikaanse Kamer van Koophandel, BusinessEurope, de Confederation of Indian Industry, de International Federation of Accountants, Deloitte, Accenture, het Institute of Internal Auditors en de ‘International Organization of Employers’.
Zoals Cobishley opmerkte, is het digitale certificaat “niets meer en niets minder dan een digitale ID”. Hij zei:
“De massale uitrol ervan in de afgelopen anderhalf jaar heeft niet alleen gediend als een gelegenheid om een deel van de noodzakelijke infrastructuur voor digitale identificatiesystemen in te bouwen, maar ook om grote delen van de bevolking te laten wennen aan het idee dat een digitaal certificaat nodig is om toegang te krijgen tot de meest elementaire diensten en gelegenheden… digitale identificatie zou kunnen worden gebruikt om zowat elk aspect van ons leven te besturen, van onze gezondheid tot ons geld (vooral wanneer de digitale munten van de centrale bank eenmaal zijn ingevoerd), tot onze zakelijke activiteiten, tot onze private en publieke communicatie, tot de informatie waartoe we toegang hebben, tot onze omgang met de overheid, tot het voedsel dat we eten en de goederen die we kopen.33
Bronnen
1. NCTV Profit. World Leaders Meet in Bali for “Recover Together, Recover Stronger” G20. Nov. 15, 2022.
2. The White House. FACT SHEET: Presidents Biden, Widodo, von der Leyen, and G20 Announce G20 Partnership for Global Infrastructure and Investment Projects. Press Briefing Nov. 15, 2022.
3. U.S. Embassy & Consulates in Italy. G20 Bali Leaders’ Declaration (#23). Nov. 16, 2022.
4. Ibid.
5. G20 Indonesia 2022. Global Business Leaders Gather in Bali for B20 Summit. Nov. 12, 2022.
6. U.S. Department of the Treasury. G-7 and G-20 Nations.
7. World Health Organization. International Health Regulations. 2005; Second Edition Jan. 1, 2008.
8. The Post Millennial Clips. Indonesian health minister calls for adoption of a WHO “digital health certificate.” Rumble Nov. 15, 2022.
9. Trial Site News. G20 Makes Power Move & Declares COVID-19 Vaccine Passport Vision A Key Enabler of Global Integration & Pursuit of Equality. Nov. 17, 2022.
10. Hartfelt F. The Children’s Vaccine Initiative. World Health March-April 1993.
11. Institute of Medicine (US) Committee on the Children’s Vaccine Initiative. Why a Children’s Vaccine Initiative? In: The Children’s Vaccine Initiative: Achieving the Vision. National Academies Press 1993.
12. Wood DL, Brunell PA. Measles control in the United States: problems of the past and challenges for the future. Clin Microbiol Rev 1995; 8(2): 260-267.
13. Robert Woods Johnson Foundation. All Kids Count: A RWJF national program. Mar. 29, 2007.
14. Wood D, Saarlas KN, Inkelas M, Matyas BT. Immunization Registries in the United States: Implications for the Practice of Public Health in a Changing Health Care System. Annual Review of Public Health 1999; 20: 231-255.
15. Robinson CA, Sepe SJ, Lin KFY. The President’s Child Immunization Initiative: A Summary of the Problem and the Response. Public Health Rep 1993; 108(4).
16. DHHS. White Paper on Unique Health Identifier for Individuals. Office of the Assistant Secretary for Planning and Evaluation.
17. Centers for Disease Control. About Vaccines for Children: The VFC Program At a Glance. Feb. 18, 2016.
18. U.S. Congress. Health Insurance Portability and Accountability Act (HIPAA). Passed by Congress Aug. 2, 1996; Signed by President Clinton into law Aug. 21, 1996.
19. Daniel J, Coyle R, Chi A. Immunization Information Systems Help Track Vaccinations. HealthITBuzz Aug. 27, 2014.
20. Fisher BL. History of Forced Vaccination and How the Plan to Force Vaccination Gave Birth to the National ID, A Government Health Records Database and the End of Medical Privacy. National Vaccine Information Center July 1999.
21. O’Connor J, Matthews G. Informational Privacy, Public Health and State Laws. Am J Public Health 2011; 101(10): 1845-1850.
22. Electronic Frontier Foundation. Medical Privacy.
23. American Civil Liberties Union. FAQ on Government Access to Medical Records (under the USA Patriot Act and the HIPAA regulations).
24. Bajak A, Loehrke J. Where’s the COVID-19 vaccine? Who’s been vaccinated? Here’s how we’ll know. USA Today Dec. 16, 2020.
25. Fisher BL. Proposed Standards for Privacy of Individually Identifiable Health Information. National Vaccine Information Center Public Comment Feb. 15, 2000.
26. Fisher BL. Statement on Immunization Registries Workgroup on Privacy and Confidentiality. National Vaccine Advisory Committee Meeting May 14, 1998.
27. Fisher BL. WHO, Pharma, Gates & Government: Who’s Calling the Shots? National Vaccine Information Center Jan. 27, 2019.
28. Reuters. Deutsche Telekom to build global COVID vaccine verification app for WHO. Feb. 23, 2022.
29. Payne D. WHO making moves on international vaccine ‘passport.’ Politico Feb. 24, 2022.
30. Fisher BL. Forced Vaccination Was Always the End Game. National Vaccine Information Center Sept. 22, 2021.
31. Attkisson S. CENSORED (but victorious): National Vaccine Information Center. Jan 23, 2022.
32. Gostin LO, Cohen IG, Shaw J. Digital Health Passes in the Age of COVID-19 Are “Vaccine Passports” Lawful and Ethical. JAMA 2021; 325(19): 1933-1934.
33. Corbishley N. The G20 Just Agreed to “Build on the Success” (Sic) of Digital COVID-19 Certificates for Future Pandemics. Naked Capitalism Nov. 18, 2022.
Bron originele artikel: https://thevaccinereaction.org/2022/11/g20-leaders-pledge-to-require-global-digital-health-certificate-vaccine-passport/
Vertaling: Door Frankema